دیوید لینچمهمترین نتیجه این بازی این بود که نشون داد با یک بازیکن نمیشه نتیجه گرفت.
تو بارسا همه مسی رو دوس دارن و در مادرید هم همه رونالدو رو دوست دارن.کسی مشکلی نداره اگه حتی خودش بتونه گل بزنه ولی به اینا پاس بده.
ولی نیمار و الوز یجورایی با دست بالا گرفتن خودشون تیمشون رو دو دسته کردن.پاریس بدون نیمار و به رهبری کاوانی خیلی تیم یکدست و خوبی بود ولی امسال دیگه اونجور نبود.
نیمار انگار اومده بود فقط خودشو نشون بده.مادرید هم خوب بهش ثابت کرد که دنیا چطوریه.البته اگه نیمار درس بگیره که شک دارم.
حالا بیشتر میشه به عظمت مسی پی برد که همچین نیمار طغیانگری رو سربزیر کرده بود.
رونالدو هم که ادم میخواد بگه گلاش شانسی بود ولی بعد میگه نمیشه ۵ سال شانسی بهترین بازیکن فوتبال شد و اینقدر رکورد زد.همیشه تو زمان مناسب تو مکان مناسب هست.
ایکاش حداقل یکبار تو بازی تشریفاتی مسی و رونالدو تو یک تیم بازی کنن.
