در حالی که رسانه های معتبر ورزشی از سرمربیان نامداری چون الگری ، کونته، ساری ، پوچتینو، تیته، لوو، ونگر و حتی گوتی به عنوان جایگزین زیزوی افسانه ای یاد می کردن، پرز در انتخابی بحث بر انگیز یولین لوپتگی رو به عنوان سرمربی بعدی مدافع قهرمانی چمپیونز لیگ انتخاب کرد. انتخابی بحث برانگیز در مورد سرمربی ای که نتایج درخشانی در رده باشگاهی نداره.
* نکات منفی*
لوپتگی در رده باشگاهی عملکرد ضعیفی داشته که طی سالهای 2014 تا 2016 سرمربی پورتو شد که نهایتا به خاطر شکست 6-1 پورتو مقابل بایرن مونیخ اخراج شد، شکستی که از آن به عنوان بدترین شکست تاریخ لیگ قهرمانان پورتو یاد میشه.
* نکات مثبت*
1-سبک بازی لوپتگی تلفیقی از سبک گواردیولاست، جالب اینکه لوپتگی علی رغم علاقه به حفظ توپ و پاسکاری های سرعتی منتقد اصلی حفظ توپ و پاسکاری بی هدف در نیمه زمین خودیه یعنی از پاسکاری های ریز و تک ضرب جهت ترتیب دادن حملات و از بین بردن تمرکز مدافعان میانی استفاده میکنه نه صرفا در خط دفاعی
2- از دیگر ویژگی های مثبت لوپتگی میشه به بازی گرفتن از هافبک های خلاق میانی نام برد جایی که رئال مادرید در این زمینه بهترین گزینه ها رو پیش روی لوپتگی میذاره، قطعا کار کردن با مودریچ، کروس ، ایسکو و اسنسیو برای سرمربی با این دیدگاه بسیار لذت بخشه
3- پرس از جلو ، لوپتگی مانند گواردیولا و کلوپ به پرس از خط حمله علاقه داره که البته این مسئله نقاط ضعف و قوتی داره و در طول فصل نیازمند داشتن نیمکتی قوی هست.
4-با تیم جوانان زیر 19 سال و زیر 21 ساله های اسپانیا قهرمان جام جهانی جوانان شده.
5- امار درخشان در تیم ملی اسپانیا ، بهر حال میانگین 3 گل زده در هر بازی برای لوپتگی امار فوق العاده ای محسوب میشه اونم در حالی که از 10 بازی رسمی موفق به کسب 9 برد و تنها یک تساوی شده.
در کل امیدوارم بتونه جو رختکن کهکشانی ها رو بخوبی مدیریت کنه چون موفقیت در قامت یک سرمربی اونم در تیمی مثل رئال علاوه بر داشتن دانش بالای مربیگری ، مستلزم ایجاد اتحاد بین نیمکت و تیم اصلیه
