نکته جالب توجه این بازی مهار شدن لیونل مسی توسط شاگردان دیگو سیمئونه بود که مالکیت 69 درصدی بارسلونا را کمتر از واقعیتی که دیده می شد جلوه داد.
درست که والورده خستگی مسی را پس از بازگشت از آرژانتین تایید کرد اما مسی بازهم نمایشی درخشان داشت و حتی توسط تیرک دورازه در گلزنی روی ضربه آزاد ناکام ماند اما سیمئونه برای مسی برنامه ویژه ای داشت.
تصاویر آنالیز تاکتیکی
تیم دیگو سیمئونه آگاه بود که در هر لحظه از بازی که بازیکنان بارسلونا صاحب توپ هستند باید در چه موقعیتی قرار بگیرد. بنابراین مهار شدن انفرادی بازیکنان بارسلونا در فضای بازی با فاصله باز تیم والورده را در نیمه نخست فلج کرد.
تلتیکو با محدود کردن فضا در خط دفاعی خود، شکاف هایی که بارسلونا به دنبالش بود مسدود کرد. در تصویر ملاحظه می شود که فاصله بین خط دفاع و هافبک به حداقل میزان ممکن رسیده و لوئیس سوارز عملا از کار افتاده و مسی تنها با اندره گومز برای طراحی حملات در طرف بود که گومز موفقیتی نداشت.
ماموران مهار انفرادی بازیکنان برای مسی گابی و کوریا روی بوسکتس بودند و برنامه والورده برای حرکات سه نفره از کناره ها نیز باتوجه به مسدود شدن میانه زمین و جلوی دروازه با توجه به ناکارآمدی گومز و عدم حضور دمبله برای حرکات یک در مقابل یک نتیجه ای نداد.
از سوی دیگر اتلتیکو مادرید نیز از فضای پشت سر ایوان راکیتیچ با ترک منطقه خود و رفتن به دنبال توپ استفاده می کرد و در واقع گل اتلتیکو زمانی به ثمر رسید که راکیتیچ موفق به خنثی کردن سائول نشد.
اما زمانی اوضاع برای تیم والورده تغییر کرد که بارسلونا رو به سیستم 1-3-2-4 آورد و روبرتو به همراه دلوفئو وارد زمین شدند و بارسلونا از روی ارسال روبرتو توسط سوارز به گل رسید.
