اختصاصی طرفداری-" اینجا یک مشکل بزرگ داریم. اون کلوزه است. این مرد تاریخی، بلاخره انجامش داد. 2 بر 0 به نفع آلمان. و این گل، گلی است که کلوزه را به کتاب تاریخ می برد." این جملات ایان دارک، گزارشگر سرشناس بریتانیایی پس از گل دوم آلمان به برزیل در غم انگیزترین نیمه نهایی تاریخ بود. کلوزه دقیقه 11 گل دوم را به برزیل زد و رفت جایی در میان تاریخ نشست. 16 گل در بزرگ ترین و مهم ترین فستیوال فوتبالی جهان. حالا جهان آقای گلی جدید دارد. مردی که ساخته شد تا گل بزند. شاید میروسلاو با سرش گل نمی زد. به نظر او با قلبش هد می زد. قلبی که در میان جمجمه اش جای گرفته بود. او چند روز قبل کفش هایش را بعد از دستمال کشیدن، آویخت و رفت. تاریخ افرادی به مانند او کم ندارد. افرادی که ساده اند، در جامعه همرنگ همه نیستند اما به سخره گرفته می شوند اما آن ها فقط منتظر می مانند، فقط فکر می کنند. به چی؟ به آن روز تاریخی، به آن روزی که باید رسالتشان را ادا کنند. میروسلاو ساده آمد، ساده گل زد و ساده تاریخی شد.
در بخش چهارم 50 تیم برتر تاریخ به 10 تیم دیگر پرداخته ایم. برای چندمین بار این مطلب را تکرار می کنیم. این رده بندی تنها عدد است. هیچکس نمی تواند برای بهترین ها جا و مکان تعیین کند. اولین اصل بهترین نبودن، نگنجیدن در ظرف مکان و زمان است. تیمی که امروز مرور می کنیم برگ زرینی در تاریخ جهان اند نه تنها فوتبال اند. یک ملت را دگرگون کرده اند، یک قاره را ساخته اند و بشریت را تکمیل کرده اند. و بی شک یکی از این تیم ها آلمان است، آلمان غربی. تیمی که هیچوقت خاموش نمی شود. بحث های فنی را کنار بگذارید. آن ها با چالش های تاریخی عوض شدند. آلمانی شدند. فهمیدند انسان ها همه استعداد دارند و عوامل گوناگون دیگر فوتبال و تیم ملی را در کشورشان نمی سازد. آن ها خود فوتبال اند.
| 20-دینامو کیف 1985 تا 1987 |
لبانوف لبانوفسکی. این اسم برای مردمان اوکراین و شوروی سابق و البته نوستالوژی باز ها کاملا آشنا است. 20 سال حضور در دینامو جام فوق العاده ای را برای این تیم به همراه نیاورد. اما در زمانی که آنالیز جنون آمیز بازی ها وجود نداشت. او در سه دهه مختلف تیم هایی ساخت که به همگان درس تاکتیک دادند.
بازیکنان من می دانند روز بعد از بازی باید چه کنند. برگه ای ای وجود دارد که تمامی برنامه ها روی آن نوشته شده است.
تیم دوم تاریخی لبانوفسکی در این بازه قهرمان جام برندگان اروپا شد و اتلتیکو مادرید را شکست داد.
یورو 2016؛ اوکراین، وارثان لوبانوفسکی به دنبال افتخار
لاله های نارنجی. تیمی به زیبایی گل. تیمی به زیبایی فوتبال و به زیبایی انسانیت. در راه رسیده به فینال جام جهانی 1974 آن ها 14 گل زدند و تنها یک گل خوردند، برزیل، بلغارستان اروگوئه و چند تیم دیگر را به خانه فرستادند. ساعت 4 بعد از ظهر در شهر مونیخ و ورزشگاه المپیا اشتادیون بازی فینال بین هلند و آلمان آغاز شد و 4:02 دقیقه یوهان نسکنز هلند را پیش انداخت. اما داشتن یک شماره 14 برای لاله ها کافی نبود آن ها با دو گل از برایتنر و گرد مولر مواجه شدند تا فینال را با اشک ترک کنند. در سال 1976 خبری که هیچکس منتظر آن نبود به گوش رسید. یوهان کرایوف از بازی های ملی خداحافظی کرد. بعدا مشخص شد این به خاطر حمله گانگستری بود که به او و خانواده اش در بارسلونا شده بود، است. در جام جهانی 78 پس از صعود سخت از گروهی که ایران هم در آن حضور داشت. در گروه بعدی ایتالیا، اتریش و آلمان غربی را به زانو در آوردند و به مرحله بعدی رسیدند. حالا نوبت فینال دیگری بود. این بار بدون کرایوف. اما بازهم در فینال به یک میزبان دیگر باختند و حسرت رسیدن به قهرمانی جام جهانی به سال ها بعد هم کشیده شد.
رینسول میشل سرمربی هلند در جام جهانی 74 اینگونه گفته است" فوتبال به مانند جنگ. افرادی که بیش از اندازه درستکارند، می بازند."
جام جهانی به روایت تصویر - بخش چهارم
یادداشت وارده؛ به بهانه تولد یوهان کرایوف؛ مُشتی شمع، مُشتی خاکستر
یوهان کرایوف، توتال فوتبالر
داستان ژنرال، مردی که توتال فوتبال را به رشته تحریر در آورد
داستان آقای کرایوف؛ نجات دهنده در گور خفته است
تراپاتونی. اگر برایتان سخت است همان تراپ. تنها کلمه برای توصیف این تیم است. البته اگر دنبال نام دیگری هم هستید، برنده سه توپ طلا. میشل پلاتینی را هم با خط فاصله کنار آن بگذارید. تراپ در اولین دوره حضوردر یووه 6 بار قهرمان سری آ شد. اولین افتخار اروپایی این تیم را با بردن یوفا کاپ به دست آورد.
"من می دانم یک باشگاه و تیم چگونه کار می کند. من این کار را برای 30 سال انجام داده ام." بی شک جیووانی تراپاتونی مردی است که فوتبال ایتالیا از جنبه های مختلفی به او مدیون است. او استخوان بندی ایتالیایی را ساخت در تورین در سال 82 زرین ترین جام جهان را بالا برد. هر وقت حصولیتان هم سر رفت. خواستید وارد زمین شوید و پایی به توپ بزنید، زمین را جست و جو کنید شاید پلاتینی جایی در حال هنرنمایی باشد.
مطالب ویژه یورو 2016؛ میشل پلاتینی؛ کاپیتان تاریخ ساز مصدوم و حالا محروم
کودکی پلاتینی و ارتباط آن با پرونده فساد او
تولدت مبارک اسطوره دوست داشتنی، میشل عزیز
پنج مربی موفق تاریخ فوتبال
| 17-ایندیپندینته 1971 تا 1975 |
تیمی از آمریکای جنوبی با سبک لاتین وار. باور کنید یا نه این تیم در دهه 70، 4 بار پشت سرهم قهرمان کوپا لیبرتادورس شد. می توان برای استاد کوپا لیبرتادورس از جا برخواست و به سبکی سیاست گونه برای آن ها دست زد. تیمی که در برپایه بازیکنان آکادمی اش بنا نهاده شد. دو قهرمانی جام بین قاره ای را هم به این ها اضافه کنید. این دو جام با شکست یوونتوس و اتلتیکو مادرید به دست آمد.
| 16- آلمان غربی 1970 تا 1976 |
می توان ساعت های در اینترنت سرچ کرد و جملاتی در مورد فوتبال آلمان پیدا کرد اما ترجیح می دهم که به همین جمله گری لینکر انگلیسی بسنده کنم:" فوتبال بازی ساده ای است. 22 فرد 90 دقیقه به دنبال توپ می دوند و در نهایت این آلمان است که همیشه برنده است." توقع از یک ماشین بی عیب و نقص هم این است. ماشینی که انسانیت را با خودش مخلوط کرد. شروع کرد به کشف استعداد. کشف استعداد واقعی. هر بار چهره ای جدید. شاید به اندازه دو صفحه A4 بتوان بازیکنانی نام برد که آلمان تنها در تیم ملی اش به جهان شناسانده است. مختصر و مفید. گرد مولر. 62 گل در 68 بازی ملی. خداحافظی در 28 سالگی و فوتبالی که حسرت او را تا ابد با خودش خواهد برد.
نایب قهرمان سال 66 در جام جهانی در جمع 4 تیم پایانی یورو 68 نبود و در سال 1970 با 8 چهره جدید روانه به مکزیک رفتند. قهرمان یورو 1972 در لیست 18 نفره خود 12 چهره جدید می دید. قهرمانی سال 74 جهان در ترکیبش 8 بازیکن با تعداد بازی ملی 0 داشت. در میان لیست سال 1970 یک چهره جدید بود که هیچگاه جدید نبود. او همیشه آشنا بوده است حتی از بدو تولد. او گرد مولر بود. مرور گل های تاریخی او برای ژرمن ها فقط وقت تلف کردن چراکه او گل بی ارزش نداشته است.
به آن تیم قیصر فوتبال جهان، بکن بائر، مولر، پول برایتنر، گانتر نتزر، راینر بونهوف و یوپ هاینکس و اولی هوینس را هم اضافه کنید. فکر نمی کنم جام زرین جام جهانی شایسته بزرگان بیشتری از این باشد. آن ها در فینال 1972 شوروی را با سه گل تحقیر کردند و جام را برداشتند و بردند. رفتند تا به آینده فکر کنند، به جام جهانی 1974. گرد مولر در آن تورنمنت 4 گل زد. و مهم ترین گل نه در بازی فینال بلکه در بازی نیمه نهایی مقابل رقیب دیرینه لهستان بود. گل دقیقه 76 مولر در المپیا اشتادیون مونیخ یک ملت را به فینال برد. گل پیروزی بخشش در فینال را هم اگر خواستید به این مطالب اضافه کنید.
بعد از جام جهانی مولر در 28 سالگی خداحافظی کرد. اما کارخانه تولید بازیکن یک مولر دیگر را برچسب زد و به داخل زمین فرستاد. دیتر مولر. او اولین بازی ملی اش را در نیمه نهایی یورو 76 انجام داد. به مانند معجزه دقیقه 46 وارد زمین شد. با هتریکش نتیجه 2 بر 0 به 4 بر 2 تبدیل کرد و آلمان را به فینال برد. این داستان به مانند بازپخش سریال های جذاب است. هر روز، هر هفته و هر ماه منتظر آن هستیم و اگر دیگر پخش نشود به سراغ آرشیو می رویم و بار ها این سریال لابالب از تلاش و سخت کوشی و تفکر را می بینیم.
یورو 2016؛ گرد مولر؛ مهاجم افسانه ای آلمان را اگر می توانی مهار کن
بمب افکن هفتاد ساله شد (بخش اول)
به مناسبت هفتادمين سالگرد تولد بكن باوئر، منحصربه فردترين شخصيت فوتبال آلمان
یادداشت روز: دهه 70، عصر قدرت کامل فوتبال
اتوبوس تیم ملی آلمان در جام جهانی 1974، همین جا در تهران است!
| 15- منچستریونایتد 1995 تا 2001 |
"من هیچگاه در زندگی ام برای مساوی به میدان نرفته ام." بی شک سر الکس فرگوسن با تمام وجود این حرف را زده است. برای تصدیقش هم حرفش بعد از پیروزی عجیب و غریب در فینال لیگ قهرمانان سال 1999 در نیوکمپ است:" این فوتبال عجیب و غریب است." بله آقای فرگوسن عجیب و غریب است که یک مربی 27 سال بر مسند قدرت یک تیم باشد، تاریخ بسازد، کلمه رویا را از لغت نامه حذف کند و و واقعیت را معادل آن قرار دهد، کلاس 92 بسازد، به اندازه یک موزه جام ببرد و در نهایت رقیب ازلی و ابدی را به زانو در آورد.
وقتی سر الکس فرگوسن به یونایتد آمد لیورپول 16 بار قهرمان لیگ برتر شده بود و یونایتد 7 بار. 4 سال بعد لیورپول به عدد 18 رسید. برای طعنه به یونایتد بنر بروید و هر وقت 18 جام گرفتید برگردید را بالا بردند. 21 سال گذشت و یونایتد برگشت اما با 1 جام بیشتر. هیچ وقت به تاریخ اعتماد نکنید. فرگوسن بنر های لیورپولی ها را برای ابد به زیر زمین فرستاد.
چندین نسل از بازیکنان فوق بزرگ در یونایتد رشد کردند و رفتند. کلاس 92 اما گروهی است که هیچگاه در بین صفحات تاریخ خاک نخواهد خورد. برادران نویل، بکام، گیگز، اسکولز، نیکی بات. دو جین ستاره دیگر را هم به لیست اضافه کنید. سر الکس از یوناتد رفت اما زیاد دور نشد از روی نیمکت چندین متر بالا رفت و در حالی که هر بازی چشمانش به جایگاه سر الکس فرگوسن می خورد بازی پسران نا تنی اش را نظاره می کند. هواداران یونایتد 27 سال به دیدن سر الکس فرگوسن خو گرفته بودند. به سرخ شدن نگاهانی صورتش، به فریاد هایش سر داور و البته ساعت جادوییش.
برای دنیای فوتبال آن بازی با سوانزی در هفته 37 فصل 12-2013 یکی از شوم ترین روز ها تاریخ است. فرگوسن با قدمی های استواراز بین تونل بازیکنان رد شد و با هواداران خداحافظی کرد. خداحافظی که هیچگاه پایان نداشت. تاریخ نمی خواست که پایان داشته باشد. آن روز نباید تمام می شد.
دیوید بکام؛ مردی برای دوست داشتن فوتبال
من و تنهایی و خاطرات؛ به بهانه تولد سر آلکس فرگوسن
یادداشت وارده: خسته از رسیدن؛ در ستایش پادشاه بریتانیا سر الکس فرگوسن
نگاهی به دیدارهای رودرروی منچستر یونایتد و بایرن مونیخ
هشت راز مدیریت موفق از زبان فرگوسن (4 و پایانی)
مروری بر 22 دوره گذشته لیگ قهرمانان اروپا
برای دیوید بکام، مردی که همه دوستش دارند
کلاس 92 بار دیگر در شهر منچستر؛ گزارش تصویری
تیمی با هواداران فوق العاده. هوادارانی به مانند رود زلال و البته گاها به مانند شیر درنده. دوره طلایی این تیم با جاک استاین شکل گرفت. کسی که خودش بود. تظاهر نمی کرد. فقط نقش خودش را بازی می کرد. آن ها به فینال جام باشگاه های اروپای سال 1967 رسیدند. در فینال به مصاف اینتر رفتند. 45 هزار نفر در ورزشگاه ناسیونال لیسبون دست به سینه نشتسه بودند تا قهرمان را ببینند. سلتیک دقیقه 7 گل خورد. در نیمه دوم دو گل زد و قهرمان شد. استاین می گفت:" ما با هم یک تیم واقعی هستیم." بله آن ها یک تیم واقعی بودند. تیم هلنیو هررا را شکست دادند و بر بام قاره سبز ایستادند. بعد از فینال بیلی شنکلی به استین گفت:" جاک، تو حالا جاویدان شدی." تیم او هم جاویدان شد.
نفرتی تمام نشدنی
جاک استاین؛ یک مرد معمولی و هر چیزی جز آن
داستان کینگ کنی؛ سه تراژدی، یک دنیا افتخار
د ِ گِرَندِ تورینو. تیمی خارق العاده در فوتبال ایتالیا. به نظر 5 قهرمانی در سری آ برای تایید این موضوع کافی است. در سال 1948 آن ها تنها لیگ را نبردند. آن ها دنیای فوتبال را به هم ریختند، جدول لیگ را در هم کوبیدند و قهرمان شدند. 125 گل. 19 پیروزی در 20 بازی خانگی و قهرمانی ما تفاضل گل 92+. این تیم استخوان بندی تیم ملی ایتالیا در آن بازه را تشکیل می داد. فرچیو نووا رییس وقت باشگاه سیستسم استعداد یابی را به درجه بالایی رساند و تاثیر بسزایی در این تیم داشت.
اما اما. 4 می 1949 روزی بود که زمان هم به نشانه تاسف برای لحظاتی ایستاد. ساعت هم دیگر رمقی برای حرکت نداشت. هواپیمای حامل بازیکنان تیم تورینو دچار صانحه شد و 31 نفر قربانی شدند. آن ها جان باختند، گرند تورینو به ابدیت پیوست اما جایی در پایتخت فلسفه زیبایی جهان نام آن ها سرسام آور می درخشد.
داستانِ تورینو: تجدید حیات غم انگیز ترین باشگاه تاریخ فوتبال
روز شمار تاریخ فوتبال: 65 سال پس از سانحه هواپیمای حامل بازیکنان تیم فوتبال تورینو
| 12- بایرن مونیخ 1967 تا 1976 |
داستان از روزی شروع شد که پسرکی رعنا قامت به همراه یک دروازه بان جوان به آکادمی بایرن مونیخ نه چندان معروف پیوستند. مونیخ 1860 آن دوره تیم بزرگ شهر بود. اما شیر هنوز خفته بود و با آمدن قیصر وقت بلند شدن رسیده بود. بایرن در سال 1965 به بوندسلیگا رسید. زمانی برای تلف کردن نبود از روز اول بایرن شروع کرد به عاشق کردن دنیا. گرد مولر آمد. اولی هوینس و پول برایتنر هم بودند. سال 1967 بایرن اولین جام اروپایی اش را برد. آن ها با شکست رنجرز قهرمان جان بین قاره ای شدند. این مسیر برای 10 سال ادامه داشت. سپس قیصر چمدانش هایش را بست و یک بلیط به سمت نیویورک گرفت و رفت تا امریکا و نیویورک کاسموس را عاشق خودش کند. بایرن رویایی آن دوران هم با یک چک مارک بغل اسمش به تاریخ پیوست.
به مناسبت تولد سپ مایر، برترین سنگربان قرن فوتبال آلمان
عقاب ها. عقاب هایی نفرین شده. عقابی که نفرین شد تا دیگر نتواند پرواز کند. بلا گوتمن در سال 1959 سبکان هدایت تیم را به دست گرفت. در این بازه این تیم 7 بار قهرمان پرتغال شد. با بلا گوتمن 2 بار پیاپی قهرمان اروپا شد. در تیمی که اوزبیو و ماریو کالونا بودند.
بعد از فینال 1962 و قهرمانی بنفیکا بلا گوتمن درخواستی به حق داشت. او در خواست افزایش دستمزد داشت ولی سران دل سیر بنفیکا با بی سخاوتی تمام این را رد کردند. بلا گوتمن ساعتش را برای رفتن کوک کرد اما وقتی تمام وسایلش را جمع می کرد یک چیز را جا گذاشت. یک نفرین. گفت تا 100 سال آینده این تیم قهرمان اروپا نمی شود و تا الان نشده است. آن ها به 8 فینال اروپایی رسیده اند اما همه را واگذار کردند.
قبل از فینال جام باشگاه های اروپای 1990 در وین، گوتمن در گذشت. در مراسم خاکسپاری اوزبیو ملتمسانه از آقای استاد عذر خواهی کرد و خواست که آن ها را ببخشد اما دیگر دیر شده بود.
نفرین گوتمن؛ کابوس بنفیکا تمامی ندارد
یازده الماس ناب بنفیکا
بلا گوتمن؛ خانه به دوش بزرگ فوتبال
از همین الان تا 100 سال دیگر، بنفیکا جام اروپایی نخواهد برد– نفرین بزرگ بلا گوتمن، ژوزه مورینیو واقعی فوتبال دنیا!
داستان پلنگ سیاه؛ از پیراهن پوشکاش تا اشک هایی که ویمبلی را خیس کرد
بخش اول
بخش دوم
بخش سوم
