خب باختیم.هیچ کدوممونم حال نداریم ولی بیاید صادق باشیم ما خاطرات بدتر و تلخ تر از اینم داشتیم.دفعه اولمون نیست که حذف میشیم
خواهشا خواهشا گیر ندید و نشه قضیهی زشت گذشته.همه زحماتشونو کشیدن شان و احترام بازیکنا رو داشته باشیم زحمتشونو کشیدن ولی به هر حال نشد
ممنون بچه ها بابت زحماتتون
همیشه بعد از تونمنتای ملی و حذف بحثمون میره روی زیر ساختا و اون موقع یادمون میاد و هفته بعدشم یادمون میره باید تیم ملی کمپ مخصوص داشته باشه.چیزی که اصول اولیه تیم ملیه.وقتی اینا نباشه اصول حرفه ای هم نیست.اشتباه کنعانی و ضربه ای که خورده شد.به هر حال تمام شد
۲ تا نکته میگم و تمام
۱.در مقابله با حریف سه نوع نگرش داریم؛
۱.کوچک تر بینی ۲.بزرگ تر بینی ۳.در حد و اندازه بینی
ما این دفعه از این ور بوم افتادیم و ژاپنو کوچیک دیدیم.چیزی که بهمون ضربه زد چقدر گفتم بچه ها ژاپن ژاپنه کوچیک نبینیدش
خیلیا میگن کیروش چرا گفت کت قهرمانی برای ما کوچیکه دلیلش دقیقا غرور کاذب بود
این بزرگ بینی اول از همه توسط صدا و سیما تزریق شد
۲.نکته دوم رفتار ما تو این تورنمنت بود.فحاشی های ما و طرز رفتار ما نمره زیر ۱۰ گرفت و ما مردود شدیم
زیر پستای مهدوی کیا بهش فحش میدیم،زیر پست ویتنام میشه جای بحثای قومی ما و خیلی جاهای دیگه
خواهشا الان نرید بازیکنامونو فحش کش کنید.
در آخر ممنونیم آقای کیروش(احتمالا این آخرین بازی کیروش بود)ممنون بابت همه چیز
هیچ وقت درگیریت با پرتغالی ها که هم وطنات بودن رو یادم نمیره.کشور خودت رو نادیده گرفتی تا به کشوری که مربیش هستی متعهد باشی

در آخر با یه جمله تموم میکنم
پی نان باش که خربزه آبه.فوتبال یه مسکن موقته پی گوشت باشیم که هر کیلوش آرزوی خیلی ها شده
یا علی