🥀
اینجا یه لیورپولی واقعی نفس می‌کشه. از اونایی که با گل اوریگی تو آنفیلد جیغ کشیده، و با قهرمانی ۲۰۲۰ بغض چند ساله اش ترکیده. کسی که اسم آنفیلد رو می‌شنوه و مو به تنش سیخ می‌شه، که عاشق اون بنرهای پرشکوه "This Means More" و "You'll Never Walk Alone" توی کلوپ هست.
اولین خاطره فوتبالی: شاید یه ویدیو از استیون جرارد که با یه شوت، کل آنفیلد رو منفجر کرد. شاید هم اون کامبک‌های لعنتی که انگار توی DNA این تیم حک شده. از هر جایی که شروع شده باشه، یه چیز مشخصه: این عشق یه چیز معمولی نیست.
تفکرات: لیورپول یه تیم نیست، یه فلسفه‌ست. اینجا چیزی فراتر از برد و باخته، اینجا پای تعصب وسطه. اینجا، تیمی داریم که اگه ۳-۰ هم عقب باشه، امیدش رو از دست نمی‌ده. تیمی که هوادارهاش قبل از شروع هر بازی، حریف رو با سرودشون تسلیم می‌کنن.
لیورپول فقط یه باشگاه نیست، یه خانواده‌ست، یه دین، یه فلسفه! اینجا یاد گرفتم هیچ‌وقت تسلیم نشم، که فوتبال فقط یه بازی نیست، یه داستانه، یه معجزه‌ست. از استانبول ۲۰۰۵ تا آنفیلد ۲۰۱۹، ما با قلبمون بازی می‌کنیم، نه فقط با پا.
شاید تیم‌های دیگه جام ببرن، ولی ما تاریخ می‌سازیم! اگر لیورپولی باشی، می‌فهمی که این تیم فقط یه اسم نیست، یه باوره. چون اینجا هیچ‌وقت تنها قدم نمی‌زنیم
عشق واقعی مثل لیورپوله...
نه به خاطر جام‌ها، نه به خاطر ستاره‌ها،
بلکه به خاطر احساسش، به خاطر اون لحظه‌هایی که حتی وقتی همه چی سخته، بازم می‌دونی هیچ‌وقت تنها نمی‌مونی.