مطلب ارسالی کاربران
برترین شماره 10 های تاریخ: دیگو مارادونا؛موتسارت عالم فوتبال
دیه‌گو مارادونا؛ موتسارت عالم فوتبال
در میان شماره ده‌های تاریخ فوتبال جهان، هیچ‌کس مهارت‌های فردی مارادونا را نداشته است. شیوه‌ی بازی او به‌غایت تماشایی و غوغابرانگیز بود. مارادونا قدرت رعد، سرعت برق و لطافت رنگین‌کمان را یکجا به نمایش می‌گذاشت.
شادی مارادونا و کارلوس بیلاردو، سرمربی آرژانتین در جام جهانی ۸۶ مکزیک از کسب عنوان قهرمانی جهان
شادی مارادونا و کارلوس بیلاردو، سرمربی آرژانتین در جام جهانی ۸۶ مکزیک از کسب عنوان قهرمانی جهان
سزار لوئیس منوتی، مربی بزرگ آرژانتین که در سال ۱۹۷۸ این تیم را به قهرمانی جهان رساند، درباره‌ی دیه‌گو آرماندو مارادونا گفته بود: «مارادونا مهارت فردی یک برزیلی، زرنگی یک اورگوئه‌ای، قدرت یک آلمانی و سرعت و شتاب یک هلندی را دارد. او سنتز ژنتیک فوتبال در جامعیت استادانه‌ی آن است».
اگر مجاز باشیم این سخن منوتی را تفسیر کنیم، می‌توانیم از منظر ارزیابی بازیکن شماره‌ی ۱۰ بگوییم، مارادونا تلفیقی از پله، فرانچسکولی، نتزر و کرویف بود و اگر چه جمع ساده‌ی آنان به شمار نمی‌رفت، ولی ترکیبی از توانایی‌های آنان را یکجا در خود گردآورده بود.
ببینید: مارادونا از دریچه‌ی دوربین
مارادونا توفان و طغیان توامان بود. دلیری و فانتزی و نشاط را چنان در میدان باهم می‌آمیخت، که دیگر از آن زمان تا کنون هرگز نمونه‌اش دیده نشده است. وقتی توپ به مارادونا می‌رسید، نفس در سینه‌ی فوتبالدوستان حبس می‌شد. همه منتظر بودند، هر لحظه اتفاقی روی دهد، ولی هیچ‌کس نمی‌دانست چه اتفاقی.
اشتیاق به ماجراجویی
برای بسیاری از کارشناسان فوتبال، مارادونا از نظر توانایی‌های تکنیکی، با فاصله‌ی زیاد نسبت به دیگر بازیکنان بزرگ حتا کسانی چون پله، کرویف و زیدان قرار دارد. او قدی کوتاه و اندامی گرد و قلمبه داشت، ولی حرکات پا به توپ او چنان موزون بود که همه فکر میکردند او پرواز میکرد بگذارید متن را با جمله اریک کانتونا تمام کنم : در گذر زمان همه خواهند گفت مارادونا همان چیزی بود که موتسارت برای موسیقی بود
