بازی پوزیسیونی،اتوبوس،گگن پرسینگ،دفاع و ضدحمله و تمام استراتژی های دیگه یک وجه مشترک دارن؛فشردگی.
اگر فشردگی نباشه بازی مالکیتی،گگن پرسینگ و هیج چیز دیگه مفهومی نداره.فشردگی به طور خلاصه به فاصله مناسب میان دور ترین بازیکن ها از هم گفته میشه
چند ماه پیش یه پست درباره همین قضیه رفتم و از نبود چنین فاکتور مهمی در منچستر یونایتد مورینیو گفتم(موردی که متاسفانه تا روز آخر حضور ژوزه رفع نشد).
فشردگی مثل فضای ابرگونه ای می مونه که شرایط رو برای اجرای برنامه های تیم فراهم می کنه.در مالکیت داشتن،در پرس کردن برای بازپس گیری توپ فشردگی اهمیت بالایی داره
شاید با مثال ملموس تر باشه
عکس زیر بازی همین امروز منچسترسیتی و کریستال پالاس بود.تصویر کاملا گویاست
اهمیت فشردگی نه تنها در مالکیت که در دفاع هم زیاده
در تصویر اول فضای پر اهمیت بین دو مدافع و دو هافبک می بینیم.در اصطلاح فوتبال به این منطقه میگن dangerous passing lanes به معنای منطقه ای که در اون باید مراقب بود چون توپ ربایی به راحتی میتونه حریف رو به گل برسونه.این منطقه معمولا به وسیله هافبک دفاعی یا زوج هافبک میانی پوشش داده میشه.مدافعان بازیساز در این موارد اهمیت دارن چون به تیمشون کمک می کنن که رو به جلو حرکت کنن و مجبور به عقب کشیدن نشن چیزی که در یونایتد چندان خوب اجرا نمیشه و با وجود مدافعانی مثل جونز و اسمالینگ تعجب آور نیست
تصویر دوم جلو کشیدن تیم و رعایت نشدن فشردگی رو نشون میده به طوری که با یک توپ ربایی و ضدحمله سریع تیم به دردسر می افته و برتری عددی حریف خیلی خطرناکه
خوشبختانه بعد از اومدن سولشایر این مورد بهبود پیدا کرد و یکی از نمونه هاش بازی با بارسلوناست
برای فهمیدن تفاوت به عکس پایین که بازی یونایتد مورینیو با تاتنهام بود نگاه کنیم
اگر دوست دارید از فشردگی بیشتر بدونید 4 مطلب زیر مطالعه کنید
مطلب 1
مطلب 2
مطلب 3
مطلب 4