ساره ممن همیشه بهش فکر میکنم ....
جایی خوندم که یه خانومی هست تمام زندگی های گذشته اش رو به یاد میاره با جرییات...مثلا زمانی که مادر چند بچه بوده یا زمانی که یه مسیحی فراری از سپاه رم بوده و خیلی چیزا....
جالبتر اینه که وقتی توی آخرین جسمش (یعنی همینی که داره تعریف میکنه) بوده توی مثلا 14 سالگی آدرس خانواده قبلیش رو پیدا میکنه و آخرین دخترش حدود 80 سالش بوده و....
من با خودم فکر میکنه چه خوبه اگر بعد از مرگ زندگیمون رو فراموش کنیم وگرنه با غم دوری از خانواده چه باید کرد
