به گزارش سرویس ورزشی جام نيوز، احسان روزبهانی بوکسور 24 ساله ایران، با حضور در المپیک لندن و کسب نتایج بسیار خوب بر سر زبان ها افتاد. روزبهانی مشت زن وزن 81+ کیلوگرم است. او در مسابقات قهرمانی جهانی 2011 که در باکو برگزار شد توانست سهمیه المپیک لندن را کسب کند.
روزبهانی در مسابقات جوانان آسیا که در سال ۲۰۰۶ در کشور هندوستان برگزار شد، موفق به کسب عنوان قهرمانی شد. بوکسور وزن 81+ کیلوگرم به عنوان تنها لژیونر ایران با تیم آستانا آرلانز قزاقستان قرارداد بست و هم اکنون نیز در بوکس حرفه ای مبارزه می کند.
* سال 92 چطور بود؟
- سال خوبی نبود. در مسابقات کمی شرکت کردم و با آسیب دیدگی که مواجه شدم رقابت های جهانی را از دست دادم. حضور در این مسابقات برای من بسیار حائز اهمیت بود اما به هرحال همه چیز از دست رفت.
* اما به عنوان لژیونر در قزاقستان حضور داری؛ این اتفاق خوبی نیست؟
- بله این اتفاق خوبی است اما بهترین سال ورزشی 91 بود. 92 طبق روال پیش نرفت.
* پس امیدواری که سال 93 طور دیگری برای تو رقم بخورد؟
- همین طور است، سال 93، سالی ورزشی است و امیدوارم تمام ورزشکاران به آرزوهایشان برسند. برای من که بازی های آسیایی و کسب سهمیه المپیک بسیار مهم است و امیدوارم با حضور در رویدادهای پیش رو این اتفاق بیفتد.
* بهترین چهره سال 92 از نظر شما چه کسی است؟
- چهره های ورزشی زیاد است اما به نظرم حمید سوریان بهترین بود. او بعد از 17 ماه دوری با طلای مسابقات جهانی به میادین بازگشت و این اتفاق بسیار خوبی برای یک ورزشکار است. با خودش هم که صحبت کردم به او گفتم، با طلای المپیک دور شد و با طلای جهان بازگشت.
* بهترین و بدترین اتفاق سال 92؟
- بهترین اتفاق برای من حضور در بین 8 بوکسور برتر جهان در لیگ حرفه ای بوکس بود و بدترین اتفاق مصدومیت کتفم بود چرا که باعث شد، مسابقات جهانی را از دست بدهم.
* پس دوستان زیادی در عرصه ورزش داری!
- تقریبا با همه ورزشکاران در ارتباطم. ورزش های رزمی که جای خودش را دارد اما وزنه برداری، کشتی و ... زیاد هستند ورزشکارانی که دوستانم هستند.
* رابطه ات با سیاست چطور است؟
- آن قدر درگیر کارهای خودم هستم، نه می شناسم و نه پیگیری می کنم. از نگاه من سیاست چیز خوبی نیست و میانه ای هم با سیاست ندارم!
* هنر و موسیقی چطور؟
- تنها علاقه من در حوزه موسیقی، استاد شجریان است و صدای ایشان را واقعا دوست دارم. با بازیگران در ارتباط نیستم اما رابطه ام با سینما بد نیست. چند وقت پیش به عنوان همراه یکی از دوستانم برای تست بازیگری رفته بودیم که اتفاقا آنجا به من گفتند، بیا و بازیگر شو! اما به خاطر اینکه برای مسابقه بوکس بین ایران و قزاقستان در سفر هستم، فرصتش پیش نیامد.
* مثل اینکه چند وقتی هم در حرفه مدلینگ بودی؟!
- بله، به این حرفه هم علاقه بسیاری دارم، اگر بازهم به من پیشنهاد شوم قطعا در این حرفه، کار خواهم کرد.
* علایق شخصی ات چندان به رشته ورزشی ات نمی خورد، چطور شد که بوکسور شدی؟
- شیطنت! برای اینکه انرژی ام به یک صورت تخلیه شود وارد رینگ شدم. هیچ چیز برایم جدی نبود. نمی دانم هم اکنون چرا به اینجا رسیده ام. فکر می کنم خواست خدا بود که توانستم این نتایج را کسب کردم.
* شاید به خاطر اینکه بعد از مدتی بوکس برایت جدی شد، این نتایج را کسب کردی؟
- الان هم جدی نیست! بوکس هم یک بازی است چرا باید جدی بگیرم؟ هر چیزی را در زندگی جدی بگیریم برایمان دردسرساز می شود.
* تنهایی در قزاقستان سخت نیست؟
- نه اکثرا در اینترنت هستم و یا مشغول کتاب خواندن.
* زندگینامه بوکسورهای مشهور، نظیر محمدعلی کلی و تایسون را خوانده ای؟
- یک بار هم زندگی نامه تایسون و محمدعلی کلی را نخوانده ام!
* چطور؟
- شاید جزو اولین بوکسورهایی باشم که این ورزش را انجام می دهم اما علاقه ای به این نفرات ندارم.
* بعد از المپیک لندن چهره شدی، اما این چهره شدن شما به اندازه بازیگران و فوتبالیست ها نیست!
- عیبی ندارد، بازیگران را قشرهای خاصی دوست دارند و یا فوتبالیست ها به خاطر تیم های رنگی دوستشان دارند، و ما را همه دوست دارند!
* بزرگترین آرزوی ورزشی ات چیست؟
- بوکس 70 سال است هیچ مدال جهانی ندارد. می خواهم رکوردشکن شوم و برای اولین بار این مدال را بدست آورم. این رکوردشکنی را هم رقم می زنم. مطمئن هستم می توانم در جهان و المپیک مدال را کسب کنم.
