با ایجاد شدن تورنومنت جدید لیگ ملت های اروپا و افزایش شدت بازی های دوستانه ملی برای بازیکنان ملی پوش، باشگاه های اروپایی مجبور به استراحت دادن به بازیکنان کلیدی خود جهت حفظ آمادگی در طول فصل هستند که از این رو ارنستو والورده نیز در بین دو تقویم ملی ماه سپتامبر و اکتبر دست به همین کار زده است.
اما والورده در سه بازی اخیر خود در استفاده از سیستم چرخشی سودی نبرده و بازیکنان تازه وارد به ترکیب اصلی تیم نتوانستند موثر واقع شوند و تقریبا همگی تا قبل از دقیقه 60 تعویض شده اند تا بازیکنان اصلی در طول فصل گذشته به ترکیب بازگردند.
چرخش های والورده به هیچ وجه کار نامناسبی نبوده اما درنهایت منجر به از دست رفتن 5 امتیاز ار 9 امتیاز ممکن شده که اگر اضافه شدن بازیکنان اصلی در دیدار مقابل سوسیه داد نبود ممکن بود تعداد امتیازات از دست رفته افزایش یابد.
اولین سیستم چرخشی در آنوئتا
والورده برای اولین بار مقابل سوسیه داد از سیستم چرخشی با بازی دادن به رافینیا و سمدو از ابتدا در ترکیب اصلی استفاده کرد که هر دو مجبور به ترک زمین و تعویض شدند تا جای خود را به کوتینیو و بوسکتس بدهند.
دومین چرخش مقابل ژیرونا
والورده مقابل ژیرونا از لنگله در ترکیب اصلی استفاده کرد و مجددا سمدو را در دفاع راست گذاشت و همچنین از ویدال و آرتور در میانه زمین استفاده کرد که لنگله در آن بازی اخراج شد و در نیمه دوم نیز ویدال و آرتور در دقیقه 58 جای خود را به راکیتیچ و کوتینیو دادند.
سومین چرخش با شاکله الی در خط هافبک
والورده در سومین بازی دیگر روی خط هافبک خود ریسک نکرد و از بوسکتس، راکیتیچ و کوتینیو به عنوان ترکیب اصلی خود استفاده نمود اما به آلبا و سوارز با بازی دادن به ورمالن و مونیر استراحت داد که مجددا بازیکنان جایگزین موفق نبودند.
در شرایطی که والورده قصد بازی دادن به آلبا و سوارز را نداشت اما باتوجه به نتیجه مجبور ش تا هر دو را روانه میدان کند به صورتی که ابتدا سوارز در دقیقه 60 به جای مونیر وارد بازی شد و سپس آلبا در دقیقه 70 جای ورمالنی را گرفت که شب بدی را در دفاع چپ سپری کرده بود و مالکوم نیز جای دمبله را در دقیقه 70 گرفت.
بنابراین بازیکنان جایگزین در سیستم چرخشی جز سمدو آن هم در یک بازی و شاید به اجبار اخراج شدن لنگله نتوانستند 90 دقیقه کامل بازی کنند که نشان از ضعف عملکردی آنها دارد.
