اوایل دوره ریاست موراتی اینتر با همه ستاره هایی که داشت کمتر به اون جامهایی که استحقاقشو داشت میرسید چون تو قویترین لیگ جهان بود، میلانی که همیشه یه پای فینال ها بود و یوونتوسی که انگشت شمار جامای سری آ رو از دست میداد. اون زمان نمیفهمیدم چطور یه همچین تیمی نمیتونه تو کسب جام موفق باشه. اگه بخایم منصف باشیم فقط آرسنال بود که تو این زمینه با اینتر برابری میکرد.اما چیزی که اینترو متمایز میکرد توان بالقوه ای بود که با یک سرمربی سطح بالا میتونست بالفعل بشه. و این لذتیه که تو طرفداری از اینتر میشد داشت ، لذتی که سال 2010 به اوج خودش رسید.چیزی که نه در طرفداری از رئال و بارسا،و نه در طرفداری از تیمای ثروتمند دیگه میشه داشت . انتظار و توان بالقوه چیزیه که مارو به سمت اینتر سوق میده و اطمینان از اینکه یکبار دیگه 2010 برامون تکرار میشه.
آخرین حضور ۱ ساعت 50 دقیقه قبل
عضویت از 10 سال 11 ماه قبل