طرفداری – شاگردان ساغلام پس از ناکامی در لیگ قهرمانان، در لیگ نیز شرایط مناسبی ندارند تا طرفداران این تیم روزهای تلخی را سپری کنند.
«سخت گل می زند، راحت گل می خورد» این جمله شرح حال کاملِ تیم ساغلام را بیان می کند! برای بررسی بیشتر و جزئی شدن روی دلایل رقم خوردن چنین شرایطی، سه دیدار اخیر سرخ پوشان تبریز را زیر ذره بین می بریم. (آمارهای ارائه شده صرفا از سه دیدار آخر تراکتورسازی استخراج شده است)
آماری نگران کننده
درصد بهره برداری تراکتورسازان از موقعیت ها، رقم عجیبی است! شاگردان ساغلام از هر 20 موقعیت تنها یکی را گل می کنند که این آمار در نوع خود یک رکورد محسوب می شود. در سوی مقابل و در فاز دفاعی، هر سه موقعیتِ حریفان یک گل را به دنبال دارد!
نیاز ضروری تراکتور به راه حل های زودبازده
بررسی ها مشخص می کند فاز هجومی تراکتور به لحاظ کیفیتِ موقعیت سازی عملکرد قابل قبولی داشته اما با توجه به شرایطی که این تیم دارد، منطقی تر است روی راه حل های زودبازده تمرکز بیشتری انجام شود. به عنوان مثال 35 درصد از موقعیت های تراکتور در سه دیدار اخیر این تیم، ماحصل ضربات ایستگاهی و شروع مجدد بوده، اما شاگردان ساغلام بهره چندانی از چنین ضرباتی نبرده اند. آمارِ 35 درصدی مشخص می کند تراکتورسازان ابزارِ لازم برای گرفتن خطا و به طور کل ضربات ایستگاهی و شروع مجدد را دارند اما در استفاده ی بهینه از این ضربات عاجزاند. ضروری است کادرفنی تراکتورسازی طی هفته های آتی نگاه ویژه ای به این آیتم داشته باشد، تا بارِ هجومی 35 درصدی قرمزپوشان، توام با کسب نتیجه شود.
کمبود حرکات انفرادی و خلاقانه
حملات سرخ پوشان به لحاظ بالانس جناحی شرایط قابل قبولی دارد. بررسی روش های خلق موقعیت نیز مشخص می کند شاگردان ساغلام استفاده نسبتا همگنی از روش های مختلف دارند اما به نتیجه لازم نمی رسند. در چنین شرایطی ضروری است که بتوان تیم حریف را غافل گیر کرد. غافل گیری با استفاده از اهرم هایی نظیر بازیکنان تکنیکی یکی از راه حل های موجود است. بررسی ها مشخص می کند حرکات انفرادی تنها 9 درصد از موقعیت های تراکتور را شامل شده که این آمار در چنین شرایطی قابل قبول نیست. هرگاه شاگردان ساغلام از حرکات انفرادی بهره بیشتری بردند، در فاز هجومی زهردارتر ظاهر شدند و اگر سرمایه گذاری بیشتر از 9 درصدی روی این آیتم داشتند، به نتایج بهتری نیز می رسیدند. در مجموع دادنِ آزادی عمل بیشتر به مهره های خلاق و تکنیکی، یکی دیگر از راه حل های تراکتور در دیدارهای آتی خواهد بود.
از میانه ی آسیب پذیر تا ضعف در مقابلِ سرعت
آنالیز فاز دفاعی تراکتورسازی مشخص می کند میانه ی این تیم 67 درصد آسیب پذیر بوده. به تعبیری رقیبانِ تراکتور برای ضربه زدن به این تیم کار سختی نخواهند داشت و صرفا تمرکز روی میانه دیر یا زود آنان را به هدف خود می رساند. این موضوع زمانی جالب تر می شود که بدانیم چه مواقعی میانه ی خط دفاعی تراکتور آسیب پذیرتر است. بررسی ها نمایان می کند ساختار دفاعی این تیم در 58 درصد از مواردی که به حریفان موقعیت داده است از سرعت مناسبی برخوردار نبوده. ارسال پاس های کوتاه و بلند به کانال میانی و استفاده توأمان از بازیکنان سرعتی و تکنیکی، دفاع تراکتور را به میزان قابل توجهی آسیب پذیر می کند.
یکی دیگر از چالش های ساغلام در فاز دفاعی، انتقال از حمله به دفاع است. جایی که این تیم در 43 درصد از مواقع قافیه را به حریفان باخته که این آمار بیانگر ضعف عمده برای یک تیم است.
نتیجه گیری
مسلما ارائه فوتبال زیبا زمانی ارزشمند می شود که توأم با کسب نتیجه نیز شود. در شرایط فعلی تغییر اصولِ اولیه در یک تیم امری ناشدنیست و استفاده از راه حل های زودبازده تنها راه ممکن است. شناسایی این راه حل ها و در ادامه داشتن طرح مناسب برای بهره برداری، اولویت اصلی کادرفنی سرخ پوشان تبریزی در ادامه راه خواهد بود.