كوچه به كوچه مي گذرم. ناگهان پيچك هاي اميد از پنجره هايي سبز به دور دستانم مي پيچد.
به پنجره خيره مي شوم و دريچه هايي كه در سپيدي شادي قاب شده است.
اينجا مشهد است. اينجا چشم هايت خود به خود مي جوشند و دست هايت به طرف ضريح قد مي کشند.
اينجاست که دستان مسافران، تأييد حاجات خويش است. اينجا خانه سعادت است.
اينجا دل در همسايگي خداست. گويي اين غريب، تمام غربا را در آغوش مهربان خود کشيده است.
حاجتت را بگويي يا نگويي مهم نيست؛
سلام که بدهي، حس مي کني آنجا وطن توست.
تنها کافي است بگويي " السلام عليک يا علي ابن موسي الرضا"
امام علي بن موسي الرضا (عليه السلام) هشتمين امام شيعيان از سلاله پاک رسول خدا و هشتمين جانشين پيامبر مکرم اسلام مي باشند.
نام مبارک ايشان علي و کنيه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترين لقب ايشان "رضا" به معناي "خشنودي" مي باشد.
امام محمد تقي (عليه السلام) امام نهم و فرزند ايشان سبب ناميده شدن آن حضرت به اين لقب را اينگونه نقل مي فرمايند:
خداوند او را رضا لقب نهاد زيرا خداوند در آسمان و رسول خدا و ائمه اطهار در زمين از او خشنود بوده اند و ايشان را براي امامت پسنديده اند و همينطور (به خاطر خلق و خوي نيکوي امام) هم دوستان و نزديکان و هم دشمنان از ايشان راضي و خشنود بود ند.
حديثي زيبا از امام رضا(ع) :
به خداوند خوشبين باش ، زيرا هركه به خدا خوشبين باشد ، خدا با گمان خوش او همراه است
و هركه به رزق و روزى اندك خشنود باشد ، خداوند به كردار اندك او خشنود باشد
و هركه به اندك از روزى حلال خشنود باشد ، بارش سبك و خانواده اش در نعمت باشد
و خداوند او را به درد دنيا و دوايش بينا سازد و او را از دنيا به سلامت به دارالسلام بهشت رساند.
(تحف العقول ، ص 472)
هرکجاي ايران پهناور که زندگي کني، وقتي دلت با ذکر" يارضا " بلرزد، به سوي ارض اقدس مي ايستي و دست بر سينه خم مي شوي و کلامت را به ذکر زيباي "
السلام عليک يا علي بن موسي الرضا(ع) " مزين مي سازي و از انزواي اين همه تاريكي به هشتمين خورشيد پناه مي بري.
صلوات خاصه ی امام رضا ( ع )
اللهّمَ صَلِّ عَلي عَلي بنْ موسَي الرّضا المرتَضي، الامامِ التّقيِّ النّقيِّ و حُجّتکَ عَلي مَنْ فَوقَ الارْضِ و مَن تَحتَ الثَّري، الصّدّيقِ الشَّهيدِ صَلَوةً کثيرَةً تامَةً زاکيَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کافْضَلِ ما صَلّيَتَ عَلي اَحَدٍ مِنْ اوْليائِکَ
التماس دعا
@h_ghosalfoghara
