برگزاری فینال کوپا دل ری در سانتیاگو برنابئو درخواستی است که بارسلونا طی سال های گذشته همواره مطرح می کند و حالا بعد از مشخص شدن تیمهای فینالیست ، باز هم باشگاه بارسلونا مایل به بازی در ورزشگاه برنابئو می باشد . رئال مادرید برای اینکه ورزشگاه را برای فینال در اختیار بارسا نگذارد حتی یکبار اقدام به برگزاری کنسرت کرد و امسال هم طبق گفته پرز در آن زمان به تعمیرات ورزشگاه رسیدگی خواهد شد ؛ اما دلیل اصلی ندادن ورزشگاه به بارسا برای برگزاری فینال جام حذفی چیز دیگریست .
ابتدا باید به اوضاع مادرید در سال 1937 اشاره شود که در آن زمان مرکز جنگ های داخلی اسپانیا در مادرید ، پایتخت اسپانیا در جریان بود و کل شهر فلج شده بود . بنابراین رئال مادرید هم به طبع توانایی هیچ گونه فعالیتی نداشت . سنچز گوارا مدیر وقت رئال به عنوان یک دموکرات تمام تلاش خود و تمام هدفش را مبارزه با نیروهای فاشیستی فرانکو گذاشت . قبل از اینکه مادرید به عنوان آخرین شهر اسپانیا با بیشترین تلفات و بیشترین خرابی توسط نیروهای فرانکو فتح شود ، دو بلیط برای سنچز و همسرش به منظور رفتن به والنسیا گرفته شد تا بدست نیروهای فرانگو نیفتد اما او این را به هیچ وجه قبول نکرد و گفت : "من به مادرید خیانت نمی کنم ، مهم نیست چه اتفاقی میوفتد "
در روز هایی که در بندر بارسلون پوستر هایی با جمله"دفاع از مادرید دفاع از بارسلون هست" وجود داشت ، سنچز گوارا به خانه رفت و یونیفرمش را پوشید ؛ ساک زندانش را جمع کرد و به خزانه داری رفت . او به همراه یک نماینده سوسیالیست مجلس به نام خولیان بسیترو ، یک پیام رادیویی برای مردم مبنی بر اینکه جنگ را باخته اند فرستادند و نیرو های فرانکو در حال رسیدن به شهر هستند . هنوز نصف پیام مخابره نشده بود که نیروهای فرانکو رسیدند و رادیو را از بین بردند ! سنچز گوارا به فرانسه تبعید شد و تنها اواخر عمر خودش بود که توانست به مادرید برگردد و با تاجی از گل و پرچم رئال و درحالی که برنابئوی بزرگ بالاسرش بود از دنیا رفت! این حال روز مادرید در آن زمان بود .
در اکتبر سال 1937 که یک سال از شروع جنگ داخلی گذشته بود ، فوتبال بازی کردن در مادرید غیر ممکن بود . به همین دلیل مربی وقت رئال ، پاکو برو به سراغ فدراسیون فوتبال کاتالان رفت تا برای حضور مادرید در جام کاتالان مذاکره کند که قرار بود در پاییز شروع شود. ابتدا درخواست او به گرمی پذیرفته شد ، جایی که باشگاه های کوچکتر مثل بادالونا ، خیرونا ، سابادل ، ترسا و ژوییتر می توانستند از حضور مادرید سود مالی کنند . آنها گفتند که این وظیفه شان است که در این شرایط غیر عادی و غم انگیز به مادرید اجازه دهند که فوتبال بازی کند. بعد از این حرکت سخاوتمندانه ، اتحادیه اعلام کرد که آنها با مادرید متحد می شوند و باشگاه را با تمام توان پشتیبانی می کند. کاتالان ها گفتند:" اجازه نمی دهیم بگویند دروازه های سخاوت کاتالان به روی ورزشکاران مادریدی بسته ماند." توافق به نظر می رسید که تمام شده بود و حتی مادرید در حال اجاره کردن خانه برای بازیکنان در مانسو (mansou) در کاتالان برای فرار از جنگ بودند . اما شروع مسابقات یک شرط داشت و آن این بود که اگر مادرید می برد حق نداشت خودش را " قهرمان کاتالان" خطاب کند ! این چنین بود که بارسلونا به عنوان تنها باشگاه کاتالانی جلوی قرارداد را گرفت و با آن مخالفت کرد !
پس از این اتفاق یکی از روزنامه های پایتخت نوشت "باشگاهایی که بدون تردید به مادرید رای داده اند ، همیشه در قلب و مورد احترام باشگاه خواهند ماند . اما بارسلونا بار دیگر با مادرید بازی کرد . تمام ادعاهای دوستی دروغین بود ."
تا پایان جنگ داخلی بارسلونا در جام های کاتالان و در تور امریکا بیش از 100 بازی انجام داد و مادرید تماما در جنگ داخلی درگیر بود و در آن مدت حتی یک بازی رسمی نداشت . بارسلونا در چنین شرایطی مادرید را به عقب راند . بعد از پایان جنگی که رئال را یک دهه به کما برد ، رئال مادرید این حق را داشت که هیچوقت اجازه ندهد که بارسا در استادیوم سانتیاگو برنابئو یا چامارتین بازی کند اما با چنین حال رئال همیشه در دادن ورزشگاه خودش برای فینال کوپا دل ری سخاوتمند عمل کرد و آن حرکت بارسا بازهم باعث نشد تا استادیومش را برای یک فینال به بارسا قرض ندهد چرا که بعد از آن اتفاق 9 بار بارسلونا فینال کوپا دل ری را در برنابئو برگزار کرد .
رئال هیچ گونه مشکلی با این قضیه نداشت تا این که در سال 1997 با بتیس در ورزشگاه برنابئو در فینال کوپا به مصاف هم رفتند . این بازی در طول 90 دقیقه 2-2 به اتمام می رسد . در وقت اضافه بارسلونا برنده بازی و قهرمان می شود . بعد از پایان بازی سرود تیم بارسلونا که قهرمان شده بود در برنابئو پخش می شود و پس از پایان سرود ، گاسپارت رئیس آن زمان بارسلونا درخواست پخش دوباره سرود را به مسئولان برنابئو می دهد! درخواستی که غیر عادی بوده ولی مسئولان برنابئو قبول می کنند ! آن شب هر چند بار که گاسپارت خواست سرود بارسا در برنابئو پخش شد و حتی گفته می شود که او شخصا سرود باشگاه را پشت میکروفنها سر داده است ؛ گاسپارت با هر بار پخش سرود به بالا و پایین می پرید و حسابی در زمین به شادی پرداخت که حتی موجب عصبانیت لورنزو سانس ، رییس وقت رئال شده بود . هواداران رئال هم بعد آن اتفاق به شدت آزرده خاطر شدند و بعد از آن شب بود که دیگر رئال مادرید هرگز ورزشگاهش را برای یک فینال به این تیم نداد .
بعد از آن ، حتی رئال ورزشگاهش را به اسپانیول هم در سال 2006 برای بازی در فینال کوپا داده بود . تیمی که هوادارانش از همان شهری می آمدند که هواداران بارسلونا می آید . تیمی که بازیکن تیمش (پیکه) یک سال پیش گفت : "درک نمی کنیم که تیمها استادیوم هایشان را نمی دهند اگر برعکسش بود بارسا خانه اش را در اختیار رئال قرار می داد!" این در شرایطی است که در سال 2004 بارسا از دادن ورزشگاهش به رئال خودداری کرد و در نهایت بازی رئال و ساراگوسا در مونتویخ برگزار شد ...
