این رویایی بود برای طرفداران فوتبال ک شاهد بازی دو ستاره ی آن روز های اتلتیکو بالا جدولی ولی ن چندان مدعی قهرمانی در تیم های خودشان باشند،
تیمی ک بعد از حضوری موفق در عرصه بازیکن سازی و معرفی چندین بازیکن خوب دیری نپایید ک خودش رو به سطح اول اسپانیا و جهان کشاند تا بعد از 17 سال دوباره قهرمان لالیگا شود.
دیوید از همان روز ها نوید تولد یک ستاره را میداد .. دروازه بانی ک علاوه بر رفلکس فوق العادش در برابر شوت ها و تک تک ها هم تماشایی عمل میکرد.
مربی دروازه بان های اون سال یونایتد "استیل میگه :
اون زمان وقتی ک دیوید 19 سال بیشتر نداشت ، ویدئویی 3 دقیقه ای از تواناییهای دخه آ رو نشون "سر الکس دادم تا اونو مجاب به جذب این دروازه بانِ باآتیه کنم ،ولی سرمربی قانع نشد و ترجیح داد قبل از بازی مقابلِ "اسکانترپ شخصا به تماشای بازی این دروازه بان برود.
((درست همون جایی ک یونایتد نویر رو هم به عنوان جانشین ادوین در سر داشت و خب طبیعیم بود بخاطر امتیازایی ک تیم در گذشته بخاطر دروازه بانایی مثل :
ماسیمو تایبی معروف به نابینای ونیزیی/دروازه بان ایتالیایی ک در اولین بازیش بهترین بازیکن میدان شد ولی بعد از 4 بازی در طی فصل اخراج شد/ .
مارک بوسنیچ / بازیکنی از اکادمی ک بصورت ازاد پس از 7 سال به عنوان جایگزین اشمایکل بزرگ از استون ویلا به تیم بازگشت و پس از بازی با ویمبلدون سر الکس ازش ب عنوان حرفه ای افتضاح یاد کرد/.
فابین بارتز / دروازه بانی ک بیشتر در رویا سیر میکرد، اینبار حین بازی در منچستر بود که ،رویای قهرمانی دوباره با فرانسه باعث شد تا با ارسال دستی مستقیم تیری هانری را صاحب موقعیت کند/.
و روی کارول / . . .))
تا دیوید سربلند از ازمونی ک معلم فوتبال انتظارش را میکشید بربیاید.
البته دیوید در اولین سالهای حضورش اشتباهاتی رو داشت و با لیندگارد مرتبا جابجا میشد اما از فصل دوم به بعد بود که بازی های درخشانش شروع شد،
تا با شروع فصل سوم تا ب الان شاهد حقیقت رویایی باشیم ک ارزویش را داشتیم.
و البته گاها فراتر از واقعیت ، آنطور ک سزاوار این تئاتر خانگی ست ..
