برای کسانی که درک درستی از فوتبال ندارد به زبان آوردن اسم "سرخیو بوسکتس" شاید یادآور بازی خسته کننده و تخریبی یک هافبک دفاعی در میانه ی میدان باشد ، اما کافیست این اسم را نزد عالمان فوتبال به زبان آورید تا شروع کنند به تعریف و تمجید از وی و هوش بالا و مثال زدنی اش را یادآور شوند.
بوسکتس بازیکنی زیاد فیزیکی و قدرتی نیست تا به وسیله ی آن بازی خود را به حریف دیکته کند بلکه مغزی دارد که می تواند به کمک آن میانه ی میدان را به طور کامل زیر سلطه ی خود قرار دهد و تیم مقابل را در این ناحیه که مهمترین ناحیه برای بازیسازی و پایه ریزی برای حمله است را فلج کند !
برای یک هافبک در میانه ی میدان مهمترین عامل برای دیکته کردن بازی خود به حریف هوش است ، یک هافبک باید آنقدر باهوش باشد که بداند کی و به چه کسی باید پاس دهد یا بسته به شرایط بازی کی سرعت بازی را کم و زیاد کند یا در کدام مقطع از بازی خشن و جنگنده باشد و توپ را به حریف واگذار نکند و در کدام مقطع آرام و باوقار در میانه ی میدان به بازی خود مشغول شود این خصوصیات همگی در بازی سرخیو بوسکتس دیده می شود به همین دلیل است که وی یکی از بهترین هافبک های حال حاضر اروپا خوانده می شود.
ژاوی هرناندز در مورد او می گوید:<< هیچکس به اندازه ی سرخیو فوتبال را نمی فهمد! >> شاید در نگاه اول این سخن کمی عجیب به نظر برسد اما اگر کمی در آن به اندیشیم چندان عجیب هم نیست ، قطعا منظور ژاوی از این حرف این نیست که وی بهترین بازیکن حال حاضر دنیاست بلکه هدف او تمجید از فهم و درک بالای فوتبالی و همکاری تیمی سرخیو است
این که ژاوی تا این حد از فهم بالای بوسکتس تعریف می کند بی دلیل نیست ، همکاری تیمی یا به اصطلاح Teamwork او بی نظیر است، هنگامی که بارسا توپ را در اختیار دارد و سعی در نگه داشتن نتیجه ی بازی دارد مانند یک مدافع به دروازه ی خودی نزدیک می شود و با ارسال پاس های کوتاه و نزدیک شدن به مدافعان برای سهولت کار آنها در پاسکاری خود را در اختیار مدافعین تیم قرار می دهد و به آنها کمک میکند ، و اما زمانی که بارسا توپ را از دست می دهد مانند یک مهاجم به محوطه ی جریمه حریف نزدیک می شود و با پرس فوق العاده سنگین به بازیکنان حریف فشار وارد می کند و سعی در بازپس گیری توپ دارد و در اینجا نیز کار مهاجم ها را راحت تر می کند !
بوسکتس بازیکنی ست که برای بینندگان معمولی فوتبال بازی اش زیاد به چشم نمی آید پس نمی توان با توجه به حرف آنها در مورد بوسکتس قضاوت کرد و قطعا حرف ژاوی که سالهاست در کنار او بازی کرده است در این زمینه معیار بهتری برای قضاوت است.
یکی از برتری های تیمی که بوسکتس در آن بازی می کند نسبت به سایر تیم ها این است که آنها بازیکنی در میانه ی میدان دارند که مانند یک "آچار فرانسه" می تواند برای آنها هر کاری را بکند ، مانند:
فشار وارد کردن به هافبک های حریف و تخریب حملات شان
یکی از خصوصیاتی که هر هافبک دفاعی باید داشته باشد این است که توانایی تخریب بازی حریف را داشته باشد ، با تکل های صحیح توپ را از آنها بگیرد و با قطع کردن توپ های ارسالی آنها مانع از رسیدن توپ به محوطه ی جریمه شود و با درگیری و فشار وارد کردن به بازیکن حریف تمرکز آنها را به هم بریزد و باعث برهم زدن معادلات آنها شود ، این خصوصیات همگی در بوسکتس یافت می شود.
توانایی پخش توپ با دقت بالا
بعد از بازی های بارسلونا کافی ست سری به سایت های تحلیلی فوتبالی بزنیم تا آمار بازی را ببینیم ، همیشه میزان دقت پاس یک بازیکن توجه خود را به ما جلب میکند ، سرخیو بوسکتس!
طبق آمار وب سایت رسمی Whoscored میزان دقت پاس بوسکتس در فصل اخیر 91.8% بوده است و بالاتر از هر بازیکنی در بارسلونا !
همه ی آمار گویای این است که سرخیو توانایی زیادی در پخش توپ و بازیسازی با دقت بالا دارد چیزی که از عهده ی هر هافبک دفاعی بر نمی آید و واقعا وجود چنین خصوصیتی برای یک هافبک دفاعی بی نظیر است ، این مانند یک انقلاب در پست هافبک دفاعی است و یک نوع هافبک دفاعی مدرن را به دنیای فوتبال معرفی میکند ، هافبک دفاعی های کلاسیک سابق بیشتر به تخریب بازی حریف و جنگندگی و استقامت معروف بودند اما بوسکتس در کنار این ویژگی این خصوصیت خارق العاده را نیز دارد به طوری که باز هم ژاوی در روز خداحافظی اش از نیوکمپ می گوید :<< سرخیو به راحتی می تواند جای من را در ترکیب بارسا پر کند! >> همه ی ما می دانیم که ژاوی یک هافبک وسط بازیساز بود و اینکه او اذعان میکند یک هافبک دفاعی مانند بوسکتس می تواند به راحتی جای وی را پر کند نکته ی جالب توجهی ست ، نکته ی جالبتر از قدرت بازیسازی بوسکتس این است که پاس های او صرفا کوتاه و زمینی نیستند بلکه توانایی ارسال توپ های هوایی و قطری را نیز دارد و تعداد زیادی از پاس های وی را چنین توپ هایی شامل می شوند.
توانایی بازی در چند پست
سال 2008 پپ گواردیولا بوسکتس را از تیم دوم بارسلونا به تیم اصلی آورد ، در همان سال اول حضورش در تیم اصلی چنان درخششی داشت که باعث شد اعتماد پپ را بدست آورد و به رقیب اصلی یحیی توره در پست هافبک دفاعی تبدیل شود ، به طوری که در آخر فصل گواردیولا به سادگی یحیی توره را کنار زد و از آن زمان به بعد بوسکتس به انتخاب اول مربیان بارسا برای پست هافبک دفاعی تبدیل شد به طوری که با وجود ورود بازیکنانی چون خاویر ماسکرانو ، الکس سانگ و سسک فابرگاس به تیم باز هم بوسکتس انتخاب اول بود و وی از حیث از دست دادن جایگاهش در آن پست اصلا احساس خطر نکرد.
بعد از رفتن بازیکنانی چون اریک آبیدال و رافا مارکز بارسا همیشه مشکل دفاع وسط های جایگزین پیکه و پویول را در ترکیب اصلی داشت که با مصدومیت های متوالی و طولانی مدت کارلس پویول و سرانجام خداحافظی وی از میادین فوتبال این مشکل تشدید نیز شد به طوری که در چند بازی از فصل 2014-2013 بارسا به شدت مشکل نبود دفاع وسط را داشت که همین شرایط مربی وقت بارسا را مجاب کرد که از سرخیو در دفاع نیز استفاده کند! این اولین تجربه ی بازی بوسکتس در قلب دفاع نبود بلکه زمان گواردیولا نیز این نقش را در تیم ایفا کرده بود ، پپ هیچوقت مربی نبود که به یک ترکیب مشخص دل ببندد و مدت زیادی از آن استفاده کند بلکه اکثرا در طول فصل چندین بار چیدمان بازیکنانش را در ترکیب به طور کلی عوض میکرد تا غیر قابل پیش بینی تر نسبت به گذشته بازی کند ، یکی از ترکیب هایی که پپ به آن علاقه داشت و بعضا از آن استفاده میکرد ترکیب 3-6-1 بود که در آن پویول ، بوسکتس و پیکه مثلث قلب دفاع بارسا را تشکیل می دادند! (پپ با همین ترکیب تیمش را در جام باشگاه های جهان 2012 قهرمان کرد)
سال 2014 انریکه پس از انتخاب به عنوان مربی بارسلونا تغییراتی را در شرح وظایف بوسکتس در ترکیب به وجود آورد که یکی از جالب ترین تغییرات او استفاده از وی در پست شماره 6 به عنوان یک هافبک بازیساز کلاسیک در چندین بازی مهم بود ، یکی از این بازی ها بازی با والنسیا در دور برگشت مسابقات لالیگا بود که بوسکتس را به یک خط جلوتر از جایگاه همیشگی اش منتقل کرد و ماسکرانو جای وی را پر کرد و او نیز فقط مشغول به پایه ریزی حملات و ارسال پاس های کلیدی برای مهاجمین و خلق موقعیت شد که درخشش قابل توجهی داشت به طوری که تاثیر مستقیمی در گل اول بارسلونا داشت !
این ویژگی ها همگی باعث می شوند تیمی که سرخیو بوسکتس را در اختیار دارد در خط هافبک قویتر و خطرناک تر از سایر تیمها به نظر برسد ، نکته ی جالب در بازی بوسکتس این است که او دست از پیشرفت کردن برنمی دارد ! به طوری که از سال 2008 تا کنون که در سطح اول فوتبال اروپا بازی می کند بازی به بازی بهتر شده و پیشرفت کرده و آپشن های جدیدی به بازی اش اضافه شده ، اگر ویدیوی بازی های گذشته او را ببینیم ، می بینیم که تفاوت زیادی با سطح کنونی اش دارد و به خصوص از لحاظ تکنیک و بازی خوانی به مراتب ساده تر از الان بازی می کند که همین خصوصیت در شخصیت او امید این را می دهد که در آینده بهتر از این شود و به بازیکنی کامل و فراتر از بوسکتس کنونی تبدیل شود ، گرچه حالا نیز جزو بهترین های دنیای فوتبال است...!
