سلام دوستان.
شاید برای شما خیلی این سوال پیش اومده باشه و شاید بارها نظرات مختلفی در ابن باره شنیده اید و خوانده اید.
اما بررسی این موضوع در زمانی که جدال بین این دو سرمربی محبوب در کشور بیش از پیش شدت گرفته میتواند کمی پاسخ این سوال را بدهد.
همگی ما دوران فوتبال تیم ملی در زمان برانکو ایوانکوویچ را بخاطر داریم. جام جهانی 2006 آلمان. با لژیونرهایی با کیفیت از کشور آلمان نظیر هاشمیان و ...
در آن زمان ایران 3 بازی در جام جهانی انجام داد که در همگی آنها تیم ملی ایران در نیمه اول مسابقه با مکزیک و پرتغال و آنگولا خوب بازی میکرد و از نیمه دوم دقیقه 70 به بعد شدیدا بدن بازیکنان ایران کم می آورد و دوندگی لازم را برای 90 دقیقه دیگر نداشتند که سبب دو شکست در نیمه دوم مقابل مکزیک و پرتغال گردید.
نکته مهم تر ایجاد حاشیه در تیم ملی آن زمان و میان بازیکنان و آن هم در بدترین زمان ممکن یعنی جام جهانی فوتبال.
گذشت!
کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی ایران شد.
کی روش با بررسی تیم ملی ایران متوجه دو مشکل اساسی در تیم ملی ایران شد.
1- بازیکن سالاری 2- بدنسازی ضعیف در لیگ ایران ( که سبب نمایش ضعیف تیم ملی ایران بعد از دقیقه 70 در جام جهانی 2006 آلمان شد)
اولین کار کی روش مقابله شدید با بازیکن سالاری بود. کنار گذاشتن سید مهدی رحمتی نمونه بارز این ادعاست.
دومین کار بدنسازی بازیکنان تیم ملی زیر نظر شخص کی روش با برگزاری اردوهای بلند مدت. نتیجه این شد که در جام جهانی 2014 برزیل بازیکنان تیم ملی ایران توانسستند 90 دقیقه بدوند و در مقابل عراق 120 دقیقه.
خب. رسیدیم به سال 95 و تعطیلی زیاد لیگ. چرا؟ یک علت اساسی آن بازهم بدنسازیست.
باشگاه های ما همانند باشگاه های مطرح جهان بدنسازی نمیکنند.
تیم های باشگاهی ایران قادر نیستند هر 3 روز یک مسابقه انجام دهند. در واقع بازیکنان در لیگ ایران توانش را ندارند زیرا بدنسازی حرفه ای نمیکنند.
اگر بخواهند مانند لیگ برتر انگلیس باکسینگ دی انجام دهند بازیکنی سالم نخواهد ماند.
آقای ایواونکوویچ باید تفاوت بدنسازی در اروپا و ایران را بهتر بداند.
در فوتبال مدرن دنیا بدنسازی حرف اول است نه حرف آخر. تیمی موفق است که علاوه بر تاکتیک بدنسازی خوبی انجام داده باشد.
مشخص است. یک علت اساسی بدنسازی در سال 95 ضعف بدنسازی تیم های باشگاهیست.
باشگاه ها باید به خودشان خرده بگیرند نه به آقای کی روش.
تمام
