یژه: ۵۰ بازیکن برتر تاریخ باشگاه بارسلونا؛ فیگو در لیست (۴۱-۵۰)
اختصاصی بارسانیوز - در تحقق شعار "بارسلونا، فراتر از باشگاه"، در طول 117 سال از تاریخ باشگاه بارسلونا، بازیکنان بزرگ زیادی افتخارات بی نظیر و تکرار نشدنی را رقم زدند که Sportsmail به معرفی آنان پرداخت.
طی گزارشی که دیلی میل آن را پوشش داد، در لیست زیر به بررسی شماره های 41 الی 50 خواهیم پرداخت.
50- ایوان راکیتیچ (2014 تاکنون)
ایوان راکیتیچ
ایوان که در سال 2014 به بارسلونا پیوست، 70 بازی لیگ را با به ثمر رساندن 13 به نام خود ثبت کرده است. ایوان راکیتیچ که در طول دو فصل در بارسلونا گل های تاثیرگذاری را به ثمر رسانده است، عضوی کلیدی از ترکیب تیم انریکه بوده که خیلی ها ورود او را نشانه ای از افت سبک بارسلونا تحت هدایت لوئیز انریکه می دانستند ولی اینگونه نشد و او در دوره جدیدی از افتخارات بارسلونا قرار گرفت. یکی از گل های حساس راکیتیچبه گل اوب بارسلونا در فینال لیگ قهرنمانان فصل 2014/15 مربوط می شود.
49- سالوادور سادورنی (1960-1976)
سالوادور سادورنی
حاصل کار سالوادور 247 بازی در لیگ بوده که به عنوان یکی از بهترین دروازبانان تاریخ باشگاه بارسلونا به شمار می رود. او به مدت 15 فصل متوالی از دروازه ابی آناری ها حفاظت کرد و موفق به فتح 3 جام حذفی و یک قهرمانی لیگ در فصل 1973/74 شد. او در کل، 464 بازی برای بارسلونا انجام داد.
دروازبان اسطوره ای اسپانیایی باشگاه بارسلونا، باتوجه به کیفیت و مهارت های فوق العاده خود، 15 فصل در بارسلونا حضور داشت و آرامش را برای بازیکنان تیم به وجود آورده و همچنین دروازبانی خجالتی بود. او که به عنوان جانشین رامالتس به بارسلونا آمده بود، سال های پرافتخاری را در بارسلونا گذراند.
او سه جایزه زامورا را با کمترین گل دریافتی در لیگ اسپانیا در فصل 1968/69، 1973/74 و 1974/75 به دست آورد. او همچنین قهرمان فینال بطری ها در جریان پیروزی 1-0 مقابل رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو لقب گرفت.
اما در نهایت در سال 1976 او علی رغم بهره مندی از آمادگی خوب جسمانی پس از بی علاقگی وایس ویلر تصمیم به بازنشستگی گرفت و به تیمی دیگر منتقل نشد. در 1 سپتامبر همان سالف باشگاه بازی دوستانهای را برای او برابر تیم Stade Reims برگزار کرد که در ان دیدار بارسلونا به پیروزی 2-0 دست یافت.
48- لوئیز فیگو (1995-2000)
حاصل کار او در لباس بارسلونا انجام 172 بازی در لیگ و به ثمر رساندن 30 گل بود. او بابت امضای قرارداد با رئال مادرید در سال 2000 هرگز از ذهن هواداران بارسلونا به عنوان یک چهره منفور پاک نمی شود. اگرچه که باشگاه با حضور او برای بازی در تیم ستارگان تمام دوران بارسلونا قبل از فینال لیگ قهرمانان اروپا بابت عدم احترام او به آبی اناری ها مخالفت کرد اما نمی توان او را از بین بهترین های باشگاه در طول 5 فصل حضور با لباس بارسلونا نادیده گرفت که دو قهرمانی لیگ، دو قهرمانی حذفی و یک قهرمانی جام برندگان اروپا را کسب کرد.
لوئیز فیگو
تصویر مربوط به گل فیگو به چلسی در یوفا کاپ سال 2000 می شود.
47- انریکه کاسترو "کوئینی" (1980-84)
حاصل کار او 100 بازی در لیگ و به ثمر رساندن 54 گل بود که با هزینه 350 پزوتا به بارسلونا آمد و موفق به فتح دو جام حذفی اسپانیا و یک قهرمانی لیگ، یک قهرمانی سوپر کاپ و یک قهرمانی جام برندگان اروپا شد. او مهاجمی گلزن با هر دو پا و به ویژه ضربات سر خود بود که در 31 سالگی هنوز هم تاثیرگذار بازی می کرد. او در اولین بازی خود برای بارسلونا ربوده شد ولی پس از آن به صورت کاملا سالم آزاد شد. او سه ماه بعد در مقابل خیخون تیم سابق خود که به مدت 12 سال در آن توپ می زد در فینال جام حذفی قرار گرفت و بازی خوبی را با به ثمر رساندن 2 گل به نمایش گذاشت.
انریکه کاسترو کوئینی
تصویر مربوط به قهرمانی کوئینی در جام برندگان اروپای 1982 بارسلونا است که زننده گل پیروزی بخش آبی اناری ها بود.
او در فصول 1980/81 و 1981/82 بهترین گلزن لیگ لقب گرفت و گل 3000 بارسلونا در لیگ را در تاریخ 24 زانویه 1982 به ثمر رساند. او در سال 1984 مجددا به خیخون بازگشت. حاصل کار او در بارسلونا درنهایت 101 گل در 178 بازی در کلیه رقابت ها بود.
46- لوئیز انریکه (1996-2004)
لوئیز انریکه یکی از محبوب ترین بازیکنان تاریخ باشگاه با به ثمر رساندن 73 گل در 207 بازی لیگ است. به مانند کوئینی، انریکه نیز مرد خیخونی است که از رئال مادرید در سال 1966 به بارسلونا پیوست تا تحت هدایت بابی رابسون بازی کند. او در اولین فصل حضورش در بارسلونا 3 قهرمانی به دست آورد و موفق به قهرمانی در لیگ شد. او همچنین 62 بازی ملی را برای اسپانیا در کارنامه دارد که گفته است روزی سرمریب اسپانیا خواهد شد.
لوئیز انریکه
در تصویر، تقابل او با امرسون در لیگ قهرمانان 2002 مشخص می باشد.
45- جوزپ ماریا فوسته (1960-72)
حاصل کار او، 47 گل در 97 بازی لیگ بوده است. که در حدود 400 بازی برای بارسلونا انجام داد که موفق به فتح سه جام حذفی اسپانیا شد. او که هم دوره سیلوستره است ملقب به " la llebre de Linyola" به معنی خرگوش Linyola بود که این لقب را بابت سرعت خیره کننده اش به او داده بودند. او قلب تیم بارسلونا در این دهه بود که در سال 1941 در Linyolaمتولد شد.
بازیکن محبوب بارسلونا در سال 1962 به تیم اصلی بارسلونا پیوست که این کار را پس از بازی برای تیم جوانان و گذراندن دو سال بازی قرضی در اوساسونا انجام داد تا به عنوان موتوری محرک در قلب تیم بارسلونا برای یک دهه بازی کند.
جوزپ ماریا فوسته
او مهارت های کار با توپ فوق العاده ای داشت و با هر دو پا به خوبی شوت می زد و با هیکل تنومند خود بازیکنی انفجاری در میانه میدان بود. او هافبکی بود که در کارهای تهاجمی فوق العاده عمل می کرد و به همین دلیل 108 گل را به ثمر رساند. او پس از بازنشستگی تا سال 1989 به عنوان رئیس کانون بازنشستگان باشگاه فعالیت کرد و سپس به عنوان مشاور در هیئت مدیره حضور داشت.
44- کارلس رکساچ (1965-1981)
او یکی از بزرگ ترین اسطوره های باشگاه بارسلونا با 656 بازی است. بازیکنی که در زمین های بارسلون پرورش یافت، با تکنیک بی نظیر خود در پست وینگر راست بازی می کرد. او همچنین ضربات پنالتی خود را به شکلی استثنایی به گل تبدیل می کرد و در زدن ضربات آزاد بی نظیر بود.
کارلس رکساچ
با این حال او در پایان راه فوتبالی خود بابات استفاده شدن بیش از حد مورد انتقاد هواداران قرار گرفت ولی او هم اکنون با 656 بازی و 197 گل در زمره بهترین های باشگاه قرار دارد. او درنهایت در سال 1981 از فوتبال خداحافظی کرد و به عضویت کادر فنی بارسلونا درآمد. او ابتدا کار خود را در رده جوانان آغاز کرد و سپس به عنوان دستیار برای لوئیس آراگونس در فصل 1987/88 و یوهان کرایوف بین سال های 1988 تا 1996 در تیم رویایی بارسلونا فعالیت کرد. او در نهایت در فصل 2001/02 سرمربی بارسلونا شد.
زمانی که او بارسلونا را در سال 1997 پس از دوره مربیگری ترک کرد، او پایانی 38 ساله به حضور خود در بارسلونا از سن 12 سالگی داشت که در ادامه مجددا به بارسلونا بازگشت.
43- استانیسلاو باسورا (1946-1958)
او 89 گل را در 237 بازی لیگ به ثمر رساند. باسورا متولد سال 1926 در بارسلونا، عضوی از تیم معروف و خط حمله تیم قهرمان 5 عنوان قهرمانی فصل 1951/52 بود که در کنار کوبالا، سزار، مورنو و مانچون نقش ایفا می کرد. وینگر راست آن روزهای بارسلونا با مهارت های فنی زیاد و سرعت بالای خود یکی از گلزنان کلیدی بارسلونا بود به صورتی که مهارت هایش به او اجازه می داد تا در فضاهای کوچک به خوبی کار کند و گلزنی نماید به صورتی که رکورد گلزنی او به عنوان یک وینگر یکی بهترین رکوردهای باشگاه می باشد.
استانیسلاو باسورا
او به عنوان "هیولای کولامبس" به دلیل عملکرد فوق العاده خود در یک دیدار دوستانه مقابل فرانسه شناخته شد که در آن دیدار هت تریک کرده بود. او همچنین به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جام جهانی 1950 در برزیل شناخته شد که در سال 1958 بازنشسته گشت. او در نهایت در 16 مارس 2012 در سن 85 سالگی در لاس پالماس درگذشت.
او با افتخارلات زیر یکی از پر افتخارترین بازیکنان تاریخ باشگاه بارسلونا است.
4 عنوان قهرمانی لیگ (1947/48، 48/49، 51/52، 52/53)
2 قهرمانی لاتین کاپ (1949 و 52)
1 قهرمانی Fairs Cups در فصل 1957/58
4 قهرمانی جام حذفی یا کوپا دل ری (1950/51، 51/52، 52/53، 56/57)
3 قهرمانی Eva Duarte Cups در سال های (1948، 52، 53)
42- اریک آبیدال (2007-2013)
اریک آبیدال
او در 125 بازی لیگ موفق به ثمر رساندن گلی نشد اما یکی از محبوب ترین بازیکنان تاریخ باشگاه به دلیل مبارزه با بیماری سرطان و حضور در تیم رویایی پپ گواردیولا بابت کسب افتخارات بسیار بود به ویژه با بلند کردن عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در سال 2011 در ومبلی با درخواست هم تیمی هایش و به ویژه کاپیتان پویول که پس از بازگشت او به فوتبال بابت شکست دادن سرطان همراه بود.
درخصوص او پپ گواردیولا بیان کرده بود: "اریک بابت وفق پیدا کردن با سبک بازی ما مشکل داشت اما در نهایت به عنوان یکی از بهترین مدافعان چپ جهان کار خود را به پایان رساند."
تصویر مربوط به گل آبیدال به رئال در جام حذفی اسپانیا در سال 2012 می شود.
41- کارلس کومامالا (1903-1912)
او 172 گل را در 145 بازی لیگ به ثمر رساند تا یکی از عجیب ترین رکوردهای گلزنی رادراختیار داشته باشد. او یکی از جوان ترین بازیکنان تاریخ باشگاه با 14 سال و 211 روز است. او پس از اتمام دوران بازی به بخش مدیریت باشگاه اضافه گشت.
کارلس کومامالا
او متولد شهر مادرید در سال 1887 میلادی بود و با طول عمری دراز مدت در سال 1976 در شهر بارسلون درگذشت. او گلزنی قهار بود. با داشتن پدری از جزایر قناری و مادری از باسک او در مادرید به دنیا آمد اما افتخار را برای مردم کاتالونیا به ارمغان آورد. در توصیف او علاوه بر مهاجمی بزرگ، فردی با شخصیتی منحصر به فرد نیز بیان شده است. او پس از بازی برای بارسلونا بین سال های 1909 تا 1911 مدیر باشگاه شد و پس از آن به باشگاهی ایرلندی Galeno and Universitario رفت و در آن جا از انجام ورزش های راگبی، شنا و کار روزنامه نگاری لذت برد. او همچنین بعدها رئیس فدراسیون ژیمناستیک کاتالونیا و پزشکی مشهور در زمینه ورزش شد، کسی که لوگوی ماندگار بارسلونا را نیز طراحی کرد و برنده مسابقه عمومی طراحی لوگوی باشگاه در سال 1910 شد.
