طرفداری- در سال ۲۰۱۳، نفراتی به مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان اعزام شدند که با توجه نتایج‌شان تصور می‌شد نام آنها را از این پس زیاد شنیده شود. اما برخلاف انتظارات و به دلیل لغو اعزام تیم‌های پایه به مسابقات برون‌مرزی توسط فدراسیون قبلی، از استعدادهایی چون امیر حسین فضلی، علیرضا سلیمانی، علیرضا دهقان، میلاد رشیدی و پیمان جان کمتر خبری به گوش می‌رسید. از سال ۲۰۱۵ دوباره شاهد بازگشت برخی از این چهره‌ها (دهقان، جان و فضلی) به میادین بین المللی بودیم و توانستند این مرتبه در رده جوانان صاحب مدال جهانی و آسیایی شوند.
در میان آنها یک نفر نتوانست بعد از سال ۲۰۱۳ روزهای خوبی را سپری کند. علیرضا سلیمانی در مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان ۲۰۱۳ بعد از سیمون مارتیروسیان ارمنی بر سکوی نایب قهرمانی قرار گرفت و در همان سال عنوان بهترین وزنه بردار نوجوان آسیا را نیز به دست آورد. نکته جالب اینکه مارتیروسیان ارمنی که روزی سلیمانی برای عنوان قهرمانی نوجوانان جهان با او رقابت داشت، در المپیک ریو موفق به کسب مدال نقره شد اما سلیمانی با حضور در اردوی تیم ملی بزرگسالان در تلاش است تا با جلب نظر کادرفنی در ترکیب تیم ملی برای مسابقات پیش رو قرار گیرد.
سلیمانی، در باره دوری سه ساله از وزنه‌برداری بیان کرد:
بعد از مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا ۲۰۱۳ به اردوی تیم ملی بزرگسالان که برای مسابقات جهانی لهستان آماده می‌شد، دعوت شدم اما به دلیل کمر دردی که داشتم کوروش باقری سرمربی تیم ملی در آن زمان، گفت بهتر است استراحت کنم تا وضعیتم بدتر نشود .
او ادامه داد:
در سال ۲۰۱۴ نیز سرمربی تیم ملی عوض شد. حسین توکلی ما را به اردوی تیم ملی برای حضور در مسابقات جوانان جهان ۲۰۱۴ دعوت کرد . ۱۰ روز که در اردو بودیم، مشکلاتی پیش آمد و به ما گفت به خانه برویم و شاید تیم به مسابقات برود که این طور نشد. البته بهمن زارع و هادی پانزوان من را به اردوی تیم ملی بزرگسالان که برای مسابقات جهانی ۲۰۱۴ آماده می‌شد ، دعوت کردند. ۲-۳ هفته در اردو بودم که در تمرین و در هنگام زدن حرکت قیچی زیر وزنه ۲۲۰ کیلوگرم رباط پایم پاره شد و مجبور به جراحی شدم. از این رو نزدیک به دو سال عقب افتادم.
به گزارش ایسنا، سلیمانی در مورد اینکه در این سه سال مدال‌های زیادی را از دست داده است، تصریح کرد:
مدال نوجوانان جهان را هم گرفتیم کسی اهمیت نداد. در ایران مدال نوجوانان و جوانان نسبت به بزرگسالان ارزش پایین‌تری دارد . الان به رده بزرگسالان آمده‌ام تا حق خودم را بگیرم. تمریناتم خوب است و تا آغاز مسابقات قهرمانی آسیا ۴ ماه زمان باقی مانده است. امیدوارم بتوانم به این رقابت‌ها اعزام شوم و مدال بگیرم.
او در مورد تغییر وزن خود و اینکه در دسته ۱۰۵ کیلوگرم رقبای زیادی دارد، بیان کرد:
مدتی در فوق سنگین کار می کردم اما وزنم بالا نمی آمد از این رو به ۱۰۵ کیلوگرم آمدم و در این وزن بهتر کار می کنم. کیلوهایی که در تمرینات می زنم را در مسابقات هم تکرار کنم می توانم مدال بگیرم . البته در مسابقات معمولا یک نفر هست که وزنه های عجیب و غریب می زند اما به غیر از آن یک نفر، رکورد های بقیه ، رکورد های معمول است.مانند المپیک ریو که نفر دوم رکورد ۱۹۰ یک ضرب، ۲۲۷ دوضرب و مجموع ۴۱۷ کیلوگرم را ثبت کرد. من به وزنه هایی بالاتر از این هم فکر می کنم و حالا باید دید تا مسابقات چه اتفاقی می افتد.
نایب قهرمان اسبق نوجوانان جهان در پاسخ به این پرسش که دراین سه سال تصمیم نگرفت که وزنه برداری را کنار بگذارد، تصریح کرد:
کسانی بودند که می گفتند تا چند سال دیگر می خواهم تمرین کنم و وزنه برداری را کنار بگذارم و این صحبت ها عادی است . اما شغل ما وزنه‌بردار بودن است و اگر آن را کنار بگذارم چه کار کنم؟ وزنه برداری را دوست دارم در غیر این صورت همان ابتدا که در این رشته حاضر شدم، آن را کنار می گذاشتم .
او در مورد اینکه که فکر می‌کند، نفراتی که در مسابقات نوجوانان جهان۲۰۱۳ نتیجه خوبی گرفتند ، در این سه سال هم توانستند به حقشان برسند، تاکید کرد:
نفراتی مانند دهقان، پیمان جان و فضلی مدال جوانان جهان و آسیا را گرفتند. اما فکر می‌کنم چیزی که ما می خواهیم موفقیت در بزرگسالان است و امیدوارم به آن هم برسیم. در این راه انتظار خود من از مسئولان گیلان این است روحیه بدهند. اگر نمی توانند کمک مالی کنند بگویند که نمی توانیم. اما حداقل در کنارم باشند تا متوجه شوم زحماتم دیده می شود . روحیه دادن اگر به صورت حرف زدن هم باشد من راضی هستم.
