چون تو فوتبال داخلي خيلي تعصب بچه ها زياده، سعي ميكنم نظرام تو فوتبال داخلي رو بين رفيقاي حقيقي و نه مجازيم نگه دارم ولي بعضي وقتا يه حرفايي رو ميخوام بزنم كه بيشتر روي صحبتم به خودمه كه خودكه دوباره خوندم آروم شم. بعد از داربي اين اولين پستم درباره ي فوتبال ايرانه.
١- فحاشي به علي قرباني صحيحه؟ نه چون علي قرباني كم كاري نميكنه. جابر انصاري كمكاري ميكنه و موفقيت تيم براش اهميتي نداره ولي علي قرباني اين جوري نيست. علي قرباني سطح فني پاييني داره و اين تقصير علي قرباني نيست كه به جاي نفت تهران و سايپا داره تو استقلال بازي ميكنه، بلد نيست گل خالي بزنه؟ بله بلد نيست اما اين مشكل اون نيست كه استقلال فوروارد هاي كلاس نداره.
٢- اينقدر فحاشي به قرباني مهم بود؟ نه. طرفدارا كه نه، ملت ايران باي ديفالت فحاش و بي ادبن. همه ي ما به بزرگتر از علي قرباني هم فحش داديم. نبايد بولد بشه.
٣- افتخاري مقصره كه تيم فوروارد نداره؟ نه افتخاري اول فصل ١١ تا بازيكن جديد خريد. از اون يازده بازيكن فقط منتظري، شجاعيان و جبارف به درد تركيب ثابت ميخورن و قائدي هم براي ذخيره خوبه. تقصير افتخاري نيست كه ٧-٨ بازيكني كه خريداري كردع بنجل بودن. منصوريان ليست داده بوده.
٤- يه تيم قرار ني هيچوقت گل نخوره. پس اوكي باشين با اين قضيه.
٥- استقلال نيمه اول خوب و نيمه دوم بد بود. نيمه ي دوم رو شفر با تعويضهايي كه هر سه تاش اشتباه بودن خراب كرد. شفر مربي خوبيه و براي استقلال عالي بوده ولي بچه ي دو ساله نيست و نيستيم كه براي اينكه ناراحت نشين بگيم نه شفر عالي بوذه. بقيه ي روزها خوب بود و امروز ميتونست اين شايپا رو با ٢-٣ گل اختلاف ببره.
٦-اهداف؟ قهرماني جام حذفي و كسب دومي.
هر انسان فوتبال فهم و "ناحسود"ي ميفهمه كه اين پرسپوليس سطحش بالاتر از بقيه ي تيم هاي ايرانه. يك چيزي در حد سپاهان، استقلال و ذوب آهنه تو سالهايي كه در اوج بودن، با اين تفاوت كه رقباي ضعيفتري داره.
