دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست ......... گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست
که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست ...... که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست
شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد ....... پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست ( بیت بسیار زیبایی هست حتما تفسیرش رو بخونید )
در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو ........ به هواداری آن عارض و قامت برخاست
مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت ....... به تماشای تو آشوب قیامت برخاست
یش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت ......... سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست
حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری ....... کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست (خرقه اول: کنایه از عشق . دومی :یک نوع لباس . سالوس : مکر )
حرف دل : قبلا با خودم میگفتم اگه این شاعرای بزرگمون به عربی شعر میگفتن بیشتر مورد استقبال ایرانی ها قرار میگرفت این چند وقت توی طرفداری فهمیدم که واقعا این نظریه درسته
