پپ گواردیولا سرمربی بایرن مونیخ پس از پیروزی قاطعانه مقابل شالکه به خبرنگاران گفت:" تیم ما هنوز هم می تواند نمایش بهتری را ارائه دهد."
گواردیولا در کناره ی زمین همچنان جنب و جوش اول فصل را دارد و هوشمندانه حرکت تیمی بایرن را زیر نظر گرفته و برای بهتر شدن ریتم تیمی خود راهنمایی ها و دستوراتی را به داخل زمین ارسال می کند.
اما هر بازیکن حرفه ای هم در ناخودآگاه خود بخشی خرافاتی خواهد داشت او در این فصل از ژاکتی ظزیف و قرمز رنگ استفاده می کند که از نظر تئوری هم رنگ پیراهن اول بایرن است و به نوعی این رنگ عشق را ابراز می کند.
در هفت بازی که گواردیولا از این نوع خاص پوشش استفاده کرد بایرن توانست هر هفت بازی را با برتری های پرگل پشت سر بگذارد و شاید این در ناخودآگاه گواردیولا هم به نوعی ژاکت جادویی را شکل دهد و او حاضر نباشد به همین زودی تغییری در سبک پوششی اش ایجاد نماید.
اما اگر تغییری هم در ظاهر پپ ایجاد شود نمی تواند برای رقبا امیدی را باقی بزارد گواردیولا زمانی که در دیدار حذفی مقابل هامبورگ با 5 گل به برتری رسید ژاکتی طوسی به تن داشت و در دیدار مقابل آرسنال هم از سبک سیاه و سفید استفاده کرده بود.
اما خرافات عدم تغییر ناپذیری لباس ریشه در فوتبال آلمان دارد:
ادولاتک مربی افسانه ای در سال 1987 به عنوان مدیر ورزشی کلن 15 بازی را با گرمکن آبی اش روی نیمکت نشست و پس از موفقیت در این بازی ها او ژاکت جادویی 89 مارکی اش را به مبلغ 36 هزار مارک فروخت تا صرف درمان کودکان سرطانی کند.
یوآخیم لوو نیز چنین تجربه ای را در جام جهانی 2010 تکرار کرد اما نتوانست بهتر از عنوان سومی را برای ژرمن ها به ارمغان آورد.
یکی دیگر از سبک های پوششی که در کارناوال کلن در سال 2000 بسیار نمود پیدا کرد پیراهن آبی آسمانی همراه با کراوات آبی پررنگ بود که اوالد لینن سرمربی کلن از آن استفاده می کرد.
دیگر مربی ای که از اشیای جادویی در کنار زمین بهره مند بود جیووانی تراپاتونی است که از یک شیشیه ی کوچک حاوی آب مقدس که خواهرش برای او فرستاده بود در جیب کتش استفاده می کرد.
