برای اولین کریسمس بدون تو ......
آن روزی که برنابئو سرشار از شور و شوق بود
بخاطر تو
و اولین روز داستان نویسی ات در اسپانیا
قدم زدی
پشت میکروفون رفتی
حرف زدی
خندیدی
و فریاد کشیدی :
یک ، دو ، سه . زنده باد مادرید.....
از همان جا و همان لحظه بود
که فهمیدیم با همه فرق داری
و آمده ای تا برگی زرین از تاریخمان را بنویسی
بازی به بازی
و روز به روز
پیشرفت و موفقیت
لحظه لحظه بالا می رفتی
و لحظه لحظه خودت را به ما و رئال ما تحمیل می کردی
تکه ای از وجود ما شده بودی
کم کم ، نوبت به جام گرفتن شد
و چه کسی بهتر از تو برای ثبت خاطراتمان
از 2014 شروع شد
آن موقع که مونیخ را به آتش کشیدی
و لیگ قهرمانان را با درخششت بردیم
به 2016 رسید
گل پشت گل برای صعود
و فینالی که سرنوشتش به ساق های تو گره خورد
و تو
برایمان سرودی و جام را به ما هدیه دادی
2017 آمد
پادشاه بلامنازع لیگ قهرمانان بودی
در ایستگاه فینال جلوی یوونتوس دبل کردی
گل میزدی و می خندیدی
و 2018
رؤیایی تر از همیشه دنبال شد
پرواز برای ضربه سر
پرواز برای فریاد شادی
و پرواز برای تاریخ
به راستی که چه پروازی بود
آن هنگام
دقیقه 63
کل دنیا به تورین چشم دوخته بودند
به چشم های تو
و نور شاعرانه ای که از آن می بارید
درست 2/38 متر بالاتر از چمن های ورزشگاه یوونتوس
تو
پسرک پرتغالی مادرید
گلت را به دفتر تاریخ پیوند زدی
و شاهکارت بسی زیبا بود
آن قدر که تورینی ها به افتخارش ایستادند
و تشویقت کردند
تا از همان جا
جرقه های جدایی پدیدار شود......
در کیف
روی سکو ایستادی
جام را بالا بردیم
و نا ممکن را ممکن کردیم
اما زخم جدایی سر باز کرد
با یک مصاحبه ......
ما دوستت داشتیم کریستیانو
ما مادریدیستا ها و تک تک بازیکنانمان
آن قدر که کل برنابئو فریاد می زدند :کریستیانو ، بمان
ولی انگار ، دیگر وقت رفتن بود
مقصد هم همان تورین
روزنامه ها تیتر میزدند
و ما نگران از دست دادن تو
که همین اتفاق هم افتاد .....
خبر سفرت به تورین رسمی شد
و علاوه بر آن گل ها و جشن ها و افتخاراتی که برایمان به جا گذاشتی
نامه ی خداحافظی ات را هم بعنوان یادگاری
به مادرید سپردی
نامه ای که تک تک کلماتش
بوی عشق میداد
و در پایان آن
درست مثل اولین ملاقات
مثل اولین باری که 9 سال پیش در استادیوم گفتی :
زنده باد مادرید❤.....
