طرفداری- عابدزاده در جریان مسائل مربوط به پرسپولیس قرار دارد، با او به عنوان چهره محبوب هواداران این تیم بزرگ با روزنامه خبر ورزشی مصاحبه کرده است که آن را در زیر می خوانید:
* از اعتصاب بازیكنان پرسپولیس و موضع‌گیری هواداران این تیم مطلع هستید، ارزیابی و نظر شما در این خصوص چیست؟
پیش از هر چیز باید بگویم برند پرسپولیس و استقلال با تیم‌هایی نظیر پیكان، سایپا، صبا، ذوب‌آهن و... فرق دارد، یعنی بازیكن باید از خدا بخواهد با دستمزدی كمتر نسبت به سایر تیم‌ها به پرسپولیس و استقلال ملحق شود. باشگاه‌های پرطرفدار در فصل نقل و انتقالات باید در كنار تواناییهای فنی خصوصیات اخلاقی و رفتاری بازیكن را هم ملاك قرار بدهند. پرسپولیس این فصل خیلی از ركوردها را زد و 3 هفته زودتر از اتمام لیگ قهرمان شد اما این تلخ‌ترین قهرمانی برای هوادارانش شد. رفتار بازیكنان شیرینی قهرمانی را به كام هواداران زهر كرد. اینكه بازیكن دستمزدش را مطالبه كند حق طبیعی او است و باید تا ریال آخر دستمزدش را بگیرد اما نه اینجوری! چرا همه ساكت بودند و تا به استقلالیها چك داده شد یادشان افتاد باید پول بگیرند و چرا در اولین اقدام اعتصاب كردند؟ حداقل دو، سه بار با مدیریت باشگاه صحبت میكردند، بعد در رسانه‌ها میگفتند حق و حقوق‌شان را میخواهند، این‌طوری هواداران هم پشت آنها می ایستادند ولی خامی و عجله آنها باعث شد هواداران مقابل بازیكنان قرار بگیرند. در تمام سال‌های گذشته پرسپولیس در پرداخت حق و حقوق بازیكنانش دچار مشكل بوده و هنوز هم بدهی دارد، چرا در این سالها هواداران جلوی بازیكنان قرار نگرفتند؟ پس خودشان ببینند چه اشتباهی مرتكب شدند.
* برخی از این بازیكنان تهدید به جدایی كرده‌اند.
هر بازیكنی باید از خدایش باشد برای پرسپولیس و استقلال بازی كند. من قصد توهین ندارم اما به عنوان یك پیشكسوت و یك هوادار می‌گویم هركس چنین تهدیدی كرده همین امروز برود. مرد باشد و پای حرفش بایستد. كسی كه برای تیم بزرگ با میلیون‌ها هوادار ناز میكند لیاقت بودن در چنین تیمی را ندارد. اینكه كدام بازیكن به خودش اجازه داده از این حرف‌ها بزند را نمیدانم چون وقتم را نمیگذارم ببینم یك بازیكن كه تازه بالای لبش سیاه شده چه حرفی میزند یا نمیزند، حتی اگر هم شما بگویید چه نفراتی از این حرف‌ها زده‌اند اهمیتی نمیدهم چون در شأن من نیست درباره بازیكنی كه نصف من سن دارد حرف بزنم اما میخواهم بگویم هنوز افتخار میكنم برای پرسپولیس بازی كرده‌ام. روزهای جوانی به سرعت سپری می شوند و در همین ایام باید به فكر آینده بود. سال‌هاست فوتبال را كنار گذاشته‌ام اما در داخل و خارج از كشور مورد لطف و محبت مردم قرار می گیرم چون تا زمانی كه بازی میكردم با تك تك سلول‌های بدنم برای موفقیت تیمم و رضایت مردم از جان مایه میگذاشتم. سالها با درد شدید زانو‌هایم از دروازه‌ام حفاظت كردم و اینها در قلب و ذهن مردم ماندگار است.
خود شما وقتی باشگاه دستمزدتان را نمیداد چه‌كار میكردید؟
پیگیری میكردم تا بگیرم. تا همین پارسال دنبال حل و فصل مطالباتم بودم. چند سال دوندگی كردم ولی هیچ‌وقت كاری نكردم هوادار از من دلخور شود. بالاترین قرارداد من با باشگاه پرسپولیس در سال 79 مبلغ 25 میلیون تومان بود. سال 74 قراردادم 3 میلیون بود، یادم هست سال 74 استانكو به آقای عابدینی، مدیرعامل باشگاه، گفت نصف پولی كه برای من كنار گذاشتی را بده به عابدزاده كه نصف تیمم همین یك نفر است. میدانست پول لازم هستم و نگران بود نكند تمركزم را از دست بدهم.
* چرا نسل جدید فوتبالیست‌های ما تفاوت‌های زیادی با نسل قبل دارند؟
این مختص فوتبالیست‌ها نیست. افكار و رفتار جوان‌های امروزی و دیروزی تفاوت دارد. این نسل خوبیهای زیادی دارند ولی باید قدرشناس باشند چون امكانات و رفاه آنها بیشتر از جوان‌های گذشته است. سال‌هاست بازیكنان قبل از مسابقه به اردو میروند اما ما نهایتاً برای شهرآورد یك روز میرفتیم هتل. برای بقیه مسابقات دو ساعت قبل از بازی مستقیم میرفتیم استادیوم.
* جدایی چند بازیكن اصلی پرسپولیس می تواند آینده این تیم را به مخاطره بیندازد؟
هم بازیكنان فعلی و هم هواداران پرسپولیس به گذشته‌ها نگاه كنند. در پرسپولیس همایون‌خان بهزادی، حسین كلانی، صفر ایرانپاك، علی پروین، حمید درخشان، حمید استیلی، عابدزاده، پیروانی، علی دایی، محرمی، علی كریمی و خیلی چهره‌های دیگر آمدند و رفتند اما این تیم همواره سرپا و محبوب باقی مانده یا در استقلال بزرگانی به اسم ناصرخان حجازی و منصور پورحیدری آمدند و رفتند اما این تیم هنوز با هوادارانش به كارش ادامه میدهد. این دو تیم از همه آدم‌ها بزرگتر و ماندگارتر هستند. 100 سال دیگر كه احتمالاً هیچ‌كدام ما در این دنیا نیستیم، پرسپولیس و استقلال با میلیون‌ها هوادار كه الان به دنیا نیامده‌اند به كارشان ادامه میدهند. فرض میگیریم كه 10 نفر از پرسپولیس رفتند و این تیم هم قهرمان نشد چه اتفاقی میافتد؟ چیزی از بزرگی پرسپولیس كم میشود؟ همین جوان‌هایی كه الان ناز دارند 10 سال دیگر هركس را ببینند میگویند ما فلان سال بازیكن پرسپولیس بودیم، یعنی بزرگترین افتخار زندگیشان این میشود كه روزگاری پیراهن این تیم را بر تن داشته‌اند. زمانی به خودشان میآیند كه افسوس خوردن فایده‌ای ندارد.
* صحبتی برای هواداران پرسپولیس دارید؟
در این روزها صدها نفر از هواداران را در كوچه و خیابان دیده‌ام و متأسفانه خیلی از آنها بابت رفتار چند بازیكن ناراحت هستند. بنده بدون كوچكترین غروری به جای بازیكنان پرسپولیس از هواداران عزیز معذرت‌خواهی میكنم. از هوادارانی كه بدون اینكه چیزی عایدشان شود عاشقانه حامی خیرخواه پرسپولیس هستند.
