آله فوندر اینکه ما بارها چوب دلال صفتی چون ماروتا رو خوردیم شکی نیست، در اینکه ماروتا به چیزی به نام شخصیت و حفظ نام و ابهت و اعتبار باشگاه اعتقاد نداره بازم شکی نیست.همانطور که بازیکن و مربی یه سقف پیشرفت دارن و به طور مثال میگن فلان بازیکن سقفش همینه و از این بالاتر نمیره و انتقاد بیش از حد از فلان بازیکن درست نیست چون واقعأ تمام پتانسیلش همینه.
در مورد سایر ارکان اجرایی در فوتبال هم میتونه همینطور باشه، من میگم تمام ماروتا همینِ و انتقاد ازش چیز بهتری ازش نمیسازه، و مأموریت ماروتا توی تورین و یوونتوسِ نوین، تمام شده است.
فقط در تعجبم چرا تا اسم آلگری میاد صحبت از تغییر و هوای تازه میشه.
و البته برام عجیبه که پاراتیچی اگه از ماروتا بهتر و کامل تر شده چرا خودش رو از زیر سایه این مرد خارج نکرده!؟ ما داریم از شهامت و جسارت نداشتنِ ماروتا توی بعضی از مذاکره ها صحبت میکنیم. در حالی که پاراتیچی انگار حتی شهامت و جسارت از زیر سایه ماروتا در اومدن رو نشون نداده. پس چرا باید شهامت و جسارت نداشته نقدمون(ماروتا) رو به شهامت و جسارت نداشتهٔ نسیه مون (پاراتیچی)بفروشیم!؟
به شخصه پاراتیچی رو یک نابغه میدونم که لیاقت بیشتری داره و امیدوارم بیشتر تصویر و خبراش رو ببینم.