شايد خيلي از هواداران يووه از جدايي الگري خوشحال باشن و اين اقدام رو تو بلند مدت به نفع تيمشون بدونن اما واقعيت اينه الگري نبوغ خاصي تو بازي دادن به ستاره هاش در سري آ داشت؛ تاكتيك هايي كه درسته خارج از ايتاليا راندمان به مراتب پايين تري دارن(از جمله تورنمنت ليگ قهرمانان)، اما كسي نميتونه كارآمدي اونها رو در مقابل حريفان داخلي انكار كنه.
اگر به عملكرد الگري نگاه كنيم، پي ميبريم كه سال دومش(كه يووه حتي تا رتبه ي ١٤ سقوط كرد)، يووه پتانسيل ازدست دادن اسكودتو رو داشت اما تو مقطعي ركورد فوق العاده ي ١٥ برد متوالي رو كسب كرد(از جمله برد برابر ناپولي) و دقيقاً همون بازه باعثِ گرفتن ناپولي شد و اثر مخرب رواني اين ركورد رو عملكرد ناپولي در نهايت منجر به قهرماني يووه شد. سال چهارمش(پارسال) هم با نبوغ و ابتكار الگري بود كه موفق شد كورسِ بشدت نزديك رو از ناپولي ببره؛ همينطور سال سومش كه با فاصله ي نزديك نسبت به رم ِاسپالتي قهرمان شد و يووه رو به فينال سي ال رسوند.
من معتقدم هر مربي ديگه تو اين مقاطع رو نيمكت يووه بود، حداقل يه اسكودتو رو به ناپولي واگذار ميكرد(حتي گوارديولا كه سال اولش تو سيتي نتونست مقابل كونته حرفي براي گفتن داشته باشه) و برخلاف خيلي ها من جدايي الگري رو خيلي هم مُثمر ثمر نميدونم(صرف نظر از اينكه چه كسي رو نيمكت يووه ميشينه).
اولاً با توجه به ادعاي رومانو بايد بگم احتمال بازگشت كنته به يووه "صفر" درصده و اينكه قرارداد ٤ ساله ي كونته با اينتر قطعيه. من حتي ميتونم كمي هم فراتر رو پيشبيني كنم و بگم كه ٤ سال ديگه احتمال اومدن سيمئونه به اينتر وجود داره؛ چون سيمئونه هم با توجه به تمديدش به مدت ٤ سال(تا 2023) در اتلتيكو ميمونه(البته اين صرفاً يه احتماله اما با توجه به ٤ ساله بستن قرارداد كونته، ميتونه چراغ سبزي هم به سيمئونه براي آينده باشه).
بنابراين حتي با اومدن افرادي چون پوچتينو، دشان، ساري، اينزاگي و حتي گوارديولا باز هم من شانس اينترِ كونته رو براي بردن اسكودتو بسيار بيشتر ميدونم. اصلاً چه دليلي داره كونته نتيجه نگيره؟؟؟ تو اينتر با وجود مديري خبره يعني ماروتا و رئيسي جاه طلب و حامي يعني ژانگ دقيقاً همون آپشن هايي رو در اختيار داره كه تو همكاري با آنيلي و آبراموويچ نداشت و تازه با اين وجود براي اونها ليگ رو بدست آورد. كونته تو اينتر يه قرارداد مالي خوب داره، سهميه سي ال قطعاً داره(كه تو ميلان و رم نميتونست داشته باشه)، منابع مالي لازم براي ترنسفر بازيكنان دلخواهشو داره، حمايت هواداران اينتر و مديران باشگاه، يه تركيب نسبتاً با كيفيت و از همه مهمتر يه برنامه ي organized و hopeful با افرادي جدي در اختيار داره. خلاصه همه تو اينتر نازشو ميكشن. سال قبل كه اينتر بعد ٦ سال سهميه رو كسب كرد، بلافاصله بعد از اتمام فصل پيوستن دي فراي، آساموآ و لائوتارو رسمي شد و اين در حاليه كه امسالم بلافاصله پس از اتمام فصل اومدن گودين و كونته رسمي ميشه. تازه من خريد راكيتيچ رو بر اساس منابعي كه دنبال ميكنم، قطعي ميدونم. تازه خيلي از ترنسفر تارگت هاي اينتر هم از قبل پلن بندي شده. كالچومركاتو هم كه عنوان كرده بلافاصله پس از جذب كونته، اوريالي و آنجلو آلسيو(دستيار نامبر وان كونته تو چلسي و يووه) به اينتر اضافه ميشن.
خب اينا يعني چي؟؟؟؟؟؟ يعني اينتر برنامه داره براي تك تك گامهاي پيش رو. كدوم باشگاهي اينقد identified و accurate براي پروژه هاش پلن داره؟؟؟ تك و توك.
بنابراين اينتر با كونته حتي خيلي زودتر از اون چيزي كه ما فوتبال دوستا گمان ميكرديم به سطح اول فوتبال اروپا برميگرده.
هر مربي اي كه بياد يووه بازم چون الگري رفته و اين ريسكي بود كه آنيلي و ندود و پارتيچي مرتكب شدن، اسكودتو از آنِ اينتر خواهد بود.
بنده به ضرس قاطع عرض ميكنم: "قهرمان سري آ 2019 - 2020 اينتره".
