اتلتیکو مادرید Vs لستر سیتی: دیداری دوباره
بین تمام تیم‌هایی که لستر می‌توانست در این مرحله به جدالشان برود، اتلتیکو مادرید دقیقا تنها تیمی بود که پیش از این سابقه‌یِ بازی مقابلِ "روباه‌ها" را داشت. سالِ 1997 در دورِ اول جام یوفا اتلتی در مجموعِ دو بازی شاگردانِ مارتین اونیل را با نتیجه‌یِ 1-4 شکست داد، در مرحله‌ای که ایان مارشال با گلی که در ویسنته کالدرون زد نام خودش را در تاریخ باشگاه جاودانه کرد. اما این تنها دیدار دو تیم در اروپا نبود. لستر و اتلتی در فصلِ 1963-1962 هم در جام برندگانِ جام اروپا مقابلِ هم قرار گرفتند که نتیجه در پایانِ دو بازی 1-3 به سود مادریدی‌ها رقم خورد.
اما امسال لستر نسبت به قرعه‌ای که بهش خورده حسی دوگانه دارد. از یک سو اتلتی مثلِ چند تیمِ دیگر این مرحله فوق‌ستاره‌هایِ حال حاضر جهان فوتبال را در اختیار ندارد و این فصل هم همیشه در بهترین فرمِ خودش نبوده. از سویِ دیگر اما شاگردانِ دیگو سیمئونه در سه فصلِ اخیر نشان داده‌اند که استادِ بردن بازی‌هایِ حذفی چمپیونز لیگ هستند (در واقع تنها تیمی که در این سه سال جلوی روخی‌بلانکوس را در اروپا گرفته رئال مادرید بوده).
در ضمن اتلتی تیمی است در سبک لستر و با کمال میل حاضر است توپ را به حریف واگذار کند و فوتبالی مستقیم و ضدحمله‌ای بازی کند، فوتبالی که دقیقا امضایِ تیمِ کرگ شکسپیر، و پیش از آن البته کلودیو رانیری بود. با وجود تمامِ این حرف‌ها، و کیفیتِ بیشتری که بازیکنانِ اتلتی دارند که در نهایت می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در سرنوشت صعود داشته باشد، به هیچ وجه نباید شانسِ پیروزی لستر را نادیده گرفت. رای نهایی من اما این است که در جدالی برابر و بسیار فیزیکی در نهایت این مردانِ سیمئونه هستند که به برتری می‌رسند.
بوروسیا دورتموند Vs موناکو: نبرد جذاب‌ترین‌ها
از منظری این جذاب‌ترین بازی دور یک چهارم به نظر می‌رسد، جدالی بینِ دو تیمی که با بازی‌هایی پرگل به این مرحله صعود کرده‌اند و بعید است این بار هم چیز دیگری ازشان ببینیم. با اینکه تیم توماس توخل اندکی در امور دفاعی محافظه‌کارتر است، اما سبک و قدرت اصلیِ دو تیم در خطوط حمله‌شان و فوتبال هجومیِ روانی که بازی می‌کنند است. این بازی جدالی خواهد بود بینِ جذاب‌ترین و جوان‌ترین تیم‌هایِ این فصل اروپا با پدیده‌هایی در دو سویِ زمین.
فقط کافیست اوزمان دمبله و کیلین امباپه را در نظر بگیرد که چطور خیلی زودتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد بدل به مهره‌هایِ کلیدیِ تیمشان شده‌اند، دو پدیده‌ای که وعده‌یِ آینده‌ای فوق‌العاده برایِ فوتبال فرانسه می‌دهند. موناکو در این بازی اما هافبک دفاعی‌اش تیمو باکایوکو را به دلیل محرومیت در اختیار ندارد. با این حال حضور دوتا از بهترین و تهاجمی‌ترین فول‌بک‌هایِ این فصل فوتبال اروپا، یعنی جبرئلی سیدیبه در راست و بنجامین مندی در چپ بزرگ‌ترین خطر را برای دورتموند در وستفالن ایجاد خواهد کرد.
دورتموند هم در این جدال با پدیده‌هایِ جوان خودش، از جمله یکی از مهمترین‌هایشان کریستین پولیسیچِ آمریکایی، بیش از هر چیز به فکر عقب راندنِ مردانِ لئوناردو ژاردیم خواهد بود. اما در نهایت، با توجه به فرمِ کلی دو تیم در این فصل، در جدالِ ستاره‌هایِ نسل آینده فوتبال جهان، این موناکو خواهد بود که دست بالا را پیدا خواهد کرد.
بایرن مونیخ Vs رئال مادرید: استاد و شاگرد، دو قهرمان
این قرعه‌ای بود طلایی. کارلو آنچلوتی که سه سال پیش لا دسیما را برایِ رئال برد، با شکست دادنِ بایرن مونیخ در نیمه نهایی، مقابل زین‌الدین زیدان، دستیارش در راهِ فتحِ لا دسیما، و قهرمانِ فصلِ پیش چمپیونز لیگ.
آخرین باری که این دو تیم در اروپا مقابل هم قرار گرفتند، در مرحله‌یِ نیمه نهاییِ سه فصل پیش بود که رئالِ آنچلوتی بازی رفت را در برنابئو با یک گل برد، تا شانسی منطقی برایِ بایرنِ پپ گواردیولا برایِ بازیِ برگشت و صعود به فینال باقی بماند. اما اتفاقی که در آلیانتس آرنا رخ داد را هیچکس نمی‌توانست پیش‌بینی کند، جایی که رئالی‌ها با چهار گل میزبانشان، مدافعِ عنوانِ قهرمانیِ چمپیونز لیگ را شکست دادند... و حالا کارلتو خودش را در سویِ دیگر این جدال که برایِ 23اُمین و 24اُمین بار در تاریخ رقابت‌هایِ اروپایی برگزار خواهد شد می‌بیند.
هر دو تیم در لیگ‌هایِ خودشان در صدر جدول قرار دارند، بایرن با اختلافی زیاد نسبت به لایپزیگی که در ابتدایِ فصل چالشی برایِ باوارایایی‌ها ایجاد کرده بود. رئال هم با توجه به شکست اخیر بارسلونا شانس زیادی برایِ فتح این فصلِ لا لیگا دارد. مسئله‌یِ مهم اما برایِ بازی چهارشنبه شب دو بازیِ حساسِ دو تیم در ابتدایِ هفته مقابلِ بوروسیا دورتموند و اتلتیکو مادرید بوده، بازی‌هایی که انرژیِ زیادی از دو تیم گرفته، از رئال البته بیشتر.
در نهایت جدا از عامل کلیدی آمادگی بدنی در این هفته‌یِ حساس، شناختِ آنچلوتی از رئال و بازیکنانش دست بالا را به او، مقابلِ شاگردِ سابقش می‌دهد و باعث صعود بایرن به نیمه نهایی می‌شود.
یوونتوس Vs بارسلونا: تکرار یک فینال
یوونتوس بدونِ سر و صدا تا این مرحله پیش آمده، در حالیکه در نقطه‌یِ مقابلش بارسلوناست که با آن بازی دراماتیکِ فراموش‌نشدنی پاریس سن ژرمن را به شکلی باورنکردنی حذف کرد. حالا باید دید شاگردانِ لوئیس انریکه در تکرارِ فینالِ دو سال پیش، این بار در بازیِ رفت در تورین چه درس‌هایی از شکستِ سنگین‌شان در پارک دِ پرنس گرفته‌اند.
بارسا در شکستِ 0-4 در پاریس، تا حد زیادی مثلِ شکستِ 1-3 در منچستر مقابلِ سیتی در دورِ گروهی ضعف‌هایِ خودش را آشکار کرد، ضعف‌هایی که قطعا مکس آلگری آن‌ها یادداشت و بررسی کرده است. از این جهت اگر یووه در بازیِ فردا شب در اوج باشد می‌تواند امید به پیروزی‌ای تعیین‌کننده در جی استادیوم داشته باشد.
مشکل بیانکونری اما اینجاست که هنوز در این فصل از چمپیونز لیگ با حریفی درجه یک روبرو نشده‌اند و با گذشتن از سدِ لیون و دینامو زاگرب و سویا و پورتویی که در هر دو بازی رفت برگشت در همان نیمه‌یِ اول 10 نفره شد، به این مرحله پا گذاشته‌اند. در نقطه‌یِ مقابل بارسا برابرِ سیتی و پی‌اس‌جی به چالش کشیده شده و در نهایت سربلند بیرون آمده. پس اگر لیونل مسی و نیمار احساس می‌کنند هیچ چیز و هیچ کسی دیگر جلودارشان نیست، خیلی سخت می‌توان باهاشان مخالفت کرد.
اما برعکسِ پاریسی‌ها، یوونتوس تجربه و جربزه‌یِ کافی برای استفاده از ضعف‌هایِ کاتالان‌ها را دارد و با گرفتنِ انتقام از فینالِ 2015 به دور بعد صعود خواهد کرد.
