وقتی که «پادشاه فوتبال» در سال ۱۹۵۶ برای نخستین بار با پیراهن سانتوس به میدان رفت، وضعیت سیاسی در برزیل بسیار بغرنج بود. ژوسلینو کوبیشک به تازگی جانشین ژتولیو وارگاس شده تا به عنوان رئیس جمهور برزیل، اصلاحات کلی را در ساختار سیاسی این کشور به وجود بیاورد. وارگاس دیکتاتور سابق برزیل مرتکب جنایات بزرگی شده و نارضایتی های عمومی در این کشور را به اوج رسانده بود. بین سال های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ یعنی دوره ریاست جمهوری وی، شاهد شکاف عمیقی بین سیاستمداران برزیل با احزاب مخالف، افسران ارتش و رسانه ها بودیم زیرا همگی آنها قصد ایجاد تغییرات عمده را داشتند.
وقتی که ژوسلینو در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسید، به مردم برزیل وعده ایجاد پیشرفت پنجاه ساله را در عرض پنج سال داد. ژوسلینو در برزیل به عنوان یک سیاستمدار خوش بین شناخته می شد اما خوشبختانه او به بخش عظیمی از وعده های خود عمل کرد. در دوره پنج ساله ریاست جمهوری ژوسلینو، وضعیت سیاسی کشور به ثبات خوبی رسید، اقتصاد شکوفا شد و سطح استاندارد زندگی برای میانگین طبقه کارگر بهبود یافت. پس از پایان دوره ریاست جمهوری ژوسلینو، تولیدات صنعتی در برزیل به اندازه ۸۰ درصد رشد کرد هر چند که تورم ۴۳ درصدی در اقتصاد این کشور پدید آمد. البته ژوسلینو هرگز از عمومی میزان تورم، بیمی به دل راه نداد.
ژوسلینو علی رغم تغییرات بزرگی که در برزیل ایجاد کرد، به طور ناعادلانه ای مورد انتقاد مخالفان قرار داشت و وی را به فساد متهم می کردند. رسانه های داخلی و خارجی ادعاهای زیادی راجع به کسب ثروت به طور مخفیانه توسط ژوسلینو انجام داده هر چند که بسیاری از این ادعاها هرگز به اثبات نرسید اما ضربه بزرگی به وجهه و محبوبیت وی وارد کرد.
ژانیو کوادروس در سال ۱۹۶۱ جانشین ژوسلینو در پُست ریاست جمهوری شد. ژانیو با طرح این ادعا که ژوسلینو مرتکب مفاسد زیادی شده، سرانجام موفق به اخذ آرای مردم گردید و به عنوان رئیس جمهور جدید، شروع به انتقاد از نرخ بالای تورم در کشور کرد. کوادروس به علت برخی مسائل از جمله رابطه با کشورهای کونیستی همچون شوروی سابق و کوبا، بسیار زود تر از حد تصور در جامعه سیاسی برزیل منزوی شد و حتی حزب هم پیمان خود در کنگره را نیز از دست داد. بدین ترتیب، یک قدرت سیاسی کوچک برای ژانیو کوادروس باقی ماند.
در سال های دو دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ که سیاستمداران برزیلی در منجلاب دست و پا می زدند، سلسائو (تیم ملی فوتبال برزیل) دوران طلایی خود را با پله سپری می کرد. قهرمانی در جام جهانی ۱۹۵۸ مورد توجه مردم در داخل و خارج از برزیل قرار گرفت. این قهرمانی به معنای فراموشی کابوس جام جهانی ۱۹۵۰ برای مردم برزیل بود، همان جامی که برزیلی ها در خانه خود به اروگوئه واگذار کردند.
مردم در سراسر برزیل راجع به پله صحبت می کردند، جوان ترین بازیکن تاریخ جام جهانی و گلزن قهاری که بارها هنرنمایی اش با پیراهن سانتوس را دیده بودند. تا سال ۱۹۶۰، پله طی ۲۱۰ بازی با پیراهن سانتوس، ۲۳۰ گل را به ثمر رساند و باشگاه های اروپایی برای استخدام او، سر و دست می شکستند. طی سال های متمادی همواره شایعات زیادی در روزنامه های برزیلی پیرامون علاقه باشگاه های اروپایی به پله نوشته می شد اما از اوایل دهه ۱۹۶۰ به بعد، این شایعات شدت بیشتری گرفت و چند باشگاه بزرگ اروپایی همچون رئال مادرید، یوونتوس، اینتر و منچستر یونایتد به پله علاقه مند بودند.
