اختصاصی طرفداری- BBC امروزی رئال مادرید، به طراوت BBC همیشگی نیست. باید اعتراف کرد که وقتی رونالدو نباشد، اتکا کردن به گرت بیل و کریم بنزما، پیروزی را برای زیدان به ارمغان نخواهد آورد.
یکی از دلایل افت BBC، آماده نبودن گرت بیل است. درخشش هافبک های رئال مادرید، باعث شده تا متوجه افت خط حمله این تیم نشویم، اما باید قبول کرد اگر بنزما و بیل، فرم همیشگی خود را پیدا نکنند، رئال مادرید به مشکل برمی خورد. این فصل، یکی از مهم ترین فصول دوران فوتبال شاهزاده ولزی، گرت بیل است.
فصل 13-2012 بود که بیل بالاخره توانست خودش را به عنوان یک وینگر به کادر فنی تاتنهام، تحمیل کند. او یکی از بهترین فصول دوران فوتبال خود را گذراند و برابر استون ویلا، هت تریک کرد؛ اولین هت تریک گرت، در لیگ برتر انگلیس. ستاره ولزی، گلی به یادماندنی و انفرادی نیز برابر نوریچ سیتی به ثمر رساند. بیل، هر روز، بهتر از روز قبل می شد؛ سریعتر، دقیقتر، قدرتمندتر، شوتزن تر و خطرناک تر. گرت، طی 44 بازی، 26 گل به ثمر رساند تا گام بزرگی رو به جلو برداشته باشد.
رئال مادرید، در اولین روز ماه سپتامبر سال 2013، خبر از انتقال رسمی گرت بیل داد. قرارداد او شش ساله و مبلغ انتقالش، نامعلوم بود. گزارشات متفاوتی از رقم این انتقال شده است، رسانه های مادریدی مدعی بودند که رئال، بیل را با 91 میلیون یورو (یعنی سه میلیون یورو کمتر از مبلغ خرید کریستیانو رونالدو) خریده است؛ اما از آنسو، انگلیسی ها مدعی بودند که مبلغ انتقال گرت بیل، 100 میلیون یورو است. بعدها فوتبال لیکز، با انتشار مدارک این انتقال، افشا کرد که رئال مادرید، گرت بیل را با 100.8 میلیون یورو خریده است. حالا بیل، دیگر «بازیکن آینده دار تاتنهام» نبود، او، ستاره رئال مادرید محسوب می شد؛ آمده بود تا یکی از ارکان برنابئو باشد؛ وارث CR7 افسانه ای.
اوضاع اما بر وفق مراد پسر ولزی، پیش نرفت. او خیلی زود، دچار مصدومیت شد و بخش زیادی از نیمه اول فصل 14-2013 را از دست داد. اما بعد از بازگشت به زمین، موفق شد هواداران رئال مادرید را تحت تاثیر قرار دهد. او طی 44 بازی، 22 گل زد تا فصل آغازین نسبتا موفقی را در رئال مادرید گذرانده باشد؛ باید در این آمار، مصدومیت و کار سخت او در برنابئو را در نظر گرفت. سخت است، اما باید اعتراف کرد آن فصل، یکی از بهترین فصول بیل در رئال مادرید بود. شاهزاده ولزی، هت تریکی بی نقص برابر رئال وایادولید ثبت کرد، برابر بارسلونا و در کوپا دل ری، آن چنان درخشید و توانایی هایش را نشان داد که حتی سرمربی وقت بارسا، جراردو مارتینو نیز به تمجید از او پرداخت. و شاید مهم ترین گل او در این فصل، برابر اتلتیکو مادرید و طی فینال لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رسید.
طی فصل بعدی، گرت بیل و رئال مادرید، نتوانستند مثل فصل قبل بدرخشند و مصدومیت ها، دوباره گریبان گیر وینگر وایکینگ ها بودند. او باز هم نتوانست در تمام فصل بازی کند و مصدوم نشود و اواخر فصل، دچار مصدومیت شد.
اما اوج درخشش گرت بیل، به فصل 16-2015 باز می گردد. او در آن زمان، بیش از همیشه تبدیل به مهره ای کلیدی در ترکیب رئال مادرید شده بود. وی، بهترین زمان را برای درخشش انتخاب کرد. نیمه اول فصل را موفق نگذراند؛ مثل تمام رئال مادریدِ بنیتز. اما گرت، بازگشت و به داد تیمش رسید. بنزما و رونالدو، هر دو مصدوم بودند و سفیدپوش های برنابئو، به ساق های زرین «تارزان»، امید داشتند. تارزان، همیشه به موقع می رسد. این بار هم به داد برنابئو رسید و یاران زیدان را پیش برد و تبدیل به رکن اصلی ترکیب لوس بلانکوس شد. در این لحظات، عاشقان رونالدو هم می دانستند که وابستگی رئال مادرید به کریس، از همیشه کمتر شده است. بیل داشت یکی یکی بردها را برای تیمش می کرد و کشتی وایکینگ ها را به پیش می راند. او، در فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز درخشید و نقشی بسیار کلیدی در پیروزی تیمش داشت.
تابستان از راه رسید و بیل نایستاد و این بار، پاروی کشتی اژدهایان را در دست گرفت. شاهزاده، لباس رزم به تن کرد تا برای وطنش، یک تنه برابر اروپا قرار بگیرد. بعد از درخشش در یورو، همه اعتراف می کردند که بیل، می تواند یکی از مدعیان کسب توپ طلا باشد؛ چه این فصل، چه فصل آینده؛ اما نشد.
بیل، موفق شد از ماه دسامبر فصل 16-2015 به بعد، طی 63 دقیقه، یک گل بزند، چیزی فراتر از آمار CR7 در فصل 15-2014. البته آمار کریستیانو، طی یک فصل بود (48 گل در 35 بازی لالیگا) اما ستاره چپ پای مادریدی ها تنها چند ماه، این کیفیت را داشت. بی ثبات یا باثبات، تا به حال چنین گرت بیلی را ندیده بودیم، هواداران رئال مادرید، می توانستند توپ طلای آینده را در دستان ستاره شان تصور کنند؛ اما نشد.
شاهزاده ای که بیش از همیشه به تاج و تخت نزدیک شده بود، ناگهان شکست خورد. روز بیست و دوم نوامبر 2016، تاندون های مچ پای گرت بیل در بازی برابر اسپورتینگ لیسبون، صدمه دیدند و ستاره ولزی را 4 ماه، خانه نشین کردند. بیل دوباره بازگشت و برابر بارسلونا هم به زمین رفت اما دوباره مصدوم شد. فصل گذشته، قطعا ناامیدکننده ترین فصل دوران فوتبال بیل بود. او تنها 19 بار در لالیگا حاضر شد و فقط و فقط، 7 گل به ثمر رساند (مقایسه کنید با آمار فصل قبل آن؛ 19 گل در 23 بازی).
بیل ناگهان از عرش، از یار محبوب هواداران، به عرش رسید؛ او بدل به مهره اضافی ترکیب زیدان شد. و البته بدترین زمان را برای سقوط، انتخاب کرد؛ زمانی که ترکیب زیدان، پر است از جوانان درخشانی چون ایسکو و آسنسیو؛ ستاره های نوظهوری که به خوبی می توانند جای بیل را در ترکیب، پر کنند.
نامش، گرت فرانک بیل است و اکنون بیست و هشت سال دارد. شاید اشتباه نباشد که بگوییم، این فصل، این فرصت، فرصتی که زیدان به او داد، آخرین تیری باشد که در تیردان شاهزاده، مانده است. او همانطور که از اوج، به پایین ترین نقطه رسید، به جایی که هیچکس، فکرش را هم نمی کرد، حالا باید بازگردد و جایگاهش در برنابئو را بازیابد. در رئال مادرید، هیچکس فرصت دومی ندارد؛ حتی شاهزاده ولزی.
