به گزارش خبرگزاری فارس، تونی اولیویرا در نشست خبری بعد از بازی با استقلال عنوان کرد: دعا کنید هیچ وقت نیایم. تبریک می‌گویم به فولاد که قهرمان شد. امتحان خوبی برای ما بود. به نظر من این پیروزی برای فولاد خوب بود و لیاقت داشت و به تیم و مربی تبریک می گویم. فرکی دوست من است و به او احترام می‌گذارم. تیم ما توانست بازی را امروز کنترل کند.
وی افزود: توانستیم استقلال را مهار کنیم و با سازماندهی خوبی که انجام دادیم گردش توپ و پاسکاری کار خود را انجام دهیم و توانستیم به یک پیروزی شیرین برسیم.
اولیویرا تاکید کرد: باید به بازیکنان خودمان هم بابت این پیروزی تبریک بگویم. ما توانستیم با این کار دوباره پیروزی را به تماشاگران خود تقدیم کنیم.
وی در مورد لیگ امسال عنوان کرد: من 2ماه و 2هفته است به لیگ ایران برگشتم و نمی‌توانم در مورد لیگ امسال نظر بدهم. فکر می‌کنم تیم فولاد و نفت جلوتر آمده‌اند و استقلال و پرسپولیس و تراکتور آنطور که باید قوی نبودند. خیلی جالب است که آخر فصل 5 تیم برای قهرمانی مبارزه می‌کردند. به همین خاطر یک روز هیجان‌انگیز برای فوتبال بود. تیم فولاد و هوادارانش خوشحال بودند.
وی در مورد اینکه گفت انشاءالله من را در ورزشگاه آزادی نبینید، گفت: ما چند روز پیش جلسه‌ای داشتیم تا آینده‌ام مشخص شود. چیزی معلوم نیست. به مدیرعامل گفتم می‌خواهید من بمانم یا نه و قرار شده تا بازی با الاتحاد جواب دهند.
اولیویرا ادامه داد: گذشته از فوتبال ارتباط گرمی با هواداران تراکتورسازی دارم. هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم زمانی که به این تیم آمدم و باید بدانم تراکتورسازی چه هدفی را دنبال می‌کند. باید ببینیم لیگ را می‌خواهند، جام حدفی یا آسیا. بعضی وقت‌ها بالا می‌رویم و گاهی پایین می‌آییم.
سرمربی تراکتورسازی در خصوص اینکه اگر این تیم بعد از حذفی لیگ را جدی‌تر می‌‌گرفت و شاید قهرمان می‌شد، اظهار داشت: نیم فصل دوم را ضعیف شروع کردیم. امروز اینجا از کورس قهرمانی عقب بودیم و غیرمستقیم می‌جنگیدیم درحالی که می‌خواستیم برای قهرمانی بجنگیم اما در بین راه ماندیم و همان هفتم و هشتم شدیم. موقعی که من آمدم باید با نفت، فولاد و استقلال بازی می‌کردیم. باز هم به بازیکنان تبریک می‌گویم چون راضی بودم. صحبتی هم دارم با بازیکنی که همیشه در تاریخ ایران می ماندو 36 ساله است و همیشه جنگیده است.
وی در مورد داوری بازی گفت: با تمام احترامی که داوران در این مدت دارم یک داور بزرگ هست که اسمش را نمی دانم و فکر می کنم برای جام جهانیانتخاب شده است و خیلی راحت سوت می‌زند. بازی را خوب کنترل می‌کند و خیلی از او خوشم می‌آید. اسمش فغانی است. مثل داورهای پرتغالی است و داور خیلی بزرگی است. چیزی که برای اتمام صحبت هایم می خواهم بگویم تیم ملی ایران که می‌خواهد به جام جهانی برود. می‌رود با سه تیم بزرگ دنیا بازی کند. کار سختی دارد. با قابلیت مربی ایران می رود که خوب باشد و باید فاصله‌ها کوتاه شود. باید کاری کنند که نشان دهند فوتبال ایران چیست.
