پیش از هر چیز باید از هنگ کنگی ها بابت اینکه حداقل شانسی برای دوم شدنمون باقی گذاشتن ممنون باشیم. شانسی که البته به چنگ نیاوردنش از تیمی که دیروز دیدیم واقعا بعید نیست . بدبین نیستیم اما نشانه های افول در تک تک ارکان تیمی که دیروز در امان برابر عراق صف آرایی کرد به وضوح هویدا بود . عراق تو این بازی تیم برتر میدان بود و به بردی که حقش بود رسید و حتی میتونست با یه پنالتی خیلی زودتر این حقو به دست بیاره . بازی که اگه تو بصره و جلوی هشتاد هزار عراقی برگزار می شد قطعا میتونست به یه فاجعه ماندگار منجر بشه . بیاید تک به تک به کسایی که مستقیم یا غیرمستقیم این کابوسو برامون رقم زدن بپردازیم .
فدراسیون و سرمربی : نخستین جرقه های این آتشی که امروز بر خرمن داریم از ابتدای هفته و با گروکشی عجیب آقای سرمربی آغاز شد . تیمی که آخر هفته کذاییمونو با باخت به عراق تکمیل کرد هفته رو با شایعه شوکه کننده استعفای ویلموتس به بهانه دریافت نکردن مطالباتش آغاز کرده بود . بی تدبیری فدراسیون نشین ها و معضلات لاینحل بانکی و اقتصادی کشور ، بجز بردن آبروی تیم ملی در سطح بین المللی ، ویلموتس رو عملا به یه مربی پروازی تبدیل کرده . مربی ای که لیگ رو نمی بینه و قاعدتا نمی تونه از دلش خلیل زاده به شدت آماده رو برای رفع تزلزل دفاع میانیش یا فرشید اسماعیلی رو برای حل مشکلات خلاقیت هافبک هجومیش دعوت کنه . مربی ای که جلوی چهار هافبک دونده عراقی با میانگین سنی 21 سال ، امید ابراهیمی 33 ساله و مسعود شجاعی 36 رو به میدان میفرسته . مربی ای که کارت قرمز کاملا قابل پیش بینی کاپیتان رو که ساده ترین بیننده تلویزیونی میتونست حدسش بزنه با یه تعویض خنثی نمی کنه و با مهره چینی کاملا مشابه سبک دفاع - ضدحمله دوره کیروش توقع بازی مالکانه از تیمش داره . اشتباهات ویلموتس در مهره چینی و تعویضها و البته تعویضهایی که نکرد به حدی واضح بود که میشه دلیل اصلی این شکست رو گاومیش دانگلبرگ دونست .
بیرانوند : علیرضا شاید بخاطر واکنش نه چندان جالبش روی گل دیرهنگام علا عباس اندکی نکوهش بشه اما در مجموع عملکرد بدی نداشت . روی گل اول عراق یه سوپر واکنش جلوی ضربه علی عدنان داشت که اگه با تعلل ابراهیمی همراه نمیشد میتونست اون لحظه رو بجای نقطه عطف بازی برای عراق بودن به نقطه عطف بازی برای ایران تبدیل کنه . بنظر میرسه با کنار گذاشتن پیشنهادهای اروپایی ، علیرضا آروم آروم داره به یه دروازه بان معمولی در سطح لیگ ایران تبدیل میشه . دروازه بانی که با این وجود و حتی با درخشش پیام نیازمند یا امیر عابدزاده بازم جایگاه محکمی تو سنگر تیم ملی داره
پورعلی گنجی : فرار از فشار تمرینات بلژیکی ها به چاه نفت العربی ، مرتضی رو از یکی از بهترین مدافعان جام جهانی به یکی از ضعیفترین بازیکنان تیم ملی تبدیل کرده . مرتضی سنگین ، عصبی و پرنوسان و در انجام تنها وظیفه اش یعنی مهار مهند علی به وضوح ناکام بود تا ویلموتس رو برای انتخاب زوج کنعانی زادگان بیش از پیش به شک و تردید فرو ببره . محرومیتش از بازی با هنگ کنگ میتونه یه فرصت مناسب برای ویلموتس باشه که به جانشین جدی برای پورعلی گنجی فکر کنه . پستی که با اشتباهات متعدد مجید حسینی ، شاید برای نخستین بار به خلیل زاده ، دانشگر یا حتی تفضلی مدافع هال سیتی چشمک میزنه
محمدی : با انتقال از اخمت گروژنی به خنت بلژیک عملا به ذخیره نشین نانا آساره 34 ساله تبدیل شده و شدیدا افت کرده تا پستی رو که با حضورش به نقطه امن تیم ملی تبدیل شده بود با پیشروی های بی حاصلش دوباره به پاشنه آشیل تیم تبدیل کنه . محمد نادری هم که بعد از مصدومیتش به میدان اومد با وجود دوندگی زیاد ، کم تجربه نشون داد و مقصر اصلی گل دوم عراق بود
رضاییان : چیزی که بخاطرش دعوت میشه هافبک راست گلزن الشحانیه بودنه و چیزی که ازش میخوایم یه دفاع راست مستحکم !!! رامین کماکان تو نفوذها پشت سرشو خالی میزاره و اگه قراره به ارسالهای دقیقش دلخوش باشیم مشخص نیست چرا تو خط هافبک بکارش نمی گیریم . وریای آماده و قدرتمند اینروزها قطعا خیلی بیشتر از رامین بکارمون میومد و شاید سرمایه گذاری روی صادق محرمی بتونه کلید آرامش کانال سمت راست خط دفاعمون باشه
ابراهیمی : باید پذیرفت که امید برای 90 دقیقه جنگیدن تو پست هافبک دفاعی کمی پیر شده ولی اونقدر تجربه داره که اگه تو اواسط نیمه دوم و مثلا بجای شجاعی به زمین میومد قطعا الان با یک امتیاز از امان به تهران برگشته بودیم . قطعا عزت اللهی برای پس گرفتن جایگاهش از امید تو یوپن و تیم ملی باید بیشتر از اینها بجنگه و تلاش کنه . نوراللهی بهترین بازیکن تیم تو بازی دیروز هم با وجودیکه تو بهترین روزهای فوتبالشه هنوز نه میشه یه هافبک دفاعی دونستش و نه یه هافبک هجومی . این باعث میشه احمد تو سیستمهای 4 هافبکه نیمکت نشین بشه و باید زودتر تواناییهاشو تو یکی از این دو پست تقویت کنه . مثل توانایی شوتزنیش که ما رو به یاد کریم باقری میندازه
طارمی : مهاجم ریوآوه و هافبک چپ دیروز تیم ملی کلا در جریان بازی محو بود و بنظر میرسید آثار مصدومیت دو هفته قبل رو با خودش به امان آورده . وحید امیری تو دقایقی که جانشین طارمی شد هم عملکرد بهتری نسبت به مهدی نداشت و یکی از تعویضهای اشتباه ویلموتس نام گرفت . اونم در حالی که یه قلی زاده آماده روی نیمکت بود و مهرداد محمدی با وجود گرفتن نمره قبولی تو بازیهای قبلی به این اردو دعوت نشده بود !!!
محبی : تنها حسن سکونشینی های مداوم جهانبخش تو برایتون تولد ستاره ایه که میتونه سالها سمت راست خط هافبکمونو بیمه کنه . تنها کسی که پا به پای جوونای دونده عراق دوید و با سماجتش یه گل دیدنی برامون ساخت . محبی میتونه ستاره تیم امید در راه صعود به المپیک باشه
شجاعی : کایپتان باید از تیم ملی خداحافظی کنه . همین !!! کسی که تو 36 سالگی اینطور دست مربی رو تو پوست گردو میزاره و اونقدر تجربه نداره که با داشتن یه کارت زرد اونطور خطاهایی مرتکب نشه شایسته کاپیتانی تیم ملی نیست . مسعود بی ثمر و بی نتیجه 80 دقیقه روز اعصاب هممون رژه رفت تا انتظار پایان محرومیت سامان قدوس رو برامون طاقت فرساتر کنه
آزمون : سردار دیروز وضعیتی مثل جام جهانی داشت . قدم زد و قدم زد و قدم زد و هیچ توپی بهش نرسید تا بتونه درخششش تو زنیت رو تکرار کنه . کاوه رضایی هم انقدر دیر به زمین اومد که اصلا نمیشه عملکردش رو تحلیل کرد . سردار نیاز به یه آلترناتیو قوی داره . کسی که یه ذخیره طلایی باشه و جایگاهشو تهدید کنه و وادارش کنه بیشتر تلاش کنه . کسی که قدر تک لحظه ها رو بدونه و از هیچ برامون گل بسازه . کسی که اسمش رضا قوچان نژاد باشه