استقلال فکری یعنی نظر دیگران رو بر عقلانیت خودمون ترجیح ندیم و همزمان با شنیدن نظر دیگران و تحلیل درستی و غلطیش، نظر خودمون رو داشته باشیم که البته شاید همون نظر دیگران باشه که اگه بعد از تفکر باشه، هیچ اشکالی نداره
خب الان این پست درباره خانم مورگان رو ببینید
اول یه نفر میاد میگه غلط کرده و فلان
دومین نفر هم میاد همینو میگه
نفرات بعدی هم با توجه به پیش زمینه ذهنیشون درباره ظلم به مرد ها در جامعه و نفرت نسبت به فمنیسم(که در مورد منشا این نفرت نظری ندارم) میان خودشونو تخلیه روانی میکنن
از اینجا به بعد دیگه هیچ کس پست رو نمیخونه و فقط به خانوم مورگان میتوپن
خب دوستان لطفا یه بار دیگه برید خود پست رو بخونید
داستان از این قراره که خانوم مورگان بعد از اینکه معلوم شد رونالدو بی گناهه، یک مقاله رو قبل از دادگاه رونالدو منتشر شده بود و در واقع به قصد تخریب رونالدو به قضاوت زودهنگام پرداخته بود رو باز نشر کرده و در واقع این مقاله رو مسخره کرده
به نظرتون جمله "این یک روزنامه نگاری عالیه" معنی ای غیر از طعنه میده
کلا این عدم استقلال فکری خیلی موضوع خطرناکیه و متاسفانه خیلی رواج پیدا کرده و
تمام کارتل های تبلیغاتی سیاسی (تبلیغات انتخاباتی) و اقتصادی (مثلا تبلیغ یک محصول) هم برای تاثیر گذاری روی افراد "وابسته فکری" طراحی شدن
دوستان من به صورت آکادمیک، نه روانشناسم و نه جامعه شناس و فقط از روی علاقه به این مباحث این پست رو آپ کردم
تکمیلی1: البته رد تمامی نظرات دیگران، اسمش استقلال فکری نیست و بهش میگن " تفلونیسم" و گاهی هم "غرور"
تکمیلی 2: موضوع پست خانوم مورگان یه مثال بود و نیاین در مورد این مثال بحث کنید