مطلب ارسالی کاربران
فوتبال با اسانس حیثیت ( به بهانه جام ملت های آسیا )
در سراسر دنیا کشورهایی وجود دارند که به خاطر رویارویی های متعدد در تاریخ همواره در تنش با هم قرار داشته اند . این جاست که یک مسابقه فوتبال بین دو کشور رنگ و بوی حیثیت به خود می گیرد و تمام رقابت های آن دو را در قالب یک بازی 90 دقیقه ای به تصویر کشیده می شود . مردم هلند از شکستِ دو بر یک در فینال جام جهانی 1974 ، مقابل آلمان غربی به عنوان مادر همه شکست ها یاد می کنند . آن ها این فینال را به کشوری می بازند که پس از جنگ جهانی دوم ، همواره از آن نفرت داشتند .
اما ”مادر همه شکست ها ”ی ایران در چه روزی رقم خورد . شاید همان روزی که ایرانی ها پس از عدم صعود مستقیم به جام جهانی ، اهتزاز پرچم عربستان را در دست بحرینی ها تماشا می کردند . اواخر مهر ماه سال 80 که بحرینی ها با یک بازی ناجوانمردانه و به زشت ترین شکل ممکن ، ایران را از صعود مستقیم به جام جهانی بازداشتند ، یکی از تلخ ترین تصاویر فوتبال ایران رقم خورد . یک ایران حسرت می خوردند و فقط نظاره گر وقت کشی های تیم بحرین و بعد از آن پرچم های عربستانی بودند که در کشور دیگری به رقص در می آمدند ، دنیا روی سر ایرانی ها خراب شده بود . ایرانی ها کینه ای نیستند ولی وقتی مدتی بعد ، همین عربستان که به جای ما به جام جهانی 2002 صعود کرده بود در اولین مسابقه 8 بر 0 مغلوب آلمان شد ، ناخودآگاه احساس همان هلندی هایی را داشتند که بعد از شکست دادن آلمان در یورو 1988 ، احساس انتقام از یک خبیث را داشتند . حتی اگر این نتیجه ، آبروی قاره کهن را در برابر اروپای تازه به دوران رسیده می برد ، باز هم طعم شیرینی برای ایرانی ها داشت .
گذشته از آن مسابقه ، باید به شکست تلخ در ورزشگاه آزادی مقابل عربستان اشاره کنیم . همه ما آن روز را به یاد می آوریم که چگونه مسابقه ای را که تا دقیقه 78 برده بودیم ، باچند اشتباه با نتیجه 2 بر 1 به عربستان واگذار کردیم . خوشحالی های عجیب بازیکنان عربستان در ایران ، مسلما زشت ترین تصویری بود که ورزشگاه آزادی در عمر تقریبا 40 ساله اش به خود می دید .
یک نمونه ی ضعیف شده ی دشمنی های بین آلمان و هلند را می توان بین ایران و عربستان مشاهده کرد . حمایت عربستان از عراق در جنگ هشت ساله ، قرار دادن عنوان جعلی خلیج عرب به جای خلیج همیشه فارس ، تحولات اخیر قیمت نفت و ... همه از عواملی هستند که به بیشتر شدن رقابت این دو کشور دامن می زند . به خاطر وجود همه این دلایل ، عربستان همواره به عنوان مهم ترین رقیب فوتبالی ( و بعضا سیاسی ) ایران تلقی می شود . همه فوتبال دوستان ایرانی می دانند که هیچ رقابت فوتبالی ، در رده ملی برای ایران به حساسیت تقابل با عربستان نیست .
اما دیگر بریم سراغ خود فوتبال عربستان . فوتبال عربستان فوتبالی فیزیکی است . یک فوتبال قدرتی که معمولا از یک بازیکن خلاق و با هوش در مرکز زمین بهره می برد . عربستان بر خلاف تیم های شرق آسیا چندان سرعتی بازی نمی کند و از این حیث به فوتبال ما شباهت دارد . البته مهارت ویژه این تیم که نظیر آن در هیچ جای جهان یافت نمی شود ، وقت کشی است .
فوتبالی ها به یاد می آورند که عربستان برخلاف امروز یکی از قدرت های برتر آسیا به شمار می آمد . این تیم در بین سال های 1984 تا 2007 در مجموع هفت تورنمت جام ملت های آسیا شش بار به فینال رسید که حاصل آن سه قهرمانی و سه نائب قهرمانی شد . 23 سال ِ مداوم فرمانروایی بر فوتبال آسیا افتخاری است که تیم فعلی عربستان لیاقت انتساب به آن را ندارد .
در تاریخ فوتبال شاهین های سبز ، نام ستاره هایی به چشم می خورد که نام آن ها برای ایرانی ها هم چندان غریبه نیست . بازیکنانی هم چون ماجد عبد ا.. - بهترین گل زن تاریخ عربستان با 71 گل ملی - سامی الجابر ، یوسف الثنایان ، نواف تمیاط ، یاسر القحطانی و .... که هر یک جزو بهترین شاهین های تاریخ فوتبال عربستان بوده اند .اما در این بین هیچ اسمی به اندازه ی محمد الدعایه پر رنگ نیست . آن ها که فوتبال دهه 1990میلادی را به یاد دارند ، قد و قامت کشیده و چهره او را هیچ گاه از یاد نمی برند . دروازه بانی که چندین بار در برابر ایران به میدان رفت و مثل سبک فوتبال کشورش ، استاد رژه رفتن روی اعصاب حریفان بود . الدعایه که یکی از منفورترین فوتبالیست ها در نزد ایرانی ها به شمار می رفت ، در سال 2001 به عنوان بهترین دروازه بان قرن آسیا انتخاب شد . او مدت کوتاهی پس از دریافت این عنوان در شکست 8 بر 0 مقابل آلمان شرکت داشت و به خوبی استحقاقش را برای کسب این افتخار به اثبات رساند .
عربستان امیدوار است روند نزولی فوتبال خود را در جام ملت های 2015 متوقف کند . این تیم که در جام ملت های آسیای 2011 در قطر ، عنوان پانزدهم را به خود اختصاص داد در پی اعاده ی حیثیت در استرالیا خواهد بود . ساکنین وسیع ترین کشور خاور میانه در حال حاضر در رنکینگ فیفا در رده 106 ام دنیا قرار دارند و در ترکیب خود از بازیکنان چندان سرشناسی بهره نمی برند .ولید عبدا... ، سنگربان این تیم ، یاسر الشحرانی ، ناصر الشمرانی و حسن فلاته تنها بازیکنان نسبتا نام آشنای حاضر در این تیم هستند . جالب این جاست که خوان رومن لوپز - سرمربی عربستان - با وجود این شرایط در بازی های اخیر تمایل چندانی به استفاده از ستاره هایی چون محمد نور و یاسر القحطانی نداشته است .
نگاهی به بازی های دوستانه عربستان در این یک سال تردید ها را در مورد موفقیت این تیم بیشتر می کند . شکست 4 بر 0 و 3 بر 2 مقابل مولداوی و استرالیا نشان دهنده قدرت نه چندان زیاد تیم آقای لوپز است . الیته برد 3 بر0 و 3 بر 2 برابر بحرین و امارات هم نمی تواند شانس قهرمانی عربستان را خیلی بالا ببرد . مسلما این تیم کار سختی برای قدرت نمایی دو باره در فوتبال آسیا دارد و به نظر می رسد که حتی حضور بهترین بازیکن آسیا - ناصر الشمرانی - در سال 2014 در ترکیب این تیم نمی تواند آن ها را به مدعی قهرمانی تبدیل کند .
رویارویی ایران و عربستان در استرالیا - که قطعا تا قبل از مرحله نیمه نهایی امکان پذیر نیست - می توناد به یکی از تصاویر ماندگار در تاریخ این رقابت ها تبدیل شود .
