آی‌اسپورت- تکل های خشن یمنی ها، بوی دلارهای سعودی می داد، درباره کشوری داری حرف میزنی که خیلی خیلی مدیونش هستی، توئیت و توئیت بازی وزرای خارجه ایران و بحرین... بازار هرچیزی کساد باشد، بازار اظهارنظر داغ است. آن هم از نوع خجالت آورش!
داغ سانحه دلخراش اتوبوس دانشگاه علوم و تحقیقات هنوز پابرجاست که افکار عمومی با دیدن ویدئوی کتک خوردن دختر نوجوان آزرده و خشممگین و نگران شده است. در چنین مواقعی بازهم از فوتبال توقع می رود که همه پلشتی های روزگار را بپوشاند. اما حتی پس از برد پرگُل تیم ملی فوتبال ایران برابر یمن و مقتدرانه ترین شروع ممکن در جام ملت های آسیا، هیچ چیز به سرجایش برنگشته است! نه بخاطر 6 نشان دادن طارمی در شادی بعد از گل که طوفانی در فضای مجازی به پا کرد و نه بخاطر صحبت های کی روش که در امارات هم حواسش به رفتار برانکو هست تا با نشان دادن کوچکترین اشتباهات سرمربی کروات بخصوص در اظهاراتش، به گونه ای خیالش راحت باشد که میراث پرتغالی به هرکسی پس از کی روش سپرده شود، به سرمربی سابق تیم ملی نمی رسد. فارغ از اینکه الان تیم ملی به آرامش و حمایت همه جانبه احتیاج دارد.
آرامش؟ حمایت؟ رسانه های اعزامی به جام ملت های آسیا ۲۰۱۹، از بایکوت خبری اماراتی ها درباره ایران می گویند. علت؟ در داخل به بازی خشن و تاخیری یمنی ها معترضند. ما هیچ وقت اینگونه فوتبال نکرده ایم؟ علی انصاریان در قامت مجری انتقادهای گزارشگر شبکه افغانستانی به نحوه پخش مسابقات فوتبال را به سخره می گیرد. عربستانی ها هم که پس از افتضاح تعرض به سفارتشان، هنوز برای انجام بازی هایشان حاضر به حضور در ایران نیستند. پاسخ توئیت ظریف به مقامات آمریکایی را وزیر امور خارجه بحرین می دهد. با این اوصاف شاید هم توقع بی جای ماست که تصور می کنیم همه چیز با یک برد باید سرجایش قرار گیرد. اصلا شاید ما در حال برداشت چیزی هستیم که خودمان کاشته ایم.
بدون تعصب، اجرای گزارشگر افغان را با علی انصاریان مقایسه کنید. کدام یک فارسی را پاس تر می دارد؟ کدام یک مهارت بیشتری در کارش دارد؟ حرف های کدام یک درست و قابل دفاع هستند. مثلاً همان جا که مجری یک شبکه خصوصی افغانی می گوید تلویزیون ایران تصاویر را با تاخیر نشان می دهد (اشاره اش به جو ورزشگاه و احتمالا بانوان حاضر در آن است) انصاریان در جواب می گوید: شما خیلی خیلی مدیون ایران هستید! دقیقاً چرا؟ او چقدر روی این کشور، مردمانش و تاثیر ایران بر روی آن و زندگی مردمش شناخت دارد؟ بخاطر سیاست های منطقه ای ایران چنین پاسخی می دهد یا به امید کار در تلویزیون ایران؟ یعنی عراقی ها، سوری ها، بحرینی ها، لبنانی ها، فلسطینی ها، یمنی ها، عربستانی ها اصلا همه این کشورها و از آن بالاتر، همه مردم این کشورها همگی باید خود را مدیون ایران بدانند چون به اعتقاد ما این ایران است که از حق مردم آنها دفاع می کند و خیلی جاها به دادشان رسیده است؟
انگار پاسخ خالد بن احمد، وزیر خارجه بحرین در جواب آقای ظریف بسیار مودبانه تر و زیرکانه تر و با ادبیات بهتری است تا جواب انصاریان. شاید چون در کشوری به کوچکی و نوپایی بحرین که توسط خاندانی خاص اداره می شود خیلی ها با هر سطح سوادی، لااقل سرجای خودشان هستند.
جالب است که برنامه و مصاحبه جواد خیابانی و حسین کلانی که به تازگی به خاطر نوع پوشش پیشکسوت متشخص پرسپولیس بسیار بازخورد داشت در دسترس است. پیرمردی که در گفته هایش از انصاف خارج نمی شود و تمام قد از تیمسار خسروانی (مدیر تیم رقیب) دفاع می کند و جلوی دوربین های تلویزیون هم از خود بی خود نمی شود و دست به خود شیرینی های آبکی نمی زند.
تحمل همه این ها آسان باشد، تکل های خشن یمنی ها، بوی دلارهای سعودی می داد را کجای دلمان بگذاریم؟ اسم این الان چه می تواند باشد جز گل به خودی؟ یعنی فوتبالیست های یمنی که در مقابل ایران سفت و محکم فوتبال بازی کردند شیفته عربستانی ها هستند و از ما نفرت دارند؟ هرچه را بشود پذیرفت، این تیتر دیگر جای خودش نیست. جای تاسف است که برخی ها حتی فرق میدان جنگ و زمین فوتبال را هم نمی دانند. البته همان هایی که رتبه اول سفارت نوردی دارند، جای پایشان محکم است، به محض آنکه شک و شبهه ای در کلامشان بوجود آید روی آنتن زنده می روند و همه چیز را برمی گردانند سرجایش.
البته در کشوری که پس از درگذشت تنی چند از جوانان دانشجویش آب از آب تکان نمی خورد، خیلی چیزهای دیگر هم سرجایش نیست. مثل مدیر لایق، مجری کاربلد، اهل نگارش با سواد و ... شاید هم اینجا همه چیز سرجایش است، اما جای نادرست، همان جایی که نباید باشد!
آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست/ وان کس که مرا گفت نکو خود نیکوست... حال متکلم از کلامش
مهدی بشکنی
