نبرد الجزیره (The Battle of Algiers) نام فیلمی جنگی محصول ۱۹۶۶ بر پایه وقایع رخداده در جنگ الجزایر و نشاندهنده وقایعی است که در سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۲ نیروهای الجزایری برای رهایی از سلطه فرانسه در شمال آفریقا انجام دادند. کارگردان نبرد الجزیره جیلو پونتهکوروو است.
خلاصه داستان
در سال 1957 بازجویان نظامی فرانسوی در شهر الجزیره یك میهنپرست الجزایری را شكنجه میدهند و او سرانجام مخفیگاه آخرین رهبر چریكهای الجزایری با نام "علی لاپوآنته" را فاش میكند. همزمان با تیتراژ آغازین فیلم، نیروهای چترباز فرانسوی، لاپوآنته را همراه با یك زن و كودك در مخفیگاه خود پیدا میكنند و به آنها مهلتی داده میشود كه خود را تسلیم كنند، در غیر اینصورت كشته خواهند شد...
چند نکته خواندنی راجب فیلم
1. فیلم در سال 1966 در جشنواره ونیز جایزه شیر طلایی را به خود اختصاص داد و در كشورهای الجزایر، آمریكا و ایتالیا با موفقیت روبهرو شد و نامزد سه جایزه بزرگ سینمایی شد؛ اما این اكران با سانسور صحنههای شكنجه فیلم همراه بود.
2.اكران فیلم تا سال 1971 در فرانسه و انگلستان ممنوع شد، سازمان ارتش سری فرانسه (OAS) بهشدت با فیلم مخالفت نمود و خانوادههای سه مدیر سینما در فرانسه را در صورت اكران به قتل تهدید كرد و در سینماهایی كه تصمیم به اكران داشتند، بمب كار گذاشت.
3.یك باند فاشیستی در سال 1972 به تماشاگرانی كه در سینمایی در شهر رم برای دیدن فیلم آمده بودند، حمله نموده و یك نفر از آنان را بهشدت مجروح كردند.
4. اداره عملیات ویژه پنتاگون در ماه آگوست سال گذشته (2003)فیلم را برای كاركنان خود پخش كرد. این تصمیم در راستای آگاهی دقیقتر از نوع عملیات مسلمانان بر ضد اشغالگران، اتخاذ شده است. به گفته مسئولان ارشد پنتاگون این فیلم دارای نكات آموزندهای برای نظامیان آمریكایی است.
5.یاسف سعدی، در نقش جعفر، در زندگی واقعی خود نیز ژنرال جبهه آزادیبخش میهنی الجزایر بود. او در دوران مبارزات خود توسط فرانسویان دستگیر و زندانی شد و خاطراتش را در زندان نوشت كه بعدها پونتهكوروو سولیناس برای داستان فیلم از آن استفاده كردند.
6.بازیگر نقش علی لاپوآنته سواد نداشت و تا پیش از انتخاب برای بازی در این نقش هرگز به سینما نرفته بود.
7. مرد میانسالی كه در فیلم شكنجه شده و به لاپوآنته، خیانت میكند، موقتاً برای ایفای نقش خود از یكی از زندانهای الجزیره آزاد شده بود.
8.تنها بازیگر حرفهای "نبرد الجزیره" ژان مارتین در نقش سرهنگ ماتیو بود كه در دهه 1950 به علت حمایت از مقاومت الجزیره در لیست سیاه هنرپیشگان قرار داشت.