اختصاصی طرفداری- فوتبال امروز اروپا حالا کاملا با آن فوتبالی که تا حدود پانزده سال پیش می‌شناختیم، متفاوت است چون تقریبا انقلابی در صنعت فوتبال ایجاد شده است. از درآمدها و هزینه‌ها گرفته تا اهداف باشگاه‌ها.
شاید تا پانزده سال پیش، قهرمانی در لیگ داخلی، می‌توانست بزرگ‌ترین موفقیت فصل یک تیم به حساب بیاید اما در حال حاضر، درو کردن تمام افتخارات داخلی یک کشور نیز نمی‌تواند حفظ شغل سرمربی قهرمان را تضمین کند. این مسئله به دلیل تغییر هدف غایی باشگاه‌ها است و تیم‌های اروپایی در حال حاضر ترجیح می‌دهند که در هر فصل، جام لیگ قهرمانان اروپا را فتح کنند. لیگ قهرمانان اروپا، مسابقاتی است که قدرتمندترین تیم‌های اروپایی در آن به رقابت می‌پردازند و همواره تیم‌ها در پی آن هستند تا در برابر دیگر قدرت‌های فوتبال اروپا بتوانند پیروز شوند.
درآمد بالا، جذابیت و کسب شهرت بیشتر، یکی از عواملی است که باعث شده تیم‌های قدرتمند فوتبال اروپا، هدف خود را فتح لیگ قهرمانان قرار دهند و صرفا فتح جام‌های داخلی، حالا دیگر مدیران و هواداران را ارضا نمی‌کند. مثال بارز این مسئله، قهرمانی‌های سال‌های اخیر رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا است. رئال مادرید طی پنج فصل گذشته، تنها یک بار فاتح لالیگا شده و در باقی فصل‌ها، رقیب دیرینه آن‌ها یعنی بارسلونا توانسته فاتح جام‌های داخلی شود. با وجود انتقادات از رئال مادرید در طول فصل‌های گذشته، این تیم موفق شد سه بار متوالی قهرمان اروپا شود تا ناکامی‌های داخلی این تیم به دست فراموشی سپرده شده و تنها قهرمانی اروپا باعث رضایت کامل هواداران و مدیریت رئال مادرید شد.
در فصلی که گذشت، رئال مادرید علاوه بر مسابقات داخلی، در لیگ قهرمانان نیز خیلی زود حذف شد تا بدون شک فصل آن‌ها فاجعه بار رقم بخورد اما تیم‌هایی چون یوونتوس، بایرن مونیخ، پاری سن ژرمن، بارسلونا و حتی منچسترسیتی توانستند قهرمان لیگ‌های داخلی خود شوند اما درصد زیادی از هواداران این تیم‌ها و مخاطبان عمومی فوتبال، این تیم‌ها را ناکام می‌دانند زیرا حالا فقط فتح لیگ داخلی کافی نیست و مسابقات لیگ قهرمانان، مهم‌ترین هدف هر فصل هر تیم به شمار می‌رود که عدم قهرمانی در آن بدون شک ناکامی محسوب خواهد شد.
دلیل بسیاری از این هواداران این است که: "فلان تیم، هزینه‌های زیادی را انجام داده تا فقط لیگ را ببرد؟" این گزاره می‌تواند هم درست باشد و هم غلط. درست از این نظر که ابرقدرتها با توجه به هدف قهرمانی در اروپا، خریدهای گران‌قیمت انجام می‌دهند و غلط از این نظر که برای فتح مسابقات فرسایشی لیگ نیز ستارگان بزرگ و جزییات تعیین کننده هستند؛ اتفاقی که این فصل برای لیورپول رقم خورد. آیا بدون داشتن ستارگانی که بتوانند در لحظات سخت، اصطلاحا "بازی را در بیاورند" می‌توان قهرمان لیگ شد؟
نگاهی داریم به وضعیت پنج تیمی که در فصل جاری قهرمان لیگ داخلی خود شده اند و همچنان انتقادات از آن‌ها بالا است:
یوونتوس
یوونتوس تحت هدایت ماسیمیلیانو الگری در پنج سال گذشته فاتح پنج اسکودتو و چهار کوپا ایتالیا شد و در این بین دوبار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید اما نتوانست قهرمان این مسابقات شود. در دو سال اول حضور الگری، او مورد تمجیدهای فراوانی قرار گرفت اما عملکرد الگری در فصل فعلی باعث شد بسیاری از هواداران یوونتوس، موفقیت‌های او را از یاد ببرند. در فصل جاری تیم الگری نسبت به سالیان گذشته عملکرد ضعیف‌تری داشت و قهرمانی سری آ، هواداران یوونتوس را راضی نکرد زیرا برخی از هواداران بیانکونری معتقدند سری آ سطح پایینی دارد و این یوونتوس بدون مربی نیز می‌تواند قهرمان سری آ شود و الگری با عدم قهرمانی در اروپا، نتوانست ارزش‌های خود را نشان دهند. بنابراین بسیاری از این هواداران معتقدند که حداقل در فصل جاری، الگری هیچ دستاوردی نداشته و همین موضوع عدم قهرمانی در اروپا، نهایتا باعث جدایی الگری از بیانکونری شد.
بایرن مونیخ
پس از یوپ هاینکس، تقریبا هیچ مربی نتوانسته هواداران بایرن مونیخ را راضی کند. علاوه بر ناکامی در لیگ قهرمانان اروپا، مربیان پس از هاینکس یعنی پپ گواردیولا، کارلو آنچلوتی و نیکو کواچ، نتوانسته اند سبک مشابه یوپ هاینکس که دلخواه هواداران بایرن مونیخ بوده را ارائه دهند. به همین علت، هواداران بایرن مونیخ قهرمانی‌های گواردیولا، آنچلوتی و احتمالا کواچ در لیگ داخلی را راضی کننده نمی‌دانند. گواردیولا سه سال متوالی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر اسپانیایی‌ها حذف شد و این مسئله کافی بود تا هواداران باواریایی‌ها تمام رکوردشکنی‌های او در مسابقات داخلی را نادیده بگیرند. در فصل جاری نیکو کواچ، علاوه بر عملکرد ضعیف در لیگ قهرمانان و حذف در یک هشتم نهایی، در مسابقات داخلی نیز بسیار متزلزل عمل کرد و اگر لغزش‌های بیش از اندازه دورتموند نبود، شاید آن‌ها اکنون شانس اصلی قهرمانی بوندس لیگا نبودند و به همین علت، ممکن است مدیریت بایرن مونیخ، کواچ را حتی در صورت کسب دوگانه داخلی اخراج کند.
بارسلونا
بارسلونای تحت هدایت ارنستو والورده در تمام مسابقات فصل جز یک بازی در لیگ قهرمانان اروپا، مقتدر و قدرتمند ظاهر می‌شود اما همان یک بازی کافی است تا ارنستو والورده از سوی هواداران بارسلونا، بی‌کفایت و ترسو خطاب شود. والورده در طول دو سال حضور خود در بارسلونا توانسته مقتدرانه لالیگا را فتح کند و در لیگ قهرمانان نیز عملکرد خوبی داشته است اما در یک بازی لیگ قهرمانان، بارسلونا لغزشی را تجربه کرده که در کل فصل بی سابقه بوده و همان لغزش، باعث حذف از لیگ قهرمانان و خشم هواداران بارسلونا می‌شود. بلوگرانا تحت هدایت والورده در دو فصل اخیر در مرحله حذفی لیگ قهرمانان برابر رم و لیورپول به ترتیب 3-0 و 4-0 شکست خورده تا هواداران این تیم با نادیده گرفتن قهرمانی‌های داخلی، والورده را مقصر اصلی "ناکامی" فصل بدانند. این درحالی است که والورده باعث پیشرفت بازیکنانی چون عثمان دمبله و آرتورو ویدال شد و همچنین به نحوی از لیونل مسی بازی بگیرد تا این ستاره آرژانتینی، بدون شک یکی از آماده‌ترین فصول فوتبالی‌اش را تجربه کند.
پاری سن ژرمن
ناصر الخلیفی و بازیکنان پاری سن ژرمن همیشه عنوان کرده اند که پروژه‌ای بزرگ دارند و مشخصا پروژه بزرگ آن‌ها قهرمانی در اروپا است. پاری سن ژرمن در سال‌های اخیر به جز یک فصل همواره قهرمان مسابقات داخلی فرانسه شده اما انتقادات از این تیم نسبت به سایر تیم‌های قهرمان بیشتر است زیرا پاری سن ژرمن علی‌رغم هزینه‌های سنگین برخلاف تیم‌های بالا که حداقل یک بار در سال‌های اخیر به فینال لیگ قهرمانان رسیده اند، حتی نتوانسته به نیمه‌نهایی مسابقات برسد و این موضوع با پروژه پاریسی‌ها در تضاد است. به همین علت بود که اخیرا اخباری مبنی بر توقف سرمایه‌گذاری گروه قطراسپورت در پاری ست ژرمن مطرح شد. توماس توخل، اونای امری و لوران بلان، رضایت کامل هواداران و مدیران پی اس جی را برآورده نکرده اند.
منچسترسیتی
پپ گواردیولا موفق شد در رقابتی فوق‌العاده با لیورپول، یک قهرمانی فوق‌العاده برای منچسترسیتی را در لیگ برتر انگلیس رقم بزند. همچنین با قهرمانی در جام حذفی، منچسترسیتی می‌تواند سه گانه داخلی خود را تکمیل کند. هواداران و مدیریت منچسترسیتی هیچ گله ای از گواردیولا ندارند چون بدون شک او در فصل جاری موفق عمل کرده است اما انتقادی که به گواردیولا وارد است، این است که او پس از سال 2011 و دورانش در بارسلونا، علی‌رغم هزینه‌های فراوان نتوانسته بار دیگر در لیگ قهرمانان اروپا به قهرمانی برسد و حذف منچسترسیتی برابر تاتنهام باعث شد تا در زمینه ناکامی در لیگ قهرمانان اروپا، پپ گواردیولا مورد انتقاد هواداران و کارشناسان بسیاری قرار گیرد اما این درحالی است که گواردیولا و تیمش یکی از بهترین فصول فوتبالی را تجربه کرده اند.
نتیجه‌گیری
طبیعی است که مدیران و رووسای باشگاه همیشه خواستار موفقیت تیم خود باشند اما چیزی که مشخص است، این است که هواداران دیگر مثل قبل صبور نیستند و تحمل آن‌ها در قبال ناکامی‌ها کم‌تر شده است. علاوه بر هواداران، این مسئله در قبال مدیران نیز صادق است و بعید است تا در فوتبال امروز، مربی دیگری مثل سرالکس فرگوسن و آرسن ونگر برای بیش از بیست سال بتواند در یک تیم دوام بیاورد زیرا حالا فشارها و انتظارات بسیار بالاتر رفته و آستانه تحمل شکست، پایین آمده است. همچنین نمی‌توان در فوتبال امروز دنیا، انتظار داشته باشیم هر تیم بتواند در هر فصل فاتح سه گانه شود زیرا سه گانه، اتفاقی تاریخی است و هر چقدر هم که یک تیم قدرتمند باشد، محقق کردن این هدف، مثل راحتی آب خوردن نیست. در نتیجه اگر یک مربی برای دو یا سه سال هم بتواند بدون قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، فاتح جام‌های داخلی شود، حضورش در فصل بعدی آن تیم تضمین شده نیست.
