در انتهای هر سفر در آیینه دار و ندار خویش را مرور میکنم...این خاک تیره،این زمین پاپوش پای خسته ام...این سقف کوتاه،آسمان سرپوش چشم بسته ام...اما خدای ده...در آخرین سفر...در آیینه...بجز دو بیکرانه کران...بجز زمین و آسمان..چیزی نمانده است..گمگشته ام...کجا...ندیده ای مرا؟
آخرین حضور 8 سال 5 ماه قبل
عضویت از 8 سال 5 ماه قبل
