کوچیس،هیدکوتی و پوشکاش (مجارستان)
در جام جهانی 1954 همه چشم ها به مجار های جادویی دوخته شده بود تا آنها جام ژول ریمه را به دست آورند.آن هم با خط حمله ای متشکل از پوشکاش که در 85 بازی ملی 84 گل زد،هیدکوتی که شاید اولین شماره 9 کاذب تاریخ فوتبال بود و کوچیس که در همان جام 11 گل زد و در دوران فوتبالش هم دو بار بهترین گلزن اروپا شد.
دی استفانو،پوشکاش و جنتو(رئال مادرید)
تنها مثلثی که وجود آن باعث می شود مثلث MSN را بهترین خط حمله تاریخ ننامیم خط تهاجمی رئال مادرید در اواخر دهه 50 میلادی است.خط حمله ای که در بال کناریش جنتو حضور داشت؛بازیکنی که 6 بار قهرمان اروپا شد و در 18 سال حضورش در برنابئو 8 بار در فینال جام باشگاه های اروپا بازی کرد.آلفردو دی استفانو هم 5 بار قهرمانی اروپا را به دست آورد.پوشکاش در سن 31 سالگی به مادرید آمد و 8 سال در این تیم حضور داشت ولی در همین مدت 3 بار قهرمان اروپا شد و در 262 بازی 242 گل برای لوس بلانکوس به ثمر رساند تا از نظر هواداران رئال مادرید وی بهترین چپ پای تاریخ فوتبال باشد.
گارینشا،پله و واوا(برزیل)
در مورد این مثلث واقعا چه می توان گفت؟مثلثی که دو تا از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال یعنی پله و گارینشا یا همان پرنده کوچک را را در اختیار داشت.دو بازیکن جادویی و سحر آمیز.کاتالیزور این دو واوا بود که در فینال جام جهانی 1958 دو بار گلزنی کرد و چهار سال بعد هم باز در فینال پایش به گل باز شد.
بست،لاو و چارلتون(منچستر یونایتد)
3 تا از بهترین مهاجمان دنیا در زمان خودشان که توانستند 665 گل برای شیاطین سرخ به ثمر برسانند.فقط در همین حد بدانید که هر کدام از این سه ستاره توانستند یک بار توپ طلا را به دست آورند!
بنزما،بیل و رونالدو(رئال مادرید)
کهکشانی ها با این بازیکنان توانستند دو بار قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را کسب کنند؛کاری که به مدت 12 سال نتوانسته بودند انجام دهند.رهبری این مثلث توقف ناپذیر را رونالدو در اختیار دارد که اکنون بهترین گلزن تاریخ رئال مادرید است و به طرز غیر قابل باوری در 151 بازی 166 گل برای رئال به ثمر رسانده است.بنزما که مطمئنا عدم خودخواهی اش همیشه نعمتی برای رونالدو بوده در 136 بازی 75 بار گلزنی کرده و بیل هم در 124 بازی 58 گل زده است و آمار پاس گل های او فوق العاده تر است.(آمار از سال 2013 هستند)
مسی،نیمار و سوارز(بارسلونا)
زمانی که لوییز سوارز از لیورپول به نیوکمپ آمد میشد حدس زد که با کمی صبر میتوانیم شاهد یکی از بهترین خط حمله های تاریخ باشیم.قبل از آمدن سوارز،مسی در پست 9 کاذب بود و نیمار در سمت چپ حضور داشت.پس از پایان محرومیت سوارز،مسی به سمت راست رفت،نیمار در همان چپ ماند و سوارز در نوک حمله جای گرفت و با همین ساختار قله ها یکی پس از دیگری فتح شدند.در اولین فصل بارسلونا سه گانه گرفت کاری که آن ها بعد از گواردیولا انجام نداده بودند.در آن فصل 122 گل زده شده توسط این سه به ترتیب میان مسی(58)،نیمار(39) و سوارز (25)گل تقسیم شد.در فصل قبل همه چیز برعکس شد و بعد از سال ها سوارز جای مسی را به عنوان گلزن اصلی بارسا گرفت.لوییز سوارز توانست با 40 گل زده جایزه پیچیچی را از آن خود کند.ضمن اینکه او در 53 بازی 59 گل برای کاتالان ها زد.نیمار در 49 بازی 31 گل زد و مسی با همین تعداد بازی 41 گل به ثمر رساند تا آنها به مجموع گل های 131 برسند؛یعنی 9 گل بیشتر از فصل قبلش.اما ثمره این گل ها چه بود؟4 قهرمانی به جز قهرمانی اروپا.آن ها تا این مقطع از فصل 38 گل در کنار یکدیگر زده اند تا تعداد گل هایشان در این سه سال به 291 برسد.
