فوتبال درباره خیلی چیزهاست، چیزهای پیچیده، متناقض و متعارض بسیار؛ حافظه، تاریخ، مکان، طبقه اجتماعی، جنسیت با تمامی تنوع پرمسئله‌اش (به‌ویژه مردانگی، ولی اخیراً و بیش از پیش زنانگی هم)، هویت خانوادگی، هویت قبیله‌ای، هویت ملی، ماهیت گروه‌ها، هم‌گروه بازیکنان و هم‌گروه طرفداران و روابط اغلب خشونت‌آمیز ولی گاه آرام و تحسین‌برانگیز بین گروه ما و گروه‌های دیگر.
در این کتاب سایمون کریچلی با تکیه بر مطالعات حرفهایاش در فلسفۀ قارهای و مشاهدات و تجربیات شخصیاش از مربیان فوتبال، بازیکنان و طرفداران نشان میدهد که چرا فوتبال محبوب‌ترین ورزش این کرۀ خاکی است.
او تحت عنوان «سوسیالیسم»، فوتبال را به سیاست گره زده و بهقول خود به «بوطیقای فوتبال» میپردازد. او مینویسد «آنچه در یک تیم سازمانیافته رخ میدهد، دیالکتیک بیوقفهای است بین فعالیت جمعی و مشترک گروه و فعالیت‌های حمایتگرانه و تکمیلی بازیکنانی که وجودشان تنها بهواسطۀ تیم معنی مییابد.»
عمق و گسترۀ دانش کریچلی شگفت آور است. روایت او را شخصیتهایی چون زین الدین زیدان، مارتین هایدگر فیلسوف و یورگن کلوپ مربی لیورپول پیش میبرند.
تفکرات دقیق فلسفی کریچلی به خوانندگان کمک میکند که دوباره دربارۀ رابطهشان با فوتبال فکر کنند.
در بخشی از این کتاب ۱۵۱ صفحه ای می خوانیم: «در کمال تعجب و خرسندی، در حین نوشتن این کتاب کوچک کشف کردم که بیشتر باورهای حقیقی فلسفی‌ام – در مورد مسائل کلی مثل مکان، زمان، احساس، عقل، زیباشناسی، اخلاقیات و سیاست- بیش از هر چیزی در مورد فوتبال صدق میکند. درواقع، چه بسا این مسائل فقط در مورد فوتبال صدق کند.
طبیعتاً این قضیه یا به این معناست که فلسفه را می‌توان به ورزشی کم‌و‌بیش کم‌اهمیت تقلیل داد، یا به این معنا که فوتبال حائز امتیاز ویژه‌ای است که به ما امکان میدهد بینشی پایدار درباره معنای انسان بودن در این جهان به دست آوریم. بسیار امیدوارم بتوانم خواننده را متقاعد کنم که مورد دوم صحیح است.»
«به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم» را سیاوش آقازاده مسرور به فارسی برگردانده و انتشارات ققنوس با شمارگان هزارو صد نسخه و قیمت پانزده هزار تومان منتشرش کرده است.
