اختصاصی طرفداری- پس از باخت 3 بر 1 ذوب آهن در مقابل استقلال، امیر قلعه نویی در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی با خطاب قرار دادن سلطانی فر و تاج سعی در غیرطبیعی جلوه دادن پیروزی آبی پوشان کرد. اگرچه این صحبت ها از زبان سرمربی پرافتخاری چون قلعه نویی منطقی به نظر نمی رسد اما شواهد و قراین می گوید اساساً نباید چنین حدس و گمان هایی را برای ایران در سطح آسیا مطرح کرد.
سال هاست که تیم های ایرانی در مواجهه با باشگاه های عربستانی مجبور به بازی خارج از خانه و در زمین بی طرف هستند. AFC هیچ درخواستی را از سوی مسئولان ایرانی نمی پذیرد و خبری از تغییر در سیاست اتخاذشده نیست. در فصل جاری رقابت ها دو تیم استقلال و تراکتورسازی بابت این قضیه متضرر شدند و علاوه بر تحمیل هزینه های اضافی، این دو باشگاه از حضور هواداران خود نیز محروم شدند. این در حالیست که کشوری مانند قطر در همین سال اول اجازه نداد عربستانی ها با این سیاسی کاری آن ها را به کشورهای دیگر ببرند و قاطعانه از حق و حقوق خود دفاع کرد. AFC درخواست به این مهمی را رد می کند. حال چگونه با ادعای سرمربی ذوب آهن آبی پوشان توانسته اند به سازماندهی این کنفدراسیون نفوذ کنند؟
از سوی دیگر اگر فلاش بکی به بازی های همین فصل استقلال بزنیم متوجه خواهیم شد که در بازی رفت این تیم با العین امارات چگونه داور سر استقلالی که در کورس صعود بود را برید. دو خطای پنالتی مشکوک که هیچکدامشان به زعم کارشناسان داوری و ویدئوهای تلویزیونی پنالتی نبودند. البته تفاوت اظهارنظرهای قلعه نویی و شفر را می توان در کنفرانس خبری پس از همان بازی با العین مشاهده کرد. شفر پس از بازی اینگونه در مورد داوری صحبت کرد: من خوشحالم که داور نیستم. شاید تصمیماتش درست بوده باشد. برای او بعد از بازی آرزوی موفقیت کردم و گفتم امیدوارم بعدا بازهم یکدیگر را ببینم. حال چگونه است که سلطانی فر و تاج در آن بازی حساس با نماینده امارات (کشوری که درگیری های سیاسی نیز با ایران دارد) به کمک استقلال نیامده اند و در دیداری وطنی این ادعا مطرح شده است؟
قلعه نویی در کنفرانس خبری به صراحت از بریده شدن سر یک تیم شهرستانی سخن به میان می آورد! در حالیکه در آسیا اساساً بحث شهرستان و پایتخت بی معنی است و پای چند تیم ملی در میان است. از طرفی چگونه است که در لیگ برتر خبری از این شائبه ها نبود و ذوب آهن به عنوان یک تیم شهرستانی دوم شد و بالای سر استقلال قرار گرفت؟ آیا در خود ایران تضییع حق یک تیم راحت تر از آسیا نیست؟
بارها خود قلعه نویی از سختی ها و بی توجهی های زمان سرمربیگری خود در استقلال می گوید و اینکه چرا دو سال پیاپی با این تیم ناکام بود. بارها از هیئت مدیره ای و مسئولانی که وزارت در استقلال گماشته با این ادعا که آن ها استقلال را نابود می کنند انتقاد کرده حالا ورق به کدامین سو برگشته که مسئولان وزارت تا این اندازه دلسوز استقلال شده اند و صحبت از چنین حمایت هایی مطرح می شود؟
قلعه نویی با افتخاراتی که در لیگ برتر کسب کرده باید کمی خویشتن دار باشد. انگشت اتهام را سمت خودی ها بردن نمی تواند اقدام جالبی باشد و در باخت های اینچنینی نباید فرار رو به جلو انجام داد.