طی سالیان طولانی که به گشادی ممارست میورزیدم، در رویاهایم سودای رهبری جنبشِ فرهنگی_هنری خود را میپروراندم. لذا بر تلاش های بی وقفه ام در راه گشادتر زیستن افزودم و هرگز تسلیمِ آنچه که مرا از گشادی ها دور مینمود نشدم. راه بس ناهموار بود و مقصد بس بعید، اما عشق و علاقه ی وافرِ من به سکانداری ناوگان گشادان ایران زمین، سبب گشت که سرزنش های خار مغیلان را به جان بخرم.
اینک مفتخرم که به استحضارتان برسانم، پس از سالیان سال رنج کشیدن، گنج من حاصل شده است و به رهبری جنبش فرهنگی_هنری گشادیسم انتزاعی نائل آمده ام.
بسیاری از شما عزیزان، در دایرکت علت موفقیت بنده ی حقیر را جویا شده بودید. راستش را بخواهید در گذشته ی دور من نیز آدم تنگی بودم و گاها برای رسیدن به آرزوهایم تلاشی هر چند اندک مینمودم. تا اینکه روزی از برجَک کودکستانی این بیت قصار به قلب من شلیک شد:"همت بلند دار که مردان روزگار، از همت بلند به جایی رسیده اند." چیزی در من تکان خورد، چیزی که هرگز ندانستم که چیست. اما هر چه بود باعث شد که من کمر به همت ببندم و از زیر پتو پرچم گشادیسم انتزاعی را بر فراز سالارِ سالاران به اهتزار درآورم.
مخلص شما گشادِ گشادنیا
آخرین حضور ۱ هفته 3 روز قبل
عضویت از 2 ماه 2 هفته قبل