وارطان پینتوریکودلپیرو قبل از مصدومیت سنگین ساق پاش که در واقع استخون پاش خورد شد و بعدش حتی شکل فیزیکی بدنش عوض شد و دیگه مثل قبل فرز نبود پای ثابت رای گیریا هر سال توپ طلا بود بین ۹۵ تا ۹۹. یک بار هم تو رای گیری سوم شد ولی خب اون موقع زمان ستاره ها بود و دنیای فوتبال اسطوره ها و اعجوبه های زیادی داشت مثل الان نبود که محدود باشه به مسی و رونالدو و یه طبقه پایین تر هازارد و پوگبا و دیبالا و ... دلپیرو با آمار بعد مصدومیتش هم نشون داد چه فوتبالیست بزرگیه. مصدومیتی که تا آستانه ی خونه نشینی ابدی بردش ولی بعد از اون بیش از ۲۰۰ گل توی سری آ زد. اون هم چه گل هایی...
یادمه بعد از غروب عصر باجو همیشه تنها رقیبش تو سال های بعد از مصدومیت یه جوون رمی به نام فرانچسکو توتی بود. حریف قدرتمند و رفیق وفاداری که از قضا خیلی وقت ها الکس رو تو زمین و با حرکات نابش شکست میداد.
