از آن شبی که دوربین ها اشک هایش در آغوش ایکر را شکار کردند تا معجزه ی دسیما از آن زمان تا الان.....
به نام خدایSR4 مرد ثانیه ها......
زمان میگذرد....
اسکوربورد ورزشگاه روی عدد 86 مانده
توپ به پایت چسبیده
شلیکش میکنی.....
تور می لرزد..
و فریاد بر میخیزد
هواداران منتظر لرزش دوباره تور به تماشا بازی مینشینند
اما تور انگار طلسم شده است.....
چشم میدوزی
به جایگاه تماشگران
به آن ها که ناراحت تر از همیشه
سانتیاگو را ترک میکنند
قلبت می لرزد....
ایکر از دور می آید
با آن دستکش های زرین
به تو که میرسد...
سکوت همه جا را فرا میگیرد....
سر روی شانه اش میگذاری....
و با ایکر خلوت میکنی
و آن موقع است که
مروارید های چشمانت
چمن برنابئو را آبیاری میکنند......
باز هم زمان
و این بار.........
فقط یک لغزش تا بقا کافی است.....
سال های تلخ را به یاد آوردی
دویدی....
به سمت سکوی هنر نماییت
لوکیتا آنجاست....
گوشه زمین
چشم ها به او دوخته شده..
لوکا که بنوازد
آن ها فقط یک فرشته کم دارند
و این شاید آخرین فرصت باشد....
مودریچ توپ را شلیک کرد
توپ رفت و رفت...
چرخید و چرخید
به محوطه رسید
نوبت ظهور فرشته بود....
آن موقع بود که خدا بال هایت را از گنجه دراورد....
تا پرواز کنی..
و چه عاشقانه پریدی سرخیو...
هنگام پرواز تو زمان ایستاد
92:48
شلیک توپ
و چشمانی که بوسه ی توپ بر تور را نظاره کردند...
امید زنده شد...
فریاد ها از قسمت مادریدیستاها بلند میشود
رویای دسیما
و تویی که برای تحققش کافی بودی...
بوسه ات که به سمت سکوها رفت
عاشقانت از شوق گریستند....
ایکر هم آمد
با چشمان گریان
نه از درد
از شوق.......
شوق معجزه...
در آغوشت که کشید
قلبت می تپید
پر شور تر از همیشه
به واسطه انتقام
و چه زیبا انتقام گرفتی سرخیو...
و حالا
بازوبند ایکر
ارث رسیده به تو
تویی که مفهوم امیدی
هر جا کم بیاوریم
تو را صدا میکنیم....
آن موقع است که پیدایت میشود...
جلوی دروازه ی حریف...
با سر طلاییت..
یا ساق پایت...
ورق را بر میگردانی
ای که قلبت سپید است
ما را تنها نگذار....
لباست را هیچگاه عوض نکن..
بگذار سپید بماند
و سپید دلان را دلداده کن....
دلداده ی راموس تایم
برایمان عاشقانه هایت را بسرای..
تا نامت را فریاد بزنیم سرخیو...
ال کاپیتانوی زیبا و مغرور ما
هیچ وقت سرش را پایین نمی اندازد
وتعصبش به تیم ذره ای کم نمیشود.....
پس پیش به سوی برنابئو....
تا دشمنانمان را به خاک بیندازیم
و فریاد بزنیم:
پاینده باد سرخیو و زنده باد مادرید......
