در باب رجعت احادیث بسیاری از معصومین وارد است..
رجعت در کل به بازگشت بهترین بندگان خدا و بدترین بندگان خدا اطلاق میشود.
به تعبیر دیگر گروهی از مؤمنان خالص که در مسیر تکامل معنوی با موانع در زندگی خود روبرو شده‌اند و تکامل آنها ناتمام مانده‌است، حکمت الهی ایجاب می‌کند که سیر تکاملی خود را از طریق بازگشت مجدد به این جهان ادامه دهند، شاهد و ناظر حکومت جهانی حق و عدالت باشند و در بنای این حکومت شرکت جویند، چرا که شرکت در تشکیل چنین حکومتی از بزرگترین افتخارات است و برعکس، گروهی از منافقان و جباران سرسخت علاوه بر کیفر خاص خود در رستاخیز باید مجازات‌هایی در این جهان، نظیر آنچه اقوام سرکشی مانند فرعونیان و عاد و ثمود و قوم لوط دیدند ببینند، و تنها راه آن رجعت است.
چنانكه امام جعفر صادق(ع) در حدیثی می‌فرماید:" رجعت عمومی نیست بلکه جنبه خصوصی دارد، تنها گروهی بازگشت میکنند که ایمان خالص یا شرک خالص دارند.
آیات قرآن درین رابطه
خداوند حکیم در سوره مبارکه نمل، آیه ۸۳ می‌فرماید:
«وَیَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ اُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ یُکَذِّبُ بِآَیَاتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ؛ [۱۹] روزی خواهد آمد که از هر گروه، دسته‌ای را برمی‌انگیزیم، از کسانی که آیات ما را تکذیب میکنند.
خداوند در آیه ۱۱ سوره غافر می‌فرماید:
«قَالُوا رَبَّنَا اَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَاَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ اِلَی خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ؛ [۲۲] در روز واپـسین کافران گویند: خداوندا! ما را دوبار می‌راندی و دوبار زنده کردی؛ پس اینک که ما به گناهان خویش گردن نهاده‌ایم، برای بیرون شدن از این گرفتاری راه چاره‌ای هست؟»
در‌ایـن آیه، خداوند از دوبار می‌راندن و دوباز زنده شدن سخن گفته ا ست، که هر می‌راندن، حیات سابقی را می‌رساند؛ همانگونه که دوبار زنده شدن، مرگ پیشین را حکایت می‌کند. مـی‌رانـدن نـخست، پس از حیات دنیوی، و مرگ دوم، پس از حیات در رجعت است؛ چنان‌که احیا نخست، در رجعت، و احیا دوم در روز واپسین است.
🌺🌺🌺🌺🌺🌺
روایات:
قال الصادق عليه السلام : انّ الّذى يلى حساب النّاس قبل يوم القيامة الحسين بن على عليهما السلام فاءمّا القيامة فانّما هو بعث إلى الجنّة و بعث إلى النّار از امام صادق عليه السلام روايت شده : حساب خلايق با حضرت امام حسين عليه السلام خواهد بود در رجعت پيش از قيامت و اما قيامت ، پس در قيامت مردم مبعوث مى شوند تا به بهشت يا به جهنّم بروند.( بحار الانوار: ج 53، ص 43، ح 13)
تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ اِلَيْهِ فى يَومٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسينَ اَلْفَ سَنَةٍ. فرشتگان و روح به سوى او عروج مى كنند در آن روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است .( معارج : 4 ) در روايات بسيارى آمده است كه منظور از آن روز، مدّت سلطنت حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله در رجعت است . امام صادق عليه السلام در تفسير اين آيه فرمودند: روزيكه پنجاه هزار سالست ، روزگار رجعت حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله است كه در رجعت مدّت فرمانروائى آن حضرت پنجاه هزار سالست . و مدّت فرمانروائى امير مؤمنان عليه السلام چهل و چهار هزار سال است .( بحارالانوار: ج 53، ص 104 / الايقاظ: ص 368 ) امام صادق عليه السلام مى فرمايد: ... به خدا سوگند از زمان حضرت آدم تا رسول اكرم صلى الله عليه و آله پيامبرى مبعوث نشده جز اينكه خداوند آنها را باز مى گرداند، تا در ركاب علىّ بن ابى طالب عليه السلام شمشير بزنند.( بحارالانوار: ج 53، ص 41 و 50 و 61 . ) در آن هنگام رسول خدا صلى الله عليه و آله پرچم را به دست مبارك على عليه السلام مى دهد، پس از آن اميرمؤمنان عليه السلام امير خلايق خواهد شد و همه خلايق زير پرچم آن حضرت قرار مى گيرد.( بحارالانوار: ج 53، ص 70 )
بطور اجمالی میتوان گفت رجعت از عقایداصلی تشیع میباشد...بازگشت ائمه معصومین و پیامبر اکرم
و همچنین طاغیان تاریخ همان کسانی که در برابر انبیا
و معصومین خصمانه ترین موضع ممکن را گرفته بودند.
این رجعت شامل افراد عادی امت نیز میشود، همان کسانی که در عصر غیبت بالخصوص صبر و تقوا پیشه کرده بودند.
داستان اصحاب کهف نیز نمونه ای از تذکر الهی بر بندگان خویش است از ماجرای حشر و رجعت...
