لیونل مسی ابر ستاره آرژانتینی باشگاه بارسلونا حالا با افتخار محض بر قله دنیا ایستاده است تا تمام رکورد ها و افتخارات با سجده خود به مرد آرژانتینی جهان، نشان دهند چه کسی برترین برترین ها است!
کامبک زدن در تاریخ باشگاه بارسلونا ریشه ای قدیمی دارد، عاشقان این باشگاه به خوبی با این مسئله آشنا هستند، آنها چه در لالیگا و چه در لیگ قهرمانان اروپا حرفه ای ترین و به هوش ترین تیم ممکن برای صورت دادن شگفتی هستند، چرا باید آنها را فوق العاده خطاب نکنیم وقتی تمام آمار و ارقام و رکورد ها را در دست دارند؟
شب گذشته آنوئتا با چشمان خود مشاهده کرد اگر بارسلونا بخواهد از رویایی ترین های خود در میادین مایه بگذارد چه شگفتی بزرگی رخ خواهد داد، حالا فرض را هم بر این بگیرید که این شگفتی توسط لیونل مسی رخ داده باشد! دیگر می توان گلایه ای داشت؟
هنگامی که مسی می خواهد شاعرانه هایش را در میدان به نمایش بگذارد باید با چشمان باز و لبان بسته و دست هایی لرزان و پر هیجان و قبلی تپنده تنها فقط بر ساق های او تمرکز کرد که چگونه یک قرن را در یک لحظه می پیماید و از برلین تا کاتالونیا را همراه و درگیر خود می کند!
این مسئله فقط از سوی لیونل مسی قابل رخ دادن است، نه هیچ کس دیگر، به قول خیلی ها فقط یک فرازمینی وجود دارد، آن هم تنها افسانه آلبی سلسته است، مسی فقط پیراهن راه راه خود را می خواهد، چه در بارسلونا و چه در آرژانتین! او برای نمایش های شگفت انگیز فقط دقیقه زمان می خواهد.
گرد مولر از هفته ها پیش می دانست قرار است لیونل مسی او را به لای صفحه های کتاب های خاک خورده به تاریخ ابدی بفرستد، به همین جهت هم سکوتش را ادامه داد تا از یاس آنکه مبادا با صحبت کردن از رکورد ها و آمار و ارقام، خشم مسی او ار فرا بگیرد و رکوردش بدل به یک بهانه برای رشد تا بی نهایت لیونل شود!
مسی اما چه گرد مولر از او تمجید به عمل می آورد یا نمی آورد کار خود را می کرد، او می خواست سیصد و شصت و ششمین ستاره کهکشانش را در آسمان 5 لیگ معتبر جهان به نمایش بگذارد، می خواست گرد مولر را مبهوت کند، می خواست کاری کند که مرد افسانه ای ژرمن ها برایش بیانه ای با اهدا گل ارائه دهد، پس فقط 5 دقیقه مانده به انتها، در فاصله ای 40 متری، سیصد و شصت و ششمین اثر هنری اش را به ثبت رساند تا دیگر بر همگان ثابت شود او صدراعظم جهان است!