به گزارش خبرگزاری فارس، پرونده فصل سیزدهم رقابتهای لیگ برتر باشگاههای ایران شب گذشته با قهرمانی تیم فولاد خوزستان برای دومینبار در تاریخ این رقابتها بسته شد.
در زیر قصد داریم در گزارشی کوتاه به صورت تلویحی روند 5 تیم ابتدایی جدول را مورد بررسی قرار داده و مروری داشته باشیم بر اتفاقات این دوره لیگ برتر:
5 تیم در کورس قهرمانی؛ برای اولینبار
نکته قابل توجه در برگزاری هفته پایانی رقابتهای لیگ میتوان به باقی ماندن 5 تیم نفت، فولاد، استقلال، پرسپولیس و سپاهان درحالی در کورس قهرمانی تا هفته پایانی اشاره کرد که در تاریخ این رقابتها طی ادوار گذشته هیچگاه این تعداد تیم در هفته پایانی برای قهرمانی شانس نداشتند و برای نخستین بار بود که 5 تیم در هفته آخر برای کسب عنوان قهرمانی به جنگ پرداختند که این موضوع جذابیتهای لیگ برتر در فصل جاری را افزایش داده و به خوبی تا لحظه آخر هواداران فوتبال را برای معرفی قهرمان لیگ برتر نیمخیز نگه داشت.
جام فولادی شد
شاگردان حسین فرکی امسال از همان ابتدای فصل با قدرت کار را آغاز کرده و طی 6 هفته ابتدایی، به 5 پیروزی دست پیدا کردند تا شایستگیهای این تیم از همان ابتدای فصل برای کسب عنوان قهرمانی مشخص شود.
فولادیها که امسال باید در 3 جبهه میجنگیدند تیم خوب و مجربی را مهیای حضور در لیگ سیزدهم کردند تا در نهایت به لطف همین تیم جنگنده و یکدست، کاپ را بالای سر برده و عنوان قهرمانی را جشن بگیرند.
فولاد سال گذشته هم یکی از تیمهای قدرتمند و موفق لیگ بود و شاید اگر طی هفتههای پایانی از قافله تیمهای حاضر در کورس قهرمانی عقب نمیماند، عنوان قهرمانی امسال برای دومین سال پیاپی به این تیم میرسید، با این حال فولادیها با تجربهای که از فصل گذشته به دست آوردند، همچنان تا روزهای پایانی شخصیت بالای قهرمانی خود را به رخ سایر مدعیان کشیده و در نهایت عنوان قهرمانی را از آن خود کردند.
شاید بتوان تنها نقطه ضعف فولاد را در جدال این تیم با بالانشینان دانست، جایی که این تیم هر 5 شکست خود را در جدال رفت و برگشت با سایر مدعیان پذیرا شد. فولاد در صورتی که در این دیدارها نیز توانایی توقف مدعیان قهرمانی در کورس را داشت خیلی زودتر از رسیدن به هفته پایانی به قهرمانی میرسید که این اتفاق هرگز نیافتاد تا سرنوشت قهرمانی لیگ سیزدهم به هفته پایانی کشیده شود.
قصه پرغصه پرسپولیس
قصه پرغصه پرسپولیس در فصل جاری کار را تا جایی کشاند که این تیم که از اول فصل آن را به عنوان بخت نخست قهرمانی عنوان میکردند با لگد زدن چندباره به این بخت، خود را از رسیدن به این عنوان پس از 6 فصل محروم کردند.
پرسپولیس امسال در بسیاری از دیدارهایش بازیهای خوبی را ارائه کرد و چه بسا اگر ماجرای بی پولی و اعتصاب بازیکنان این تیم که پس از تغییرات مدیریتی به وجود آمد، پیش نمیآمد، هم اکنون طرفداران این تیم خوشحالترین هواداران در ایران بودند.
پرسپولیسیها با دستان خود، خود را به چالش کشیده و جالب اینکه در این به چالش کشیده شدن، وزارت ورزش و مسئولان ورزش کشور نیز شاگردان دایی را تا روزهای پایانی لیگ همراهی کردند تا یکی از بهترین پرسپولیسیها یک دهه اخیر از رسیدن به عنوان قهرمانی بازمانده و پس از 3 سال حداقل به سهمیه آسیایی بسنده کند.
یکی از نقاط قوت شاگردان دایی امسال، بازیهای خانگی این تیم بود تا جایی که پرسپولیس دیدارهای خانگی خود را در فصل سیزدهم با شکستناپذیری به پایان رساند، ضمن اینکه بهترین خط دفاعی ادوار تاریخ لیگ برتر به این تیم رسید.
نفت در مسیر تیم اسپانیایی
نفت تهران دقیقا در لیگ برتر فوتبال مان همان راهی را رفت که اتلتیکو مادرید در لالیگا.
این تیم که با بازیکنان جوان راهی لیگ برتر سیزدهم شده بود با هدایت یحیی گلمحمدی جوان اما با انگیزه موفق شد بالاتر از خیلی از تیمهای مدعی قرار بگیرد و تا آخرین لحظات حتی شانس قهرمانی داشته باشد.
گلمحمدی نشان داد که حرف های زیادی برای گفتن در عالم مربیگری دارد و شاید باید زمان بیشتری به او در پرسپولیس داده می شد.
او حالا در پلیآف به دنبال گرفتن سهمیه آسیایی برای نفتی است که حالا خودش را در فوتبال ایران در قامت یک مدعی جدی میبیند و شاید این افتخار آسیایی شدن برای اولین بار، به نام گلمحمدی جوان سند زده شود.
وداع سپاهان با آسیا
سپاهان با سرمربی مطرح خود پس از 8 سال از کسب سهمیه آسیا بازماند تا این تیم به همراه استقلال را بتوان ناکامان بزرگ فصل سیزدهم قلمداد کرد.
صابون تغییرات مدیریتی در فصل جاری به این تیم اصفهانی هم خورد تا روال خوشایند طوفان زرد اصفهان در زمان مدیریت رحیمی، در دوران مدیریت جدید دستخوش تغییر شده و در نهایت این تیم به ضعیف ترین رتبه سال های اخیر خود در لیگ برتر بسنده کند.
البته سپاهان هم در فصل جاری نتوانست خیلی از مهرههای خریداری شده بهره لازم را ببرد که از جمله آنها میتوان به مجتبی جباری و آرش افشین اشاره کرد.
ژنرال به آمریکا رفت؛ استقلال پیر شد!
امیرخان از همان روزهای قبل از آغاز فصل، امروز را به خوبی میدید و گویا قهرمانی فصل دوازدهم و کسب عنوان سومی آسیا (به قول مدیرعامل این تیم) چنان ژنرال را سرمست کرده بود که پس از محرز شدن ماندنش در جمع آبی پوشان، غافل از شرایط آمادهسازی تیمی قبل از فصل، استقلال را به امان خدا رها کرده و به امریکا رفت.
قصه استقلال هم در فصلی که گذشت در نوع خود به اندازه قصه رقیب دیرینه خود دراماتیک بود و درد قدیمی بیپولی نیز گاه و بیگاه بازیکنان و کادرفنی این تیم را آزار میداد.
استقلال به واقع در فصل جاری یکی از بدترین فصلهایش را سپری کرد و حضور تماشاگرانی انگشت شمار در دیدارهای خانگی این تیم، خود نشانگر بازی بی رونق و نمایش ضعیف این تیم بود؛ تیمی که به جز دیدار با فجرسپاسی در هیچ دیدار دیگری نتوانست اقتدارش را به رخ حریفان کشیده و بیشتر به بردهای یک بر صفر بسنده کرد.
استقلالیها که امسال را با خریدهای ریسکی آغاز کردند در اواسط فصل نیز چند مهره تأثیرگذار خود را از دست دادند، با این حال در نیم فصل همچنان این خریدهای ریسکی (بازیکنانی که در گذشته از بهترینهای ایران بودند و با این امید خریداری شدند تا شاید در فصل سیزدهم پس از روند نزولی خود در فوتبال ایران، دوباره به اوج بازگشته و کمک یار استقلال شوند) تداوم پیدا کرد تا یکی از پیرترین استقلالهای تاریخ، در اواخر فصل کم آورده و حتی در آسیا نیز نتایج ضعیفی را به دست بیاورد.
امان از وزارت..امان از وزارت
استقلال و پرسپولیس یک بار دیگر امسال با مسئولان بالادستی خود در وزارت ورزش دچار چالشی جدی شدند؛ چالشی که به قیمت از دست رفتن عنوان قهرمانی برای یکی و نرسیدن به سهمیه آسیا برای دیگری تمام شد.
داستان بدهکاریها، بیپولیها، پول ندادنها، عدم توجه به هواداران دو تیم و ... همچنان در فصل جاری هم ادامه پیدا کرد تا کاسه گدایی این دو تیم همچنان جلوی هرکسی برای گرفتن دو ریال دراز باشد.
سیستم غلطی بر این فوتبال حاکم است که در این مقال، قصد پرداختن به آن را نداریم. فقط تا این حد میتوان گفت که اگر سیستم حاکم بر فوتبال غلط نبود، تکلیف این دو تیم پرهوادار و البته پرافتخار خیلی زودتر از این حرفها مشخص شده تا دیگر لازم نباشد هرازگاهی با شعار خصوصیسازی بخواهیم سر خود و طرفداران را کلاه گذاشته و دست آخر هم برای دفاع از خود و گرفتن زهرچشم از مسئولان این دو تیم مجبور به انتشار اسنادی مخفیانه شویم.
تماشاگران هم آب رفتند
استقلال و پرسپولیس در فصل سیزدهم روزهای بی پول و کم تماشاگری را سپری کردند تا در فصلی که همگان فکر میکردند به واسطه صعود پرقدرت تیم ملی به جام جهانی، لیگ پررونقی را حداقل از لحاظ حضور تماشاگران شاهد خواهیم بود، این اتفاق هرگز رخ ندهد تا این موضوع زنگ خطری باشد برای فصول آینده لیگ برتر.
البته وضعیت برخی شهرستانها از جمله تبریز نیز دست کمی از تهران نداشت تا اینچنین ویروس قهر تماشاگران از فوتبال، به بیشتر ورزشگاهها سرایت کند.
چه بدشانس است سازمان لیگ!
جشن قهرمانی تراکتور در ورزشگاه خالی کرمان؛ جشن قهرمانی سپاهان در ورزشگاه خالی آزادی و این بار جشن قهرمانی فولاد در ورزشگاه خالی یادگار امام تبریز.
فولاد در حالی کاپ قهرمانی را بالای سر برد که از بدشانسی سازمان لیگ یک بار دیگر جشن قهرمانی در ورزشگاهی خالی از تماشاگر برگزار شد، البته خیلی این تقصیر را بر گردن سازمان لیگ انداختند اما زمانی که کاپ اصلی به نشانه پرشانس بودن فولاد برای قهرمانی به تبریز رفت، میشد شرایط را به گونهای مهیا کرد که حداقل شاهد حضور پرشمار هواداران جنوبی در یادگار امام تبریز باشیم تا حداقل از این لحاظ شاهد یکی از روزهای باشکوه فوتبالی باشیم.
به خاطر تفاوت فرهنگها شاید قیاس جالبی نباشد، اما همان اندازه که در اروپا روی این مسائل توجه ویژهای میشود تا ورزشگاه برای جشن قهرمانی مملو از جمعیت باشد، سازمان لیگ و باشگاه فولاد هم میتوانستند شرایط حضور پرشمار تماشاگران اهوازی را به هر ترتیبی فراهم آورند تا فولاد در مقابل دیدگان تماشاگرانش برای دومینبار در تاریخ لیگ برتر کاپ را بالا ببرد.
فقر گلزنی و نگرانی برای گلزنها:
آقای گل فصل سیزدهم لیگ برتر کار را با 14 گل به پایان رساند؛ آمار فاجعهای که بیشتر از هرکسی، کیروش را برای حضور پرقدرت تیم ملی ملی در جام جهانی نگران میکند.
امسال لیگ برتر یکی از سالهای کم گل خود را سپری کرد و فقر گل به حدی بود که در هفته بیست و پنجم تنها شاهد 6 گل در 8 بازی بودیم و چه بسا اگر امروز شاهد گلزنی مهاجمان طراز اول فوتبال ایران از جمله دژاگه و قوچان نژاد در لیگ برتر انگلیس نبودیم، شاید نگرانیها در آستانه جام جهانی بیشتر از همیشه بود.
با پدیدههای لیگ آشنا شوید
در فصل سیزدهم چند بازیکن در ترکیب تیمهای خود به اندازهای درخشش داشتند که میتوان از آنها به عنوان پدیدههای فصل یاد کرد.
در زیر نگاهی میاندازیم به پدیدههای لیگ برتر در فصل سیزدهم:
محمد عباسزاده از پرسپولیس
فرشاد احمدزاده از تراکتورسازی
علیرضا بیرانوند از نفت تهران
مهدی شریفی و علی کریمی از سپاهان
سجاد شهباززاده از سایپا
فرید کریمی از صبا
مهرداد بایرامی و سامان نریمانجهان از گسترش فولاد
علیرضا عظیمی از راهآهن
روحالله سیفالهی از داماش
پرویز کریمی از استقلال خوزستان