چشم دل باز کن
چشم دل باز کن که جان بینی
آن‌چه نادیدنی‌ست آن بینی
گر به اقلیم عشق روی آری
همه آفاق گل‌سِتان بینی
بر همه اهل آن زمین به مراد
گردش دور آسمان بینی
آن‌چه بینی، دلت همان خواهد
وآن‌چه خواهد دلت، همان بینی...
دل هر ذره را که بشکافی
آفتابیش در میان بینی
هر چه داری اگر به عشق دهی
کافرم گر جُویِ زیان بینی
جان گدازی اگر به آتش عشق
عشق را کیمیای جان بینی
از مضیق جهات درگذری
وسعت ملک لامکان بینی
آن‌چه نشنیده گوش، آن شنوی
وآن‌چه نادیده چشم، آن بینی
تا به جایی رساندت که یکی
از جهان و جهانیان بینی
با یکی عشق ورز از دل و جان
تا به عین‌الیقین عیان بینی
که: یکی هست و هیچ نیست جز او
وحده لا اله الا هو
(هاتف اصفهانی)