طرفداری- رئیس مک لارن در مقام اجرایی، ران دنیس، آماده است تا در پایان سال شغل خود را ترک کند.
به گزارش Autosport، دنیس 69 ساله، قرارداد خود را که تا پایان سال جاری میلادی اعتبار دارد تمدید نخواهد کرد.
جدایی او به معنای پایان فعالیت 36 ساله در تیم فرمول یک است. دنیس رئیس اجرایی "گروه تکنولوژی مک لارن" است. این گروه شامل زیرشاخه هایی چون گروه مسابقه مک لارن، بازاریابی و تکنولوژی های کاربردی مک لارن است. این بخش ارتباطی با خودروسازی مک لارن ندارد و شامل فرمول یک می شود.
خروج دنیس از مک لارن یاد آور دو سال اختلافات در هیئت مدیره مک لارن است که به بازگشت وی به مک لارن در سال 2014 منجر شد. در آن زمان دنیس که مالک 25 درصد از سهام گروه تکنولوژی بود، برنامه داشت تا با خرید 50 درصد آن که در اختیار موسسه ثروتمند بحرینی، "ممتلکات" بود و همچنین 25 درصد باقی مانده که در اختیار شریک تجاری قدیمی، منصور اوژه بود، کنترل کامل را بر گروه به دست بیاورد.
Autosport دریافته که دنیس نتوانسته در مهلت تعیین شده، سرمایه خود را به میزان لازم برای خرید کامل گروه افزایش دهد. یک سخنگوی مک لارن درباره جدایی دنیس می گوید:
در پاسخ به این سوال، ران دنیس با قاطعیت پاسخ داده است که کنار نمی کشد. او به عنوان رئیس گروه تکنولوژی مک لارن هنوز قرارداد دارد و صاحب 25 درصد از سهام گروه نیز هست؛ درست به اندازه منصور اوژه. برای سالیان طولانی و دهه های طولانی در واقع، سهامداران مک لارن به دفعات وارد بحث برای تغییر میزان سهامشان شده اند و در بطن این گفت و گوها همیشه ران و منصور بوده اند.
اوایل امسال و در مصاحبه ای به مناسبت پنجاهمین سالگرد همکاری مک لارن و فرمول یک، دنیس گفته بود:
هیچ گاه متوقف نخواهم شد. معنای توقف می تواند مختلف باشد. من معمولا سخنرانی هایم را با جمله: " هیچ وقت در زندگی ام یک روز کاری نداشته ام." شروع می کنم و این جمله بسیار دقیقی است چون من عشق کاری هستم که انجام می دهم و این احساس یک شغل را به من نمی دهد. چرا باید آن را کنار بگذارم؟ قبلا به مردم می گفتم نوشته روی سنگ قبرم این خواهد بود: " اینجا یک کارآفرین موفق آرمیده است." طی سالیان گذشته آن را تغییر داده ام و حالا جمله این است: " اینجا یک کارآفرین همیشه جاه طلب و موفق آرمیده است."
دنیس به همراه شرکای خود اولین بار در سال 1980 وارد مک لارن شدند و سال 1981 این تیم را که با مشکلات فراروانی رو به رو شده بود از صاحبان قبلی کاملا خریداری کردند.
پروژه دنیس پیش از این در فرمول 3 و فرمول 2 قهرمانی هایی را به دست آورده بود که میزان قابل توجهی از موفقیت ها به حمایت غول تنباکو، فیلیپ موریس با برند مارلبورو بر می گشت.
موفقیت های دنیس راه را برای به خدمت گرفتن سوپراستار طراحی های خودرو، جان بارنارد هموار کرد. کسی که با طراحی MP4/1 قهرمانی را در سال 1981 برای تیم انگلیسی به همراه آورد.
تا سال 1984، دنیس همه عناصر لازم برای سلطه مطلق مک لارن بر فرمول یک برای سالیان دراز را داشت: بارنارد، آلن پراست، نیکی لائودا، موتورهای TAG-Porsche و حمایت مارلبورو.
لائودا قهرمانی سال 84 را به دست آورد و پس از آن پراست قهرمان سال های 85 و 86 شد. مک لارن تیم قهرمان در سال های 84 و 85 شد. در دوران دنیس مک لارن 7 قهرمانی جهان (1984 - 85، 88 - 91 و 98) و 10 قهرمانی برای رانندگان (لائودا: 1984، پراست: 84-85، 89، سنا: 88، 90-91، میکا هکینن: 98-99 و همیلتون: 2008) به دست آورد.
تغییر موتور به هوندا و امضای قرارداد با آیرتون سنا، تک قطبی ترین فصل تاریخ فرمول یک را به همراه داشت: پیروزی در 15 مسابقه از 16 مسابقه. پس از سال 1995، مک لارن موفقیت را با همکاران جدید خود که حالا آنها وظیفه تامین موتور را بر عهده داشتند یعنی مرسدس تجربه کرد.
خارج از فرمول یک، دنیس در گسترش بخش های خودروهای جاده ای و تکنولوژی مک لارن، پیشرو بود.
