طرفداری - از چارچوب مرحله يک هشتم نهايي جام حذفی فوتبال ايران سپاهان، تراكتورسازى، ذوب آهن و استقلال حريفان خود را شكست دادند و به همراه نفت تهران، نفت و گاز گچساران، سايپا و گسترش فولاد، هشت تیم برتر این تورنومنت را تشکیل دادند. با نگاهی به شرايط تيمهاى حاضر در اين دوره از مسابقات و تعداد و كيفيت بازي‌هاى انجام شده به‌خوبی می توان به كيفيت پايين اين مسابقات پی برد. در جام حذفی ايران قهرمان تنها با انجام حداكثر شش مسابقه مشخص می شود و در برخی موارد تعداد بازي‌ها به دليل عدم حضور تيمهاى مقابل كمتر نيز می شود.
درحالي‌كه در فوتبال کشور های دیگر، جام حذفی ویترینی برای نمایش قدرت و استعداد بازیکنان و تیم‌های گمنام برای مطرح کردن نام خود می‌باشد، در جام حذفی ایران متاسفانه بدون درنظر گرفتن این موضوع، شاهد انصراف و عدم تلاش تیم‌های دسته پایین تر می‌باشیم تا تنها یک نماینده از لیگ دسته اول فوتبال کشور در جمع هشت تیم پایانی مسابقات باقی بماند.به‌عنوان نمونه در اين مرحله از مسابقات تيم شهردارى ماهشهر در حالي‌كه روی کاغذ ميزبان گسترش فولاد تبريز بود طبق اعلام سازمان لیگ باید در شهر امیدیه از شاگردان کمالوند پذیرایی می‌کرد. موضوعی که با کوتاهی این باشگاه و عدم توجه به گفته مسئولان سازمان لیگ همراه شده و بدون برگزاری مسابقه، تکلیف صعود یک تیم به مرحله یک چهارم نهایی رقابت‌ها مشخص شد!
در حالی‌که حضور تيم‌ها در تمامی مسابقاتی كه در تقويم فدراسيون كشورهاى صاحب فوتبال گنجانده مي شود اجبارى است و در صورت انصراف از اين مسابقان تنبيهات سختی براى آنان در نظر گرفته می شود اما در فوتبال ايران انصراف از مسابقات جام حذفی به دلايل مختلف كاملا عادى شده و فدراسيون فوتبال نيز با برگزارى تنها يک مسابقه در هر مرحله موجب بی رونقی و بی كيفيتی هرچه بيشتر اين مسابقات می شود. به عنوان مثال، می‌توان به حضور پر رنگ هواداران فوتبال پس از سال ها در حافظیه شیراز برای تماشای دیدار قشقایی و پرسپولیس اشاره کرد. مسئله ای که بار دیگر خون فوتبال را در رگ های شهر فوتبال خیز شیراز به جریان انداخت. همین موضوع می‌توانست در دیدار برگشت مس کرمان و استقلال تهران نیز رخ داده و با استقبال هواداران خونگرم کرمانی در ورزشگاه شهید باهنر این شهر تکرار شود. استقبال بسیار خوب مردم مسجد سلیمان و اراک از دیدار نمایندگان شهرشان با سایپا و سپاهان نیز مثال دیگری بر این موضوع است.
قهرمان جام حذفی نماينده اصلی فوتبال ايران در ليگ قهرمانان آسيا به شمار می آيد. با نگاهی به نتايج نه چندان مناسب تيمهايی كه از طريق قهرمانی در جام حذفی سهميه حضور در ليگ قهرمانان آسيا را به دست می آورند به‌خوبی می توان به ضعف های چنين تورنومنتی برای تخصیص یک سهمیه فوتبال ایران در آسیا پی برد كه درنهايت موجب كم شدن اعتبار فوتبال ايران در آسيا نيز می شود. امری که با توجه به قانون جديد كنفدارسيون فوتبال آسيا، می‌تواند تعداد تيمهاى ايرانی حاضر در ليگ قهرمانان در سالهاى آينده را به مراتب كمتر کند.
برطبق قانون جديد اى اف سی موفقيتهاى تيمهاى ملی ديگر تاثير چندانی بر تعداد سهميه هاى كشورهاى آسيايی ندارد. با تصويب اين قانون و به رغم موفقيتهاى تيم ملی ايران اما به دليل ناكامی باشگاه‌هاى ايران در ليگ قهرمانان آسيا سهميه فوتبال ايران در سال آينده می‌تواند کمتر شود. موضوعی كه بايد مورد توجه مسىًولين فوتبال ايران قرار گيرد تا در مورد معرفی باشگاه‌ها و كسب سهميه راهكارهاى جديدتر و اصولی ترى را مد نظر قرار دهند.
مشخص شدن صعود تیمها در قالب یک دیدار، عاملی است که با کاهش ریسک پذیری مربیان عجین شده و با کم گل شدن مسابقات و افت و خیز کمتر دیدار ها همراه گشته‌است. کشیده شدن سرنوشت 4 دیدار از 7 دیدار برگزار شده در دور یک هشتم نهایی جام حذفی به اوقات اضافی و گاه ضربات پنالتی، خود گواهی است بر این ادعا. تیم ها با نپذیرفتن خطر، سعی در اداره دیدار و استفاده از تک موقعیت های حاصل از نبوغ بازیکنان، ضربات ایستگاهی و اشتباهات مدافعان حریف، دارند. امری که موجب کیفیت پایین بازی ها می‌شود.
برگزارى مسابقات حذفی با شرايط فعلی تنها راهی است براى جبران ناكامی تيمهاى مشهور كه در ليگ به هر دلیلی نتوانسته‌اند به موفقيت برسند. امری که در سال های اخیر به وضوح دیده شده‌است.
برگزارى مسابقات حذفی به صورت رفت و برگشت نه تنها می‌تواند موجب افزايش كيفيت و هیجان مسابقات شود بلكه سنجش مناسب تری برای عیار تیم‌های صعود کننده به دور بعدی مسابقات خواهد بود. ضمن اینکه این مسئله با میزبانی تیم های دسته پایین تر از تیم‌های لیگ برتری همراه خواهد شد و می‌تواند نمای زیباتری از حضور تماشاگران در شهر های بدون نماینده در لیگ برتر به دست دهد. ضمن اینکه با افزایش تعداد مسابقات از حداکثر 6 بازی به 12 بازی، می‌تواند اعتبار دو چندانی به این جام و قهرمان آن بدهد. همچنین التزام تیمها به شرکت در مسابقات تحت هر شرایطی، حداقلی است که انتظار می‌رود صورت پذیرد.